Μνημείο θανάτου στη Λέσβο: Πάνω από 150.000 σωσίβια θυμίζουν την τραγωδία του Αιγαίου

Το καλοκαίρι του 2015, η Ελλάδα βρέθηκε πρωταγωνίστρια σε ένα απέραντο δράμα. Πριν 20 μήνες, η χώρα μας βίωσε μία διπλή τραγωδία. Από τη μία το φιάσκο της πολυσυζητημένης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που είχε αναλάβει την εξουσία τον Ιανουάριο και από την άλλη το προσφυγικό, με τους εκατοντάδες νεκρούς στα νερά του Αιγαίου. Η εποχή εκείνη μοιάζει τόσο μακρινή, καθώς οι εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα είναι καταιγιστικές, «καλύπτοντας» η μία την άλλη. Στη Λέσβο, ωστόσο, εξακολουθεί να υφίσταται ένα μνημείο θανάτου για τους ανθρώπους και τα παιδιά που έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα. Σε μία «αυτοσχέδια» χωματερή, δίπλα σε μία παραλία, παραμένουν πεταμένα πάνω από 150.000 πορτοκαλί σωσίβια. Σαν αυτό που φορούσε ο μικρός Αϊλάν, που ξεβράστηκε στις ακτές της Τουρκίας, αλλά και εκατοντάδες άλλοι πρόσφυγες, που θέλησαν να φύγουν μακριά από την κόλαση του πολέμου.



Το κλείσιμο των συνόρων και η συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία ανέκοψε τις προσφυγικές ροές από το Αιγαίο, μεταφέροντας την κρίση στη Μεσόγειο και στο στενό πέρασμα μεταξύ Λιβύης και Ιταλίας. Ωστόσο, τα διεθνή ΜΜΕ παραμένουν στη Λέσβο και παρουσιάζουν μία άλλη οπτική του προβλήματος. Οι πρόσφυγες εξακολουθούν να έρχονται στη Λέσβο, μεταφέροντας ό,τι μπορούν στα χέρια τους και πολλά όνειρα στο μυαλό τους. Φτάνοντας στο ελληνικό νησί και στην Εφταλού, αντικρίζουν τα χιλιάδες πορτοκαλί σωσίβια. Είναι αυτά που άφησαν όσοι κατέφτασαν από τα τουρκικά παράλια νωρίτερα. Ένα σημαντικό ποσοστό -εφόσον μιλάμε για ανθρώπινες ψυχές- ανήκε σε άνδρες, γυναίκες και παιδιά που έχασαν τη ζωή τους στα νερά του Αιγαίου.

«Μπορεί να μοιάζει απίστευτο, αλλά το βουνό που αντικρίζετε ήταν πολύ μεγαλύτερο», δηλώνει ένας από τους εθελοντές που βοηθούν στην υποδοχή των προσφύγων στο νησί. «Για μας, αυτός ο τόπος είναι ένας ησυχαστήριο. Μας φέρνει στο νου εικόνες που κανείς άνθρωπος δεν θα ήθελε να αντικρίσει», συμπληρώνει και με δάκρυα στα μάτια ολοκληρώνει τις κουβέντες του: «Φωνές, στριγκλιές, κλάματα, μικρά παιδιά να χάνονται στο βυθό... και σώματα, νεκρά σώματα παντού».