Η συναρπαστική ιστορία της Στεφανίας που έγινε… Στέφανος

Ο Στέφανος είναι σήμερα 24 χρόνων και η εμφάνισή του δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να βάλει κάποιον που τον κοιτά στα μάτια σε διαδικασία ή σε δεύτερη σκέψη ότι δεν είναι αυτό που όλοι θα λέγανε σήμερα… «κανονικό» αγόρι.

Σε μία εποχή που η διαφορετικότητα φαίνεται να απασχολεί πολύ την κοινωνία με σειρά από κοινωνικούς αγώνες σωματείων για κατάκτηση δικαιωμάτων και θεμελίωσή τους μέσα από το νόμο ένα παιδί σύγχρονο, μοντέρνο μιλά πρώτη φορά για την επιλογή που έκανε εδώ και πολλά χρόνια να αλλάξει την ίδια του τη ζωή.

Γεννήθηκε κορίτσι και στο πέρασμα του χρόνου μεταμορφώθηκε σε αγόρι. Η εικόνα της Στεφανίας δεν υπάρχει πια και ο Στέφανος σήμερα μιλά για τη ζωή του, τις δυσκολίες που συνάντησε αλλά εκφράζει και την αντίθεσή του για το σύμφωνο κοινωνικής συμβίωσης.

-Στέφανε, τι είναι αυτό που θυμάσαι από τα παιδικά σου χρόνια όταν ακόμη ήσουν κορίτσι εμφανισιακά τουλάχιστον;

«Πρώτα από όλα να πω ότι γεννήθηκα πριν 24 χρόνια στη Θεσσαλονίκη όπου και μεγάλωσα. Μοναχοπαίδι μέχρι τα 9 μου από δύο γονείς μεσαίας κοινωνικής τάξης. Σε ηλικία 1.5 χρονών βαφτίστηκα και η μητέρα μου, μου είπε ότι έσκισα το ρούχο που φορούσα επειδή δεν το ήθελα πάνω μου. Γύρω στα 6 πήγα και έκοψα κοντά τα μαλλιά μου κρυφά από την μάνα μου, βέβαια όλα αυτά είναι στερεότυπα. Δεν σημαίνει ότι όποιος παίζει με "αγοριστικα" παιχνίδια και κόβει κοντά τα μαλλιά του νιώθει αλλιώς. Δεν ένιωσα ποτέ κορίτσι και έκανα ότι μπορούσα για να φαίνομαι αγόρι και ως παιδί και στην εφηβεία. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν σχετικά καλά μέχρι μια ηλικία, ήξερα ότι είμαι διαφορετικός όμως δεν ήξερα γιατί. Για μένα ήταν φυσιολογικό, οπότε δεν ένιωσα άσχημα, σε αντίθεση με την μάνα μου που όταν με περνούσαν για αγόρι τους διόρθωνε. Μόνο τότε ένιωθα άσχημα, όπως κι εκείνη αλλά για άλλο λόγο».

- Πώς μπαίνει στο μυαλό σου ότι θέλεις να αλλάξεις την εμφάνισή σου και να γίνεις από κορίτσι αγόρι;

«Η εμφάνιση μου ήταν πάντα η ίδια, όπως με βλέπεις, τώρα απλά χωρίς τα μούσια emoticon tongue. Δεν υπήρχε κάτι που να μπορούσα να κάνω για να φαίνομαι όπως θέλω που να μην το έκανα. Τώρα αν με ρωτάς για τις εγχειρήσεις που πρέπει να κάνω ήμουν νομίζω 22 και καθόμουν στο σαλόνι μιας φίλης μου, με την τότε κοπέλα μου, η φίλη μου πήγε στην κουζίνα και φώναξε "κορίτσια να σας βάλω καφέ?"
Με πείραξε. Το συνειδητοποίησα και το είπα στην κοπέλα μου, η οποία μου απάντησε "επιτέλους! περιμένω 2.5 χρόνια να μου το πεις ,το ήξερα". Και κάπως έτσι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου».

Πώς το λες αυτό στους γονείς σου και κυρίως θέλω να μου πεις  πώς εκείνοι αντιδρούν;

«Το ανακοίνωσα σε όλους σαν να είναι κάτι πολύ φυσιολογικό από την στιγμή που πάντα ήταν έτσι δεν είναι ότι ξαφνικά θα άλλαζε η εμφάνιση μου, ο χαρακτήρας μου, όταν πνευματικά είσαι άντρας και το σώμα σου είναι γυναικείο, απλά αλλάζεις το σώμα και τελείωσε. Είναι τόσο απλό όπως στο λέω. Στην μητέρα μου λοιπόν είπα "Μάνα θα γίνω straight" Με κοίταξε, γούρλωσε τα μάτια της και πριν προλάβει να μιλήσει ολοκλήρωσα την πρόταση μου. "Straight άντρας" Δεν φάνηκε να το πιστεύει καλά καλά μου είπε... 3 χρόνια αργότερα το έχει πάρει μια χαρά και κάνει ότι μπορεί για να μην με κατακρίνει. Εγώ της είπα ότι όποιος δεν με δέχεται δεν έχει χώρο στην ζωή μου και ξέρει ότι το εννοώ, δεν έχει άλλη επιλογή. Όταν κάποιος δεν μπορεί να δεχτεί αυτό που είσαι, είναι δικό του πρόβλημα.

-Οι φίλοι σου πώς το πήραν;

«Στους φίλους μου δεν χρειάστηκε καν να το πω. Τους έβαλα κάτω έναν έναν ξεχωριστά και ξεκινούσα την πρόταση λέγοντας "υπάρχει κάτι που θέλω να σου πω, μην ανησυχείς δεν έπεσα σε ναρκωτικά" Και όλοι ανεξαιρέτως μου απάντησαν "Ε τι; Θα κάνεις αλλαγή φύλου;" Ήταν τόσο απλό, οι φίλοι βλέπουν το μέσα σου και γι αυτό ήταν τόσο εύκολο».

-Πότε ξεκινά αυτή η σταδιακή μεταμόρφωση της Στεφανίας σε Στέφανο;

«Σταδιακή μεταμόρφωση δεν υπήρξε. Ημουν πάντα ο ίδιος μέχρι που ξεκίνησα την τεστοστερόνη πριν 7 μήνες ουσιαστικά. Υπάρχουν αισθητές αλλαγές κι εγώ νιώθω επιτέλους καλύτερα με τον καθρέφτη μου...Φυσικά και θα κάνω τις διορθωτικές επεμβάσεις που θέλω και πρέπει. Αυτό αποζητάω να αλλάξουν αυτά που δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν πάνω μου. Βέβαια να πούμε ότι υπάρχουν και παιδιά τα οποία δεν θέλουν να αλλάξουν το σώμα τους γιατί είναι εντάξει με το σώμα και το πνεύμα τους όμως το κράτος της Ελλάδας δεν τους επιτρέπει να αλλάξουν το όνομά τους, χωρίς να έχουν κάνει τις επεμβάσεις, δεν είναι λίγο καταπιεστικό γι αυτούς; Δεν πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα στην νομοθεσία; Επίσης εγώ πιστεύω ότι όταν υποχρεώνεις κάποιον να κάνει επεμβάσεις για να φτάσει εκεί που θέλει θα έπρεπε να του τις καλύπτεις κιόλας. Στο εξωτερικό γίνονται όλα, μόνο στην χώρα μας πρέπει να μπεις σε κουτάκια για να είσαι "φυσιολογικός". Ο καθένας έχει το δικαίωμα να νιώθει και να είναι ότι θέλει και στην Ελλάδα δεν το στηρίζουμε αυτό.

-Έχεις σχέση αυτή την περίοδο; Έχει γίνει λόγος για το κοινωνικό σύμφωνο συμβίωσης, θα το υπέγραφες με τη σύντροφό σου;

«Αυτό το διάστημα είμαι ελεύθερος από επιλογή. Το σύμφωνο συμβίωσης τώρα. Όχι δεν θα έκανα κάτι τέτοιο γιατί αρχικά δεν μου αρέσει η λέξη "σύμφωνο" Όταν μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις πώς μπορούμε να μιλήσουμε για "συμφωνία" Οπότε όχι, δεν θα το έκανα αυτό. Θέλω στο μέλλον να παντρευτώ και να κάνω παιδιά όμως όχι έτσι. Θέλω να σου πω ότι όλα γίνονται αρκεί να πιστεύεις στον εαυτό σου και να έχεις δίπλα σου τους σωστούς ανθρώπους. Εμένα με βοήθησε πολύ η τότε μου σχέση σε ψυχολογικό επίπεδο, με την αποδοχή και την κατανόηση που έδειξε, και οι φίλοι μου είναι δίπλα μου με όλο τους το "είναι" κάθε μέρα που περνάει. Δεν χρειαζόμαστε κανέναν που μας αποθαρρύνει. Και όταν λέω κανέναν εννοώ και την ίδια σου την μάνα. Όταν εσύ ο ίδιος στηρίζεις τις αποφάσεις σου πίστεψε με κανένας δεν μπορεί να σε αμφισβητήσει ή να κάνει το αντίθετο. Αισιοδοξία θέλει και προσπάθεια».