«Θα γεννήσω εδώ, σε παγκάκι στην Ομόνοια!»: Κραυγή αγωνίας από Σύρια μετανάστρια

Στο Ιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών βρίσκεται η ετοιμόγεννη γυναίκα από τη Συρία, η οποία έγινε γνωστή στο πανελλήνιο, όταν το πρωί της Πέμπτης φώναζε ότι θα γεννήσει σε παγκάκι της Ομόνοιας.

Χάρη στην πρωτοβουλία ενός οδοντιάτρου συμπατριώτη της, που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες, μεταφέρθηκε στην ιδιωτική μαιευτική κλινική, ενώ έχει ήδη προχωρήσει στην ενοικίαση ξενοδοχείου για τη διαμονή των υπολοίπων μελών της οικογένειάς της.



Η νεαρή γυναίκα, που βρίσκεται ήδη στο τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης, ταξίδεψε με ένα τουρκικό πλοιάριο με προορισμό τη Χίο πριν από τρεις ημέρες. Έμεινε στην Τουρκία περίπου έξι μήνες μαζί με το σύζυγό της, τα τρία τους ανήλικα παιδιά και άλλα δύο οικογενειακά μέλη, μέχρι να συγκεντρώσουν το χρηματικό ποσό που απαιτούσε ο δουλέμπορος για τη μεταφορά τους στη χώρα μας.

Μετά την άφιξή τους στη Χίο, έμειναν τρία μερόνυχτα σε καταυλισμό του νησιού και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Αθήνα. Φτάνοντας στην πρωτεύουσα, μην έχοντας συγγενείς ή φίλους για να τους φιλοξενήσουν, μεταφέρθηκαν στην πλατεία Ομονοίας, που πλέον αποτελεί στέκι μεταναστών και προσφύγων.

Η ετοιμόγεννη γυναίκα σόκαρε, αλλά και συγκίνησε τον κόσμο που έσπευσε να τη βοηθήσει, όταν η ίδια φώναζε ότι θα γεννήσει σε παγκάκι της πλατείας.



Ο άντρας της, που στην πατρίδα τους εργαζόταν ως μηχανικός αυτοκινήτων, ευελπιστεί να εγκατασταθούν σύντομα στη Γερμανία, προκειμένου ο ίδιος να αξιοποιηθεί είτε στην ειδικότητά του είτε σε οποιαδήποτε εργασία μπορεί να φέρει εις πέρας.

Ποιος είναι ο «σωτήρας» Σύρος συμπατριώτης

Από το πρωί της Πέμπτης η κινητοποίηση του κ. Άιμαν Σλίμπι, ήταν άμεση, όχι μόνο για να γεννήσει η ετοιμόγεννη γυναίκα σε ένα ασφαλές νοσοκομειακό περιβάλλον, αλλά και να βρει ένα οικείο μέρος για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της.



Όπως λέει ο ίδιος στο protothema.gr, «η προσφορά στο συνάνθρωπό μας είναι πολύ σημαντική. Αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν από τη Συρία, για να μην πεθάνουν. Δεν είναι μετανάστες. Δεν αλλάζουν χώρα για καλύτερες συνθήκες ζωής, αλλά γιατί η ζωή τους βρίσκεται διαρκώς σε κίνδυνο».

Ο ίδιος ήταν περίπου 18 ετών όταν, ολοκληρώνοντας τον κύκλο σπουδών του σε λύκειο της Συρίας, απ' όπου κατάγεται, κέρδισε υποτροφία στη χώρα μας. Όντας απογοητευμένος που θα σπούδαζε στην Αθήνα και όχι στο Παρίσι, που τόσο πολύ επιθυμούσε, δεν κατάφερε να πείσει τους γονείς του να τον στείλουν στη Γαλλία, παρά την έντονη επιμονή του.  



«Εδώ ήρθα με το ζόρι. Δεν ήθελα να σπουδάσω στην Αθήνα με τίποτα. Όταν πάτησα όμως το πόδι μου στην Ελλάδα και ταξίδεψα σε διάφορα μέρη για να τη γνωρίσω καλύτερα, συνάντησα μια σπάνια ομορφιά, απαράμιλλη με άλλες χώρες. Μέσα μου είχα πάρει την απόφαση να εγκατασταθώ μόνιμα εδώ. Σπούδασα οδοντίατρος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου στη συνέχεια γνώρισα τη σύζυγό μου και μητέρα των δυο μου παιδιών. Ο γιος μου πέρασε με βαθμολογία 19.861 στο Πολυτεχνείο Αθηνών, ενώ η κόρη μου είναι φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής» αφηγείται.



Εύχεται, δε, στους πρόσφυγες συμπατριώτες του να βρουν «ζεστασιά και υποδοχή» σε μία χώρα κατάλληλη για εκείνους, ικανή να τους προσφέρει τα εφόδια για να ζήσουν αξιοπρεπώς.