«Περνάω δύσκολα, αλλά αξίζει ο κόπος», λέει η Μαριλένα για τον Πακιστανό Αντρέα

Η οικογενειακή ευτυχία μπορεί να μπει σε «πορτρέτο» και να αποτελέσει σημείο θαυμασμού όταν ο καμβάς της έχει ζεστά, γήινα χρώματα και καταφέρνει έτσι να φαντάζει ως ένα έργο τέχνης το οποίο υπογράφεται με πολύ έντονα συναισθήματα αγάπης.

Η περίπτωση της Μαριλένας και του Ανδρέα θα μπορούσε πιθανόν να αποτελέσει σενάριο ταινίας – ύμνου στον έρωτα και στο μεγαλείο του.

Δύο νέοι άνθρωποι που σήμερα ζουν με τα δύο παιδιά τους σε ένα μικρό σπιτάκι κάπου στα Άνω Λιόσια μετά από μία δύσκολη περίοδο που βίωσαν καθώς η επιλογή τους να είναι μαζί ως φαίνεται προκάλεσε τρικυμία αντιδράσεων. Εκείνη Ελληνίδα, εκείνος Πακιστανός.



Σε μία πολυπολιτισμική Ελλάδα ίσως για κάποιους αυτό να φαίνεται ακόμη παράξενο μπορεί και παράταιρο.

Για τα δύο αυτά παιδιά δεν υπήρξε σημείο που να τους αποθάρρυνε στην επιλογή να δημιουργήσουν οικογένεια, να παντρευτούν, να ενώσουν τις ζωές τους πέρα από το γεγονός των διαφορετικών τους καταβολών.



«Η γνωριμία τους γίνεται πριν από 5 χρόνια και ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος. Γνωρίζονται εντελώς τυχαία, σε μία καφετέρια και ξεκινά ένα ουσιαστικό ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές που γίνεται πολύ γρήγορα έρωτας. Μέχρι εκείνη τη στιγμή η ζωή της Μαριλένας είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του Ανδρέα. Εκείνη είναι καλομεγαλωμένη, μορφωμένη κοπέλα γόνος αστικής οικογένειας, με ξένες γλώσσες και μία άνετη ζωή ενώ εκείνος ένας ταλαιπωρημένος μετανάστης που έχει έρθει εδώ στην Ελλάδα για μία καλύτερη συνθήκη ζωής και επιβίωσης. Εκείνη ζει σε ένα σπίτι με όλες τις ανέσεις ενώ εκείνος μοιράζεται μία κάμαρα με άλλους πέντε ομοεθνείς του κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες ενώ αναγκάζεται να κάνει πολλές και διαφορετικές δουλειές για ένα μεροκάματο. Για τη Μαριλένα δεν ετέθη θέμα δεύτερης σκέψης ήθελε να είναι μαζί του όπως και το έκανε τελικά. Όσο για εκείνον για χατίρι της άλλαξε το θρήσκευμά του και από Μουσουλμάνος έγινε Χριστιανός προκειμένου να παντρευτούν», θα πει μέλος της ομάδας Αλληλεγγύης που γνώρισε το ζευγάρι λίγο αργότερα όταν βρέθηκαν στο πλευρό τους για αν τους στηρίξουν και να τους βοηθήσουν στη ζωή τους, ο κ. Σταύρος Καλτερεμίδης.



Επιλέγουν λοιπόν να ζήσουν μαζί αλλά η οικογένεια της Μαριλένας σηκώνει «σημαία» αντιδράσεων και προσπαθεί απειλώντας την ότι θα την αποκληρώσει να την αποθαρρύνει από την επιλογή της αυτή, τον Ανδρέα.

Φεύγει μαζί του, επιλέγει τη σύγκρουση με την οικογένειά της και μένουν σε ένα σπιτάκι όπου ξεκινά το δικό τους παραμύθι ζωής. Δυσκολεύονται αφού η κρίση συνεπάγεται οικονομικές δυσβάσταχτες υποχρεώσεις με τις δουλειές να μην πάνε πολύ καλά, τα μεροκάματα του Ανδρέα να μη μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της οικογένειας η οποία εκείνη την περίοδο θα μεγάλωνε με τον ερχομό του πρώτου τους παιδιού.



Αναγκάζονται να στριμωχτούν σε ένα άλλο σπίτι με φίλους του Ανδρέα από το Πακιστάν κάτω από δύσκολες συνθήκες φυσική απόρροια συνύπαρξης στον ίδιο χώρο με άλλους δέκα ανθρώπους για λόγους οικονομίας και επιβίωσης.

Είναι μία αποθήκη στον Ασπρόπυργο η οποία μπάζει από παντού και στην οποία δεν υπάρχουν ούτε καν τα απαραίτητα και δεδομένα ενός συμβατικού σπιτιού.



Η Μαριλένα συνεχίζει να υποστηρίζει την επιλογή της έστω και αν η ίδια πριν από καιρό ζούσε κάτω από πάρα πολύ καλύτερες συνθήκες στη λογική ότι δεν της έλειπε τίποτα. Φαινόταν ότι δεν είχε σημασία για εκείνη τίποτα άλλο παρά το ότι είχε βρει το άλλο της μισό, τον Ανδρέα.

Μία γνωριμία που θα έκανε λίγο καιρό αργότερα και ενώ θα πήγαινε να γεννήσει θα της άλλαζε τη ζωή, για την ακρίβεια θα άλλαζε τη ζωή και στους δύο. Γνωρίζει τη Γεωργία μία νοσοκόμα η οποία της πιάνει το χέρι και ακούει με προσοχή την ιστορία της. Συγκινείται. Είναι μία γυναίκα με ευαισθησίες και μέλος της Πρωτοβουλίας Πολιτών Φυλής που θέλει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να βοηθήσει το νέο ζευγάρι να βρει τις ισορροπίες του στη ζωή.
Ξεκινά μία μαραθώνια προσπάθεια.



Η Αλληλεγγύη βρίσκει ένα σπίτι για το νεαρό ζευγάρι και το παιδί τους στα Άνω Λιόσια ενώ για να μπορέσει το ζευγάρι να εργαστεί και να σταθεί στα πόδια του εθελοντές προθυμοποιούνται να κρατούν το παιδάκι τους και να το φροντίζουν για τις ώρες που οι γονείς του λείπουν από το σπίτι.

Η Μαριλένα και ο Ανδρέας βρίσκουν τους ρυθμούς τους σχετικά γρήγορα. Αποκτούν και άλλο παιδί.



Σήμερα βιώνουν την απόλυτη ευτυχία οι τέσσερις τους ενώ ένα ευχάριστο γεγονός λίγες ημέρες πριν τις εκλογές ολοκληρώνει την ευτυχία τους αφού επιτέλους παντρεύονται στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη  του Θεολόγου στα Άνω Λιόσια με κουμπάρα τους τη νοσηλεύτρια, τη Γεωργία Γούλα που επί της ουσίας τους άνοιξε την πόρτα σε μία νέα ζωή μαζί με την ομάδα της Αλληλεγγύης για όλους.



Όπως εκείνη θα πει μιλώντας στο protothema.gr: «Είναι νομίζω από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορεί να σου συμβεί, να νιώσεις ότι είσαι κοντά σε ανθρώπους και προσπαθείς να τους βοηθήσεις, για μένα αυτή είναι η ουσία και το μοναδικό πράγμα που κρατάω από όλο αυτό που έγινε με τα παιδιά. Όλοι εμείς στην Αλληλεγγύη είμαστε τόσο περήφανοι και για τους δύο, άξιζε τον κόπο αυτό το ζευγάρι να έχει τη δική του ευκαιρία. Τι να πω για την κουμπάρα μου τη Μαριλένα; Ένα εκπληκτικό κορίτσι που πραγματικά θέλω να το πω αυτό τη θαυμάζω για την επιλογή της να στηρίξει αυτό που θέλησε, τη σχέση της με τον Ανδρέα πέρα από τα πολλαπλά προβλήματα που σηματοδότησε η σχέση αυτή με συνεπαγόμενη τη ρήξη με την ίδια της την οικογένεια. Όταν λοιπόν βλέπεις ότι αυτά τα δύο παιδιά το πάλεψαν τόσο πολύ δε μπορεί παρά να μη συγκινείσαι», σημειώνει η Γεωργία η οποία όπως μας ενημερώνει πηγαίνει σε καθημερινή βάση στο σπίτι των κουμπάρων της μέχρι και σήμερα και προσθέτει: «Δεν ήταν ένας συνηθισμένος γάμος, παρά το γεγονός ότι ακολούθησε κατά γράμμα όλο το τελετουργικό. Ήταν πρωτόγνωρος και μοναδικός – και ήταν ακριβώς αυτή η μοναδικότητά του που συγκίνησε τους λίγους καλεσμένους. Διότι στο πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στα Άνω Λιόσια, αναμετρήθηκαν όλα τα συναισθήματα του κόσμου, για να κερδίσουν δυο από αυτά, επάξια και καταλυτικά, μια θέση στις καρδιές όλων: Αγάπη και Αλληλεγγύη. Δυο νέα παιδιά από διαφορετικά ημισφαίρια, όπως είπε και ο ιερέας του ναού, ενώθηκαν για να καταργήσουν τα σύνορα και να διδάξουν στον κόσμο τι θα πει να αγκαλιάζεις τη διαφορετικότητα. Η νύφη Ελληνίδα, ο γαμπρός με καταγωγή από την Αίγυπτο και το Πακιστάν βρέθηκαν αντιμέτωποι με το πιο σκληρό πρόσωπο των ανθρώπων που τους εγκατέλειψαν, ακριβώς γιατί ήταν διαφορετικοί».Η οργάνωση «Αλληλεγγύη για όλους» ανέλαβε να καλύψει τα έξοδα και η Γεωργία μαζί με τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Πολιτών Φυλής ανέλαβαν να οργανώσουν το γάμο. Έφτιαξαν τις μπομπονιέρες. Στόλισαν το σπίτι του ζευγαριού. Βρήκαν νυφικό και κοστούμι για το γαμπρό. Ετοίμασαν και την τελευταία λεπτομέρεια, για να γίνουν όλα κατά πως πρέπει. Ο Σύλλογος Κρητών δήμου Φυλής διέθεσε το χώρο για το γαμήλιο γλέντι και τις μαγείρισσες για τα φαγητά και το παραδοσιακό γαμοπίφο. Ο πρώην δήμαρχος Φυλής Δημήτρης Μπουραίμης το κρασί που σερβιρίστηκε στους καλεσμένους. Η Λίτσα Ζάγγα τη φωτογράφηση του γάμου και τα παρανυφάκια. Κουμπάροι ήταν η «Αλληλεγγύη για όλους», ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής Γιάννης Βασιλείου και η Γεωργία Γούλα. Κάθε έθιμο τηρήθηκε κατά γράμμα. Η νύφη άργησε, ο γαμπρός είχε τρακ, ο ιερέας του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου ακολούθησε όλο το μυστήριο, οι καλεσμένοι πέταξαν το ρύζι από το καλαθάκι, με την κ. Θεανώ Φωτίου παρούσα. Και έπειτα, το τραπέζι στο σύλλογο Κρητών, το μέλι με τα καρύδια που πρόσφεραν τα μέλη του για να γλυκάνουν το νεόνυμφο ζευγάρι, οι χοροί που χόρεψαν τα παιδιά, το γλέντι που κράτησε μέχρι αργά. Με το γαμπρό και τη νύφη να γελούν και να πετούν στα σύννεφα, δυο νέα παιδιά που αψήφησαν νόμους και κανόνες για να είναι μαζί, ευτυχισμένοι στα λίγα, δικαιωμένοι στη ζωή.



Την ιστορία έφερε στο φως της δημοσιότητας με μία ανάρτησή της στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Θεανώ Φωτίου η οποία σε ρόλο αφηγήτριας μίλησε για την ιστορία της Μαριλένας για τον Αντρέα μέχρι και τη στιγμή που εκείνοι ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου μία εβδομάδα πριν τις εκλογές και με τον φωτογραφικό φακό να απαθανατίζει το πλατύ χαμόγελο της αναπληρωτή υπουργού την ώρα του μυστηρίου.

Τις φωτογραφίες παραχώρησε αποκλειστικά στο Πρώτο Θέμα η Μένη Πιρπινιά από την τοπική εφημερίδα «Δυτική Όχθη», η οποία ήταν παρούσα στο μυστήριο του γάμου.