Μπήκε υπέρβαρη στο χειρουργείο και κατέληξε χωρίς... στομάχι!

Η 43χρονη Παγώνα Κατσικογιάννη είναι μία γυναίκα της ηλικίας της. Με όλα τα άγχη που υποδεικνύει η καθημερινότητα της εργαζόμενης γυναίκας, συζύγου και μάνας μίας πανέμορφης κόρης, που είναι το καμάρι της.



Ένα πολύ όμορφο κορίτσι που, όπως σήμερα λέει, παρασυρμένη από κάποια ίχνη ματαιοδοξίας που λίγο έως πολύ έχουν οι περισσότερες γυναίκες μπήκε στη διαδικασία να… διορθώσει κάποια πράγματα που αφορούσαν στην εξωτερική της εμφάνιση. Μετά από άπειρες δίαιτες και με το δείκτη της ζυγαριάς να δείχνει 102 κιλά επί μακράν, η ίδια είχε φτάσει σε απόγνωση, διότι έψαχνε να βρει τρόπο για να απαλλαγεί από τα περιττά της κιλά.

Μία επέμβαση που θα έκανε όμως θα την έβαζε σε μία πολύ σκληρή δοκιμασία με την ίδια να έρχεται αντιμέτωπη με ουσιαστικά θέματα, αφού η ιατρική επέμβαση που είχε υποβληθεί για να «μικρύνει» το στομάχι της λίγο έλειψε να της κοστίσει την ίδια της τη ζωή. Ένας παρατεταμένος Γολγοθάς ακολουθεί για την ίδια, για περίπου ένα χρόνο, οπότε και υποβάλεται εκ νέου σε άλλη επέμβαση κατά την οποία ο γιατρός που την ανέλαβε αναγκάστηκε, για να τη σώσει, να της… αφαιρέσει το στομάχι της.




Ο Γολγοθάς

Η ίδια μιλά για τον εφιάλτη που βίωσε αποκλειστικά στο protothema.gr: «Η ιστορία μου είναι μια απόδειξη πως θαύματα συμβαίνουν! Είμαι μια γυναίκα που επέζησε χάρη στην καλή της μοίρα και στο γιατρό που της έσωσε τη ζωή! Τον Μάιο του 2008 έχοντας 102 κιλά, πήρα την απόφαση να προβώ σε ένα χειρουργείο παχυσαρκίας γιατί ένιωθα εγκλωβισμένη σε ένα ξένο σώμα, μιας και είμαι άνθρωπος γεμάτος ενέργεια αλλά και θέλοντας να προσφέρω το καλύτερο στην οικογένειά μου και το παιδί μου, που τότε ήταν μωρό. Πήρα πληροφορίες και κατέληξα σε έναν γιατρό που μου έκανε sleeve (γαστρικό μανίκι). Από 102 κιλά, έφθασα μέσα σε ενάμιση χρόνο 70 κιλά, με ιδανικό βάρος για το ύψος μου τα 55 κιλά».



Η ίδια προσθέτει: «Σταδιακά και χωρίς να καταναλώνω ποσότητες, έφθασα τον Ιούλιο του 2013 τα 88 κιλά και καταλάβαινα πως ήταν αδύνατον να μην ξεπεράσω κάποια στιγμή ακόμη και τα 102 κιλά. Σήμανε λοιπόν και πάλι ο συναγερμός και απευθύνθηκα στον ίδιο γιατρό που μου έκανε το sleeve, μιας και ήμουν ευχαριστημένη από την όλη του στήριξη. Κατόπιν λοιπόν δικιάς του παρότρυνσης έκανα πτύχωση στομάχου τον Ιούλιο του 2013. Μετά από 13 μέρες από την επέμβαση, πάω με οξύ πόνο στην κοιλιά, πάλι στο νοσοκομείο. Μου γίνεται παρακέντηση και βγαίνει ένα υγρό 950 cc από την αριστερή μου παροχέτευση. Μένω 2 μήνες στο νοσοκομείο σε πλήρη ασιτία περνώντας διά πυρός και σιδήρου με άπειρες γαστροσκοπήσεις, με παροχέτευση, με υγρό που έβγαινε καθημερινά, με νεφρική και υπατική ανεπάρκεια, με μύκητα κάντιντα τροπικάλις και σε πλήρη απόγνωση. Η οικογένειά μου είχε εναποθέσει τις ελπίδες της μόνο στον Θεό» σημειώνει η κυρία Κατσικογιάννη.




«Ο γιατρός προσπαθούσε να βρει τρόπο να σταματήσει η παροχή του γαστρικού υγρού η οποία τελικά προήλθε από διαφυγή ράμματος από το χειρουργείο. Από το νοσοκομείο βγήκα τον Σεπτέμβριο του 2013 με εντερική στήριξη με ειδικό μηχάνημα που μου έδωσαν. Κι επειδή αισθανόμουν ότι έχανα τα λογικά μου μετά από ότι συνέβαινε, μετά από τον κίνδυνο που είχα να χάσω την ζωή μου εκτός των μαλλιών μου που είχαν πέσει, εκτός της όψης του νεκρού που είχα, προσπάθησα να κάνω κουράγιο για να στηρίξω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου. Έδειξα εμπιστοσύνη στο γιατρό που προσπάθησε συντηρητικά να λύσει το θέμα. Είμαι άνθρωπος που εμπιστεύομαι και θέλω να είμαι πιστή και στις επιλογές αλλά και στους ανθρώπους που νοιάζονται για μένα. Όμως ένα χρόνο μετά… τα προβλήματα συνεχιζόντουσαν. Ήμουν ακόμη με σακουλάκια παροχέτευσης και δεν ζούσα! Δεν μπορούσα να ζήσω μια κανονική ζωή εκτός των πολλών φαρμάκων και χαπιών, δεν μπορούσα να στηρίξω το παιδί μου το οποίο είχε πάθει σοκ και δεν μπορούσε να ξεπεράσει βλέποντας τη μαμά του να υποφέρει, καθότι είχα μειωμένες έως καθόλου αντοχές, δεν μπορούσα να παραβρεθώ σε κοινωνικές εκδηλώσεις και είχα πόνους και εμετούς που με έκαναν άλλον άνθρωπο. Με μεταμόρφωναν σε κάτι εξώκοσμο, σε κάτι που δεν ήμουν εγώ» λέει η γυναίκα με τη συγκλονιστική αυτή ιστορία.



Η ίδια συνεχίζει: «Τον Αύγουστο του 2014 έγινε κάτι που μου έδωσε την αφορμή και με ώθησε να προβώ στην πιο σημαντική ίσως απόφαση της ζωής μου. Έπαθα για άλλη μια φορά μια κρίση με εμετούς και ήμουν σε πλήρη αφυδάτωση. Ο γιατρός ήταν πάντα δίπλα μου όποια ώρα και να τον έπαιρνα. Η ψυχολογική υποστήριξη που μου παρείχε ήταν όντως πολύτιμη. Το ενδιαφέρον του το ίδιο τεράστιο όμως δεν λυνότανε το πρόβλημά μου και δεν φαινότανε στον ορίζοντα κάτι που θα μπορούσε να με κάνει να ελπίζω. Κι επειδή το πρόβλημα συνεχιζότανε και μεγάλωνε, πήρα την απόφαση να ζητήσω τη γνώμη κι άλλου γιατρού. Πήγα σε ιδιωτικό νοσοκομείο μαθαίνοντας για το γιατρό που με ανέλαβε, τον κ. Χαράλαμπο Σπυρόπουλο, που έχει τεράστια εμπειρία στις επιπλοκές. Μέσα σε 1 1/2 μήνα κάναμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις και μου μίλησε ανοιχτά για όλα τα ενδεχόμενα. Γιατί ναι, ζούσα από θαύμα! Είχα κι εγώ, όλα τα δεδομένα στο κεφάλι μου και προχώρησα γιατί δεν μπορούσα να κάνω και κάτι άλλο μιας και πλέον το γαστρικό υγρό που έβγαινε από την παροχέτευση, έβγαινε και από τον αφαλό αλλά και από το στόμα, δείγμα του ότι υπήρχε διαρροή παντού πλέον. Τον Οκτώβριο του 2014 χειρουργήθηκα. Ήταν ένα πολύ βαρύ χειρουργείο 7 ωρών, δύσκολο και επικίνδυνο από το οποίο βγήκα όμως δυνατή και υγιής. Με ακρωτηριασμό όμως, μιας και η σηψαιμία είχε καταστρέψει το στομάχι και τον σπλήνα που αναγκάστηκαν οι γιατροί να μου αφαιρέσουν. Τρεις μήνες μετά, είμαι 50 κιλά και ακολουθώντας τις οδηγίες του γιατρού μου, ζω πλέον μια φυσιολογική ζωή. Υπήρξα τυχερή μες την ατυχία μου και γι' αυτό ευχαριστώ τον Θεό, το γιατρό μου και την οικογένειά μου γιατί μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία σε αυτή τη ζωή! Αν θα μπορούσα να περάσω ένα γενικότερο μήνυμα, θα ήταν αυτό: Η ζωή δεν περιμένει... κι εγώ ίσα που πρόλαβα», καταλήγει.

 
Τι λέει ο γιατρός που την έσωσε αφαιρώντας… το στομάχι της



Για πρωτοφανές και μάλλον ιδιαίτερα βαρύ περιστατικό κάνει λόγο ο χειρουργός ιατρός Χάρης Σπυρόπουλος, ο οποίος ανέλαβε την ταλαιπωρημένη γυναίκα που υπεβλήθη σε αποτυχημένη επέμβαση με άμεση συνέπεια να θέσει σε κίνδυνο την ίδια της τη ζωή. «Η Παγώνα, υποβλήθηκε το 2008 σε επιμήκη γαστρεκτομή (γαστρικό μανίκι) για νοσογόνο παχυσαρκία. Λόγω αποτυχίας, το 2013 υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση στο ίδιο νοσοκομείο κάνοντας πτύχωση στομάχου. Εμφάνισε σοβαρότατες επιπλοκές (διαφυγή) με αποτέλεσμα να μείνει για μεγάλο διάστημα νοσηλευόμενη, αντιμετωπίζοντας κίνδυνο ακόμη και για τη ζωή της. Έκτοτε δεν μπορούσε να τραφεί σωστά ενώ εμφάνισε ένα συρίγγιο του στομάχου με το δέρμα (έξοδος τροφής από το στομάχι προς το δέρμα), το οποίο της δημιουργούσε σοβαρότατα προβλήματα (εμετοί, έξοδος του λίγου φαγητού που έτρωγε στο δέρμα με πολύ κακή οσμή, έντονη αδυναμία και αναιμία) και απειλούσε τη ζωή της. Κατέφυγε σε εμένα αφού ταλαιπωρήθηκε περίπου ένα χρόνο, με κατεστραμμένη την κοινωνική και προσωπική της ζωή. Μετά την ενδελεχή εξέτασή της και αφού της εξήγησα όλους τους κινδύνους, προχώρησα με την ομάδα μου το 2014 σε βαρύτατη χειρουργική επέμβαση, όπου ήταν αναγκαία η αφαίρεση όλου του στομάχου (ολική γαστρεκτομή), λόγω πλήρους καταστροφής του από την επιπλοκή της προηγούμενης επέμβασης. Είναι πλέον πολύ καλά έχοντας ομαλοποιήσει τη ζωή της. Ως χειρουργός εξειδικευμένος στην παχυσαρκία αλλά και στις επανεγχειρήσεις παχυσαρκίας, προτείνω μεγάλη προσοχή στην επιλογή ιατρικής ομάδας καθώς η χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας απαιτεί μεγάλη εξειδίκευση, κατάρτιση και ασφαλή χειρουργική τεχνική», σημειώνει ο κ. Χαράλαμπος Σπυρόπουλος.