Τι θα αλλάξει στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα με την επαναφορά της διαιτησίας

Ποιες προοπτικές διεκδίκησης ανοίγονται για τα συνδικάτα μετά την απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματική την κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία; Το μνημόνιο ΙΙ προέβλεπε από 14.2.2012 ότι η προσφυγή στη διαιτησία γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών δηλαδή του εργοδότη και του σωματείου, ακυρώνοντας ουσιαστικά τη διαδικασία αφού όπως είναι εύλογο εδώ και δύο χρόνια που ισχύει ο νόμος δεν έχει καταγραφεί ούτε μία προσφυγή. 

Με το προηγούμενο καθεστώς στη διαιτησία (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) μπορούσε να προσφύγει είτε η πλευρά των εργαζομένων (συνδικαλιστικές οργανώσεις) είτε η πλευρά των εργοδοτών, όταν αποτύγχαναν οι μεταξύ τους διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας που αφορούσαν αποδοχές , επιδόματα, άδειες, αργίες κλπ.

 Μετά την απόφαση περί αντισυνταγματικότητας της ρύθμισης για την κατάργηση του δικαιώματος προσφυγής στη Διαιτησία, θα επέλθει η πρώτη ανατροπή μετά την εκθεμελίωση εν μία νυχτί των εργατικών δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα ,από τη στιγμή που επανέρχεται ο θεσμός της διαιτησίας με τους ευνοϊκούς όρους του παρελθόντος, δεκάδες σωματεία θα προσφύγουν μονομερώς στον ΟΜΕΔ ο οποίος θα υποχρεώσει τους εργοδότες να υπογράψουν συλλογικές συμβάσεις για να μην έχουν ποινικές κυρώσεις.

Ποιες επιπτώσεις θα έχει αυτή η ανατροπή στην αγορά εργασίας; 

-Ξαναμπαίνουν στο παιχνίδι τα σωματεία και οι συλλογικές συμβάσεις που έχουν εξαφανιστεί από την ελληνική επικράτεια.

- Ακυρώνονται η έστω περιορίζονται δραστικά οι ατομικές συμβάσεις που έχουν κατακλύσει την αγορά εργασίας μειώνοντας τις αποδοχές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα κατά 25%-30%.

-Ανατρέπονται οι προϋπολογισμοί εργατικού κόστους των επιχειρήσεων που θα κληθούν να καταβάλλουν αυξήσεις.

-Επανέρχονται θεσμικές απολαβές που προβλέπονται στις συλλογικές συμβάσεις ,όπως επιδόματα , άδειες και ωράριο εργασίας.

Οι αποδοχές βεβαίως δεν είναι δυνατόν να επανέλθουν στα προ της κρίσης επίπεδα. Ωστόσο, μπορούν να αυξηθούν μέσω της υπογραφής συλλογικών συμβάσεων σε σχέση με την ελεύθερη πτώση που έχουν υποστεί με τις ατομικές συμβάσεις. 

Ποιο ήταν όμως το σκεπτικό των δικαστών;  Όπως υποστήριξαν η κατάργηση της μονομερούς προσφυγής παραβιάζει το άρθρο 22 του Συντάγματος, τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και την Ευρωπαική Σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου καθώς επέρχεται η καταστροφή του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων και οδηγούνται οι εργαζόμενοι στη σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας με δυσμενείς όρους.

 Υπενθυμίζεται ότι τον Ιανουάριο του 2012 είχαν προσφύγει στο ΣτΕ μεταξύ των άλλων, η Γ.Σ.Ε.Ε., η Ο.Τ.Ο.Ε., η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.Σ.Υ.), Σύλλογοι τραπεζοϋπαλλήλων (Γενικής Τραπέζης Ελλάδος, Τράπεζας Αττικής και στη Marfin-Εγνατία Τράπεζα), καθώς και άλλα σωματεία εργαζομένων από διάφορους χώρους.

Την πρόθεση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) να προσφύγει στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στο Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έπειτα από τη δημοσίευση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, εξέφρασε με δήλωσή του ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας, Γιάννης Παναγόπουλος.

«Δεν παραβλέπουμε ότι η απόφαση δεν μας δικαιώνει στη μείωση των μισθών των φτωχών εργαζομένων. Μας δικαιώνει, όμως, πλήρως στον τομέα των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) και ως εκ τούτου αποτελεί μία μεγάλη ρωγμή στην άκαμπτη λογική του μνημονίου» αναφέρει στη δήλωσή του ο κ. Παναγόπουλος και προσθέτει: «Η απόφαση για τον ΟΜΕΔ θα πρέπει, όχι μόνο να εφαρμοστεί, αλλά να ανοίξει όλη η βεντάλια των διεκδικήσεων από τα συνδικάτα, τις ομοσπονδίες, τις πρωτοβάθμιες οργανώσεις».