Την οικονομική κατάσταση της Γερμανίας και της Ελλάδας συγκρίνουν οι New York Times, οι οποίοι αναφέρονται στο «βόλεμα» το οποίο επικρατούσε στον ελληνικό δημόσιο τομέα και προτείνει στους Ελληνες «να μάθουν κάτι από την οικονομία σαν ηθική φιλοσοφία».
Σε άρθρο τους με τον τίτλο «Το μάθημα ηθικής του Ευρώ», οι New York Times αναφέρονται στη ραγδαία οικονομική ανάπτυξη και της Γερμανίας και την αποφυγή του χρέους, ενώ στη συνέχεια αναφέρονται με απαξιωτικά σχόλια για την έλλειψη αξιοκρατίας στην Ελλάδα.
«Τα οικονομικά στην Ελλάδα είναι μάλλον διαφορετικά. Είναι ένα ''παρακλάδι εφευρετικότητας''. Για τους Ελληνες, το να ακολουθείς τους κανόνες είναι ένα είδος ηλιθιότητας. Εάν οι πολιτικοί ήταν διεφθαρμένοι, ποιος θα ήταν ο σκοπός της προσωπικής εφευρετικότητας; Επίσης, οι Ελληνες σκέφτηκαν ότι είναι καλύτερο να εμπιστευτούν το ''fakelaki'' (φακελάκι) και το ''rousfeti'' (ρουσφέτι) από το να ''μπερδέψουν'' την ηθική με την υλική πρόοδο».
Στη συνέχεια, οι New York Times αναφέρονται και στον ρόλο του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος σε συνέντευξη του στον συντάκτη του άρθρου είχε δηλώσει: «Κοιτάξτε, ο ιδιωτικός τομέας επιβαρύνθηκε με 1,3 εκατ. ανέργους από το ξέσπασμα της κρίσης και ο δημόσιος τομέας ουσιαστικά με μηδέν. Επειδή οι μεταρρυθμίσεις καθυστέρησαν, ο ιδιωτικός τομέας φορολογήθηκε και τιμωρήθηκε ως εναλλακτική. Υπάρχει μια σιωπηρή πλειοψηφία υπέρ των μεταρρυθμίσεων», εξηγεί.
«Μπορούμε να έχουμε καλύτερη αξία για τα χρήματά μας και να εκπληρώσουμε τις δεσμεύσεις της χώρας. Όμως, οι πιστωτές μας πρέπει να καταλάβουν ότι ο βασικός κίνδυνος σήμερα είναι τα τυχόν νέα μέτρα: Η όποια περαιτέρω προσπάθεια φορολόγησης των εισοδημάτων δεν θα περάσει. Η λιτότητα έχει παραπάει. Όταν ο πρωθυπουργός μας συναντήσει τον Barack Obama, ένα από τα βασικά του μηνύματα θα είναι αυτό», προσθέτει.
Κλείνοντας, το δημοσίευμα επισημαίνει πως πρέπει να «γεφυρωθεί» το «ηθικό χάσμα» που υπάρχει μεταξύ Νότου και Βορρά, με τους New York Times να επισημαίνουν πως «οι Ελληνες πρέπει να μάθουν κάτι από τα οικονομικά σαν φιλοσοφία της ηθικής», ενώ η Γερμανία πρέπει να κατανοήσει πως η λιτότητα, «έχει τα όρια της» και πως το «φορολογικό έλλειμμα για την χρηματοδότηση της ανάπτυξης, δεν είναι αμαρτία».
