Μόλις ένας στους δέκα Έλληνες βρίσκει δουλειά στις Βρυξέλλες

Ζει εδώ και 43 χρόνια στην καρδιά των ευρωπαϊκών εξελίξεων, ενώ τα τελευταία τέσσερα είναι πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών...

Ο Δημήτρης Αργυρόπουλος είναι ένας Έλληνας πληθωρικός, που δεν ξεχνά τις ρίζες του και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να στηρίξει την κοινότητα, διοργανώνοντας ελληνικές εορτές, εκμάθηση ελληνικών σε Βέλγους και πολλές άλλες δραστηριότητες ώστε να παραμείνει ζωντανή η ελληνική ταυτότητα και ενωμένοι οι Έλληνες του Βελγίου.

Μιλώντας στο protothema.gr, έκανε λόγο για τις προσπάθειες νέων να βρουν εργασία στις Βρυξέλλες, την αντιμετώπιση των Βέλγων απέναντι στους Έλληνες, αλλά και την «κουτοπονηριά» των Ελλήνων, η οποία, όπως δήλωσε, πρέπει να καταπολεμηθεί ώστε η χώρα να προχωρήσει μπροστά.

Ο κ. Δημήτρης Αργυρόπουλος

-

Πόσα μέλη αριθμεί η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών; Πώς διατηρείται στη ζωή η κοινότητα;

Η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών  έχει πολύ λίγα ενεργά μέλη. Μπορεί συνολικά να ζουν 20.000-22.000 Έλληνες στις Βρυξέλλες, όμως μόλις 3.000 είναι ενεργοί, παρότι η εγγραφή στοιχίζει δέκα ευρώ για τη διετία. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται.

Από το 2009 και μετά ο κόσμος άρχισε να μην πλησιάζει τις οργανώσεις, οι οποίες πεθαίνουν. Εμείς σαν κοινότητα ζούμε γιατί πραγματοποιούμε δραστηριότητες: πέρα από τις εθνικές εορτές που αφήνουν κάποια χρήματα, προβάλαμε τα ελληνικά κρασιά και συμμετείχαμε στο Φεστιβάλ Bruxelles Euro Folkore με παραδοσιακούς χορούς, που είχε μεγάλη απήχηση.

- Τα τελευταία χρόνια έχουν φτάσει στις Βρυξέλλες πολλοί Έλληνες για αναζήτηση εργασίας;

Τα τελευταία τρία χρόνια υπολογίζονται  πως έφτασαν 20.000 και από αυτούς βρήκαν δουλειά μόνο 2.000-2500. Καταφθάνουν νέοι από όλα τα μέρη της Ελλάδος αλλά κυρίως από την Αθήνα με βιογραφικά τεσσάρων σελίδων, οι οποίοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην Ελλάδα εφόσον βρουν εργασία.

Βέβαια, το θέμα είναι η γλώσσα, γιατί μπορεί να υπάρχει ζήτηση για γιατρούς, νοσηλευτές και μηχανικούς αλλά το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα όλοι μάθαιναν αγγλικά, ενώ εδώ θέλουν γαλλικά.

- Πώς η κοινότητα βοηθά  αυτούς τους νέους; Τι σας ζητούν;

Στην αρχή υπήρχαν κάποιοι που ζητούσαν δωρεάν στέγη, μια απαίτηση που δε μπορούσαμε να ικανοποιήσουμε. Άλλοι έρχονταν εδώ και κοιμόντουσαν κάτω από τις γέφυρες ή μέσα στο αυτοκίνητο και ήταν άνθρωποι πανεπιστημιακού επιπέδου. Προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο να βοηθήσουμε, είτε βρίσκοντας τους εργασία σε ελληνικά εστιατόρια, είτε μέσω πρόνοιας του Βελγίου.

Επίσης μέσω της ιστοσελίδας που δημιουργήσαμε www.ek-b.be, τους ενημερώνουμε για συναντήσεις με ευρωβουλευτές, αλλά και με φοροτεχνικούς και δικηγόρους για τα φορολογικά τους.

- Τι θα προτείνατε σε κάποιον που σκέφτεται να μεταναστεύσει στις Βρυξέλλες;

Αυτό που λέω είναι το εξής: με βάρκα την ελπίδα να μην έρχονται και το γράφουμε και στην ιστοσελίδα ότι υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Πρώτα από όλα πρέπει να ενημερωθούν σχετικά με τη ζήτηση, αλλά και να μιλούν γαλλικά ή φλαμανδικά.

- Ποια είναι η αντιμετώπιση των  Ελλήνων από τους Βέλγους;

Το όνομα έχει λερωθεί πολύ, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να κρύβουν την ταυτότητά τους γιατί ντρέπονται. Είχα βρεθεί παλαιότερα σε μια παρέα με ανώτερα στελέχη κομμάτων και κάποιος άρχισε να με πειράζει ρωτώντας με μέχρι πότε θα μας ζούνε; Του είπα, λοιπόν, ότι κάνει λάθος γιατί δε μας ζει κανείς. Αντιθέτως μας δανείζουν χρήματα με 4,5% επιτόκιο. Στο Βέλγιο είχαν την εντύπωση ότι μας έδιναν χαριστικά τα χρήματα, πίστευαν ότι δουλεύουν για να ζει ο Έλληνας ο τεμπέλης. Τώρα, βέβαια, έχει αλλάξει η εικόνα και πιστεύουν ότι ο λαός έχει κάνει θυσίες.

- Γιατί νομίζετε ότι είχαν αυτή την  εντύπωση;

Ο Έλληνας μπορεί να δείχνει ότι εργάζεται περισσότερες ώρες από κάθε Ευρωπαίο, όμως, η απόδοσή του είναι λιγότερη. Υπήρχαν κάποιοι που πήγαιναν σε εστιατόρια για να δουλέψουν ως σερβιτόροι, αλλά κάθε μισή ώρα έβγαιναν για τσιγάρο ή για να στείλουν μήνυμα από το κινητό. Ο άλλος θα γυρίσει να πει: σε πληρώνω δύο ώρες για να καπνίζεις; Στην Ελλάδα είχαν μάθει διαφορετικά.

- Εσείς πώς αποφασίσατε να έρθετε στις Βρυξέλλες;

Είμαι από τη Λαμία, αλλά έφυγα το 1969. Σπούδαζα στη σχολή Σταυράκου και ασχολήθηκα με τον κινηματογράφο. Με τη χούντα, έφυγα στο εξωτερικό. Παρότι δεν ήξερα γαλλικά πήγα στη Γαλλία όπου δούλεψα σε εστιατόριο στη λάντζα, αλλά όταν δουλεύεις με Έλληνες δεν μπορείς να μάθεις γαλλικά. Ήρθα, λοιπόν, στο Βέλγιο όπου ζούσε η αδελφή μου και έμεινα. Εκείνη η εποχή ήταν πολύ καλή, ο κόσμος ερχόταν να δουλέψει και να γυρίσει στην Ελλάδα. Τώρα όσοι έρχονται δεν σκέφτονται έτσι.

- Οι Βέλγοι ενδιαφέρονται για την ελληνική κοινότητα; Αγαπούν την Ελλάδα;

Οι Βέλγοι θέλουν να μάθουν ελληνικά. Μάλιστα, κάθε χρόνο έχουμε έξι τάξεις εκμάθησης ελληνικών με είκοσι μαθητές  περίπου. Είναι πολλοί που έρχονται στις γιορτές μας έχουν έντονο το φιλελληνικό στοιχείο, είναι κοντά σε εμάς και μαθαίνουν και ταξιδεύουν στην Ελλάδα. Άλλωστε, η καλύτερη πρέσβειρα της Ελλάδος είναι η κουζίνα μας και πρέπει να την προωθήσουμε. Με 800 εστιατόρια στο Βέλγιο, μάλιστα, οι Βέλγοι έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα.

- Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τους Έλληνες;

Ένα μήνυμα για τους Έλληνες είναι ότι αν καταλάβουν πως πρέπει να δουλέψουν και δεν τα βλέπουν όλα κομματικά τότε η Ελλάδα θα βγει από τη κρίση πιο νωρίς και θα γίνει πολύ καλύτερη από όσο κανείς φαντάζεται. Γιατί το κέντρο της Ευρώπης μετακινείται προς την Ελλάδα, μια και η χώρα θα είναι η πόρτα της Ασίας. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι δε θα υπάρξουν προβλήματα, γιατί στην Ελλάδα παράγουμε περισσότερες απεργίες παρά δουλειά.

Όλοι λένε ότι έγιναν φτωχότεροι και το συγκρίνουν με δέκα χρόνια πριν, αλλά δεν είναι έτσι. Όλοι έχουν από ένα ή δύο αυτοκίνητα, όλοι έχουν κινητό τελευταίου τύπου. Φυσικά, καταναλώνοντας χωρίς να παράγεις δημιουργείς χρέος και αυτό πληρώνει αυτή η γενιά.

- Τι φταίει κατά τη γνώμη σας;

Αν ο Έλληνας σταματήσει την κουτοπονηριά και το δει ομαδικά θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι η Ελβετία του αύριο. Σημειώνουμε ρεκόρ εισαγωγής σε φακές και φασόλια. Είναι ντροπή. Ενώ κάποτε ήταν η που Ελλάδα έστελνε προϊόντα στο εξωτερικό. Είναι δυνατόν να εισάγουμε τομάτες από το Βέλγιο, οι οποίες είναι και πιο οικονομικές από τις ελληνικές; Κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να το δούνε.

- Πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα;

Ο Έλληνας φωνάζει επειδή ο Αλβανός έγινε αφεντικό, όμως ο Αλβανός έπαιρνε όλες τις δουλειές. Δεν έφαγε το ψωμί του Έλληνα, αλλά έκανε αυτό που εσύ δεν ήθελες να κάνεις. Αυτό που θυμάμαι είναι τον κόσμο να κάνει αιτήσεις για επίδομα. Πώς θα πάει μπροστά ο τόπος; Με την κουτοπονηριά την πατήσανε. Να τελειώσει, λοιπόν, ο μαϊμουδισμός και να κοιτάξουμε μπροστά.

Να μη σκεφτεί ο Έλληνας ότι θα κλέψει τον τουρίστα γιατί θα τον θέλει και του χρόνου. Το παράδειγμα στην Ελλάδα ήταν ο Τσοχατζόπουλος, ή ο οποιοσδήποτε Τσοχατζόπουλος. Ο Κοσκωτάς, για παράδειγμα ήταν ο μάγκας που τα οικονόμησε. Ο Έλληνας, λοιπόν, ήθελε να είναι ο μάγκας που θα τα οικονομήσει χωρίς να δουλέψει.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν πηγαίναμε διακοπές με τη γυναίκα μου, με την οποία μιλούσαμε γαλλικά. Ο σερβιτόρος στη ταβέρνα όταν μας άκουγε μας έλεγε μία τιμή. Όταν του λέγαμε ότι είμαστε Έλληνες μας έλεγε ότι στοιχίζουν τα μισά. Όχι, λοιπόν, αρνούμαι να παραγγείλω γιατί έτσι συντηρώ έναν απατεώνα.