Παρέμβαση Αρχαιολόγων για το ενοικιαστήριο της βραχονησίδας

Την παρέμβαση της επιστημονικής κοινότητας προκάλεσε ο απόφαση του δημάρχου της ακριτικής Χάλκης να προχωρήσει στην ενοικίαση της νησίδας Αλιμνιάς ώστε να αντιμετωπίσει τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο δήμος.

Με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων αναφέρει πως "με ιδιαίτερη έκπληξη πληροφορηθήκαμε από τα Μέσα Ενημέρωσης την ειλημμένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Καλλικρατικού Δήμου της νήσου Χάλκης, με την οποία προωθείται η «ενοικίαση» της νήσου Αλιμνιάς και μάλιστα με διαγωνισμό σε διεθνή επενδυτικό οίκο/εταιρεία  προκειμένου να «αξιοποιηθεί»  τουριστικά και οικονομικά το μικρό νησί".

Η απόφαση του δημάρχου Μιχάλη Πατρού που μιλώντας στο protothema.gr αποκάλυψε την πρωτοβουλία του να προχωρήσει στην εκμετάλευση της Αλιμνιάς ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων από πλευράς αρχαιολόγων καθώς όπως υποστηρίζουν "για την προστασία και τον έλεγχο των αρχαιοτήτων της Αλιμνιάς το Υπουργείο Πολιτισμού ύστερα από σχετικές γνωμοδοτήσεις των συναρμοδίων περιφερειακών Υπηρεσιών της Δωδεκανήσου (ΚΒ ΕΠΚΑ και 4η ΕΒΑ) και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων κήρυξε από το 1999 [βλ. την υπ' αρ. ΥΑ ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/11286/575/12-5-1999  (ΦΕΚ 991/Β/27-5-1999)] ολόκληρο το νησί  ως αρχαιολογικό χώρο".

Η  Αλιμνιά κατοικείται τουλάχιστον από τα μέσα της 4ης χιλιετίας π.Χ., όπως φανερώνουν αρχαιολογικά λείψανα στις θέσεις Άγιος Μηνάς, Ποντικοβούναρο και Εμπορειό. Η σημαντική γεωγραφική θέση του νησιού κοντά στις δυτικές ακτές της Ρόδου, αλλά και οι φυσικοί ευλίμενοι  όρμοι του Εμπορειού και του Αγίου Γεωργίου στην ανατολική ακτή του νησιού, όπου κατασκευάσθηκαν κατά τους ελληνιστικούς χρόνους  εντυπωσιακά νεώρια, συνετέλεσαν στην ανάπτυξη της Αλιμνιάς κατά την αρχαιότητα, όταν το νησί μαζί με την μεγαλύτερη γειτονική Χάλκη,  ανήκαν στο αρχαίο  Ροδιακό κράτος.

Στην πλαγιά του λόφου της Αλιμνιάς έχει ανασκαφεί καμπυλόγραμμο κτήριο που χρονολογείται στην Τελική Νεολιθική εποχή, από το οποίο προέρχονται ιδιαίτερα σημαντικά ακέραια αγγεία της ίδιας περιόδου, υποδηλώνοντας την ακμή του νησιού. Παρόμοια κτίσματα με αυτά της Αλιμνιάς, έχουν βρεθεί στη νησίδα Γυαλί, κοντά στη Νίσυρο και στο Εμπορειό της Χίου και αποτελούν σπάνια δείγματα της αρχιτεκτονικής της Νεολιθικής περιόδου.

Στην ίδια θέση είναι ορατός και αρχαίος ελληνιστικός πύργος που ελέγχει τα δύο λιμάνια, στα θεμέλια του οποίου κτίστηκε κατά την περίοδο της ιπποτοκρατίας κάστρο, που διατηρείται σε ικανοποιητική κατάσταση.
Στην παραλιακή ζώνη της Αλιμνιάς έχουν επίσης εντοπιστεί ρωμαϊκοί και παλαιοχριστιανικοί τάφοι, ενώ είναι ορατά λείψανα παλαιοχριστιανικής βασιλικής στον όρμο του Εμπορειού.

Από τη νεότερη πολιτιστική κληρονομιάς της Αλιμνιάς, στον όρμο του Αγίου Γεωργίου διατηρούνται μέχρι και σήμερα κατάλοιπα εγκαταλελειμμένου παραδοσιακού οικισμού με λιθόκτιστα κτίσματα, χρήζοντα ιδιαίτερης προστασίας.

Ο πλούτος των αρχαιολογικών ευρημάτων της Αλιμνιάς θα παρουσιασθεί κατά το προσεχές χρονικό διάστημα στην έκθεση με τίτλο «Άγονη Γραμμή», που διοργανώνει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και η οποία πρόκειται να εγκαινιασθεί στις 8 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων "εκφράζει σθεναρά την αντίθεσή του στην εκποίηση της ν. Αλιμνιάς, διότι οι αρχαιότητες και τα ενιαία πολιτισμικά σύνολα δεν έχουν τιμή και δεν ξεπουλιούνται ούτε χάριν του μεσοπρόθεσμου, ούτε, πολύ περισσότερο, επειδή έτυχε να το αποφασίσει ένα δημοτικό συμβούλιο, θύμα της πενίας που απεργάστηκαν οι μεταρρυθμίσεις του Καλλικράτη".