Ο Λιάπης καλλιτεχνίζεται

Αν ο Λιάπης ανακαλύπτει ξανά την τέχνη, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τους καλεσμένους του. Το νωχελικό έως νυσταλέο βλέμμα των καλεσμένων (o δεσπότης αριστερά κοιμάται) στις δύο πολιτιστικές εκδηλώσεις του υπουργού δηλώνει τον ενθουσιασμό του κόσμου από τις εκτενείς αναλύσεις του Λιάπη για την τέχνη. «Η λέξη “Νόστος”» δήλωνε χτες το βράδυ ο Λιάπης κατά τα εγκαίνια της έκθεσης «Νόστοι» στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης, «χρησιμοποιείται για να δηλώσει τη νοσταλγία που προκαλεί η απόσταση από την πατρίδα. Στην πραγματικότητα, αντηχεί τον πόνο που προκαλεί η βίαιη απομάκρυνση από τη γενέθλια γη. Από τον τόπο που πρωτοαντικρίσαμε το φως του ήλιου, κάναμε τα πρώτα μας βήματα, νιώσαμε την καρδιά μας να χτυπά πιο δυνατά. Η λέξη “πατρίδα” δεν περιγράφει απλώς μια περιοχή, αλλά τη σχέση του ανθρώπου με τον τόπο του”. Αντε τώρα να εξηγήσεις στον υπουργό ότι η λέξη «νόστος» ΔΕΝ υποδηλώνει βίαιη απομάκρυνση κι ότι οι «Νόστοι», στον πληθυντικό, αναφέρονται στο συγκεκριμένο ταξίδι που έκαναν οι Ελληνες επιστρέφοντας από την Τροία, που καμία σχέση δεν έχει με το «Νόστος» στον ενικό. Βέβαια, αυτά είναι ψιλά γράμματα μπροστά στην ανάγκη του υπουργού να βρει έναν καινούριο ορισμό για τα όσα τραβάει στο πολύπαθο υπουργείο του. Και η λέξη «νοσταλγία» για τα παλιά είναι σίγουρα πιο αρμόζουσα.

Βέβαια, ο κ. Λιάπης δικαιολογείται αφού οι «Νόστοι» δεν ήταν η μόνη έκθεση που εγκαινίασε (σε απόσταση αναπνοής η μία από την άλλη) ο υπουργός, ο οποίος φαίνεται να το έχει ρίξει στην εργασιοθεραπεία. Χαρακτηριστική είναι η φωτογραφία από τα εγκαίνια της έκθεσης με έργα του Τισιανού (ή Τιτσιάνο) στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Οι καλεσμένοι δείχνουν εξίσου συνεπαρμένοι, ενώ τα αγγελάκια δίπλα από τον υπουργό μάλλον δείχνουν τον αγγελικό κόσμο στον οποίο κατοικεί τελευταία ο κύριος Λιάπης. Δεν είναι και λίγο, εδώ που τα λέμε, να εγκαινιάζεις εκθέσεις τη στιγμή που άλλοι από την κυβέρνηση καρατομούνται. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι ο ρόλος της τέχνης είναι πάνω από όλα θεραπευτικός…