Βλέποντας και κάνοντας για την Εξεταστική

Θολώνει τα νερά η κυβέρνηση όσον αφορά στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την υπόθεση της Ζίμενς ενώ ανησυχεί για το εύρος των αποκαλύψεων και κυρίως για το αν προκύψει εμπλοκή γαλάζιων στελέχων.

Την Παρασκευή από τις Βρυξέλλες ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να κάνει δεκτό το αίτημα του ΠΑΣΟΚ για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής (κάτι που μέχρι τότε το απέκλειε). Χθες όμως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Θεόδωρος Ρουσόπουλος δεν ξεκαθάρισε αν η Επιτροπή θα συσταθεί μετά το τέλος της προκαταρκτικής εξέτασης που διενεργεί η Δικαιοσύνη, που υπολογίζεται στα μέσα Ιουλίου ή μετά το τέλος της κύριας ανάκρισης που μπορεί να διαρκέσει μέχρι και έναν επιπλέον χρόνο. Η κυβέρνηση πηγαίνει «βλέποντας και κάνοντας». Αν την συμφέρει θα προχωρήσει σε σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής τον Ιούλιο, αντίθετα εάν εκτιμήσει ότι δεν την συμφέρει θα το παραπέμψει για το μέλλον. Αν εμπλέκονται δικά της πρόσωπα θα προσπαθήσει να κλείσει την υπόθεση όσο το δυνατόν πιο σύντομα αν το θέμα περιορισθεί στο ΠΑΣΟΚ θα αφήσει το θέμα να σέρνεται και να φθείρει τον πολιτικό της αντίπαλο. Σε ένα άλλο επίπεδο η κυβέρνηση ελέγχει τις εξελίξεις και δεν αιφνιδιάζεται όσο η έρευνα γίνεται από την δικαιοσύνη που έχει ήδη δεχθεί βάσιμες κριτικές και για καθυστερήσεις και για μειωμένη αποτελεσματικότητα. Αν η υπόθεση πάει στην Βουλή δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ελέγχει την έρευνα και την ροή των πληροφοριών.

Στο εσωτερικό της ΝΔ όμως αυξάνονται οι φωνές που ζητούν την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Ο βουλευτής κ. Θεόδωρος Καράογλου δήλωσε ότι είναι «πολιτικό λάθος της κυβέρνησης ότι δεν πήρε εκείνη την πρωτοβουλία για Εξεταστική» ενώ ο κ. Πέτρος Τατούλης επιτέθηκε στον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Σωτήρη Χατζηγάκη ο οποίος προ δεκαπενθημέρου είχε βιαστεί να πει ότι «δεν υπάρχει εμπλοκή πολιτικών προσώπων». Οι βουλευτές της ΝΔ θεωρούν ότι όσο η κυβέρνηση δεν δέχεται την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής δημιουργεί την εντύπωση «ενοχής» στην κοινή γνώμη ότι κάτι φοβάται και κάτι προσπαθεί να κρύψει.

Τα πράγματα όμως γίνονται «δυσάρεστα» για την κυβέρνηση καθώς από την δικαστική έρευνα προκύπτει ότι η ροή μαύρου χρήματος από την Ζίμενς δεν σταμάτησε το 2004 αλλά συνεχίστηκε και επί των ημερών της. Στο επίκεντρο βρίσκονται δύο μεγάλες υποθέσεις της περιόδου εκείνης την σύμβαση της Ζίμενς με τον ΟΣΕ που αφορά τον τότε υπουργό κ. Μιχάλη Λιάπη και το CFI που αφορά τους κ.κ. Γιώργο Βουλγαράκη, Χρήστο Μαρκογιαννάκη και Βύρωνα Πολύδωρα. Χθες αμυνόμενος ο κ. Ρουσόπουλος δήλωσε ότι «αποτελεί προσπάθεια συμψηφισμού» η σύνδεση των δύο αυτών συμβάσεων με το μαύρο χρήμα της Ζίμενς που αποδεδειγμένα πήγε στο ΠΑΣΟΚ και πρόσθεσε ότι οι δύο συμβάσεις έγιναν με νόμιμο τρόπο. Φυσικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προσπαθεί να συγκαλύψει την πολιτική –τουλάχιστον- ευθύνη που έχει η κυβέρνησή του για τις δύο αμαρτωλές συμβάσεις. Καθώς οι δύο συμβάσεις είναι ασύμφορες για το ελληνικό δημόσιο μένει το ερωτηματικό γιατί οι αρμόδιοι υπουργοί προχώρησαν στην σύναψή τους ή δεν τις κατήγγειλαν. Το ότι την ίδια περίοδο υπήρχε ροή μαύρου χρήματος προς υπεράκτιες εταιρίες που συμπίπτει χρονικά με τις υπογραφές δημιουργεί αν μη τι άλλο  περαιτέρω ερωτηματικά. Στο πλαίσιο αυτό κομματικά στελέχη λένε στο παρασκήνιο ότι «αν προκύψει ότι υπάρχουν μίζες τότε αυτές θα αφορούν κατώτερα υπηρεσιακά στελέχη και όχι τους υπουργούς».

Ένα επιπλέον «δυσάρεστο» στοιχείο για την κυβέρνηση είναι ότι από την δικαστική έρευνα προκύπτει εμπλοκή γαλάζιου χρηματιστή που ήταν αναμεμειγμένος και στην «αμαρτωλή» υπόθεση των δομημένων ομολόγων.