Aristide hotel στη Σύρο: Το boutique art ξενοδοχειο που αγάπησε το Netflix

Το «Aristide Hotel», η νέα άφιξη στον ξενοδοχειακό χάρτη της Σύρου, είναι ένα πρώην νεοκλασικό με θέα στο λιμάνι της Ερμούπολης, σκαρφαλωμένο κατά μήκος μιας λεωφόρου γεμάτης βενετσιάνικα αρχοντικά, όλα κάποτε κατοικίες εύπορων εμπόρων και καπεταναίων. Στο ένδοξο παρελθόν του ήταν το σπίτι ενός ντόπιου εφοπλιστή και αργότερα εκεί στεγαζόταν η Εφορία του νησιού.

Σήμερα είναι ένα boutique art hotel, με μόλις εννέα δωμάτια και σουίτες, που διατηρεί ατόφια την παλιά του αίγλη, με τα εξωτερικά περίτεχνα αετώματα, τους φωτεινούς ψηλοτάβανους χώρους, τις ψηλές δωρικές κολόνες, την επιβλητική μαρμάρινη σκάλα και τα έπιπλα art deco. Υπεύθυνες για την καινούρια του ταυτότητα είναι δύο αδερφές, η Οάνα και η Τζάσμιν Αριστίντ. «Η αγάπη του κόσμου ήταν άμεση και συγκινητική και είμαστε υπερβολικά χαρούμενες με αυτό. Το ξενοδοχείο λειτουργεί κανονικά φέτος.

Αν και οι εργασίες ξεκίνησαν το 2019, ο COVID μας έβαλε τρικλοποδιά. Ομως τελικά όλα έγιναν για καλό. Eίχαμε περισσότερο χρόνο να ολοκληρώσουμε το δημιούργημά μας. Η Σύρος είναι καταπληκτική, αν και όχι τόσο φημισμένη σε σύγκριση με άλλα νησιά των Κυκλάδων. Το ξενοδοχείο ξεχώρισε, γιατί είναι ιδιαίτερο σε σχέση με τις μεγάλες τουριστικές μονάδες, οπότε αμέσως υπήρξε περιέργεια για αυτό το νέο παιδί του νησιού», αναφέρει η Οάνα.

Σαν σεναριο ταινίας
Η ιστορία πίσω από το νέο ξενοδοχείο μοιάζει με σενάριο μυθοπλασίας. Οι δύο αδερφές -με επώνυμο παραλλαγή από τον παππού που είχε ελληνικές ρίζες- έψαχναν για μια εξοχική κατοικία στην ήσυχη Σύρο που είχαν τόσο αγαπήσει. Ωστόσο, τα σχέδια και οι ζωές τους άλλαξαν όταν αντίκρισαν το διαβρωμένο από το αλάτι κτίριο, το οποίο ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα και αποφάσισαν να το μετατρέψουν στο «Aristide Hotel». Και κάπως έτσι έγιναν από το πουθενά ξενοδόχοι. «Κάθε χρονιά πηγαίναμε στη Σύρο διακοπές και σκεφτήκαμε να βρούμε ένα μικρό καλοκαιρινό καταφύγιο, ίσως ένα μικρό διαμέρισμα ή ένα μικρό σπίτι κοντά στη θάλασσα. Ξαφνικά όμως μια μέρα, βλέποντας αυτό το κτίριο, αποφασίσαμε να το αγοράσουμε και να κάνουμε πραγματικότητα ένα όνειρο που είχαμε από μικρές», ομολογεί η Οάνα.

Η ιστορία τους ιντριγκάρει, σχεδόν συγκινεί και σίγουρα εμπνέει, ειδικά σε μια εποχή που όλα μοιάζουν μουδιασμένα, αδιέξοδα, ξέπνοα. Πρόσφυγες από τη Ρουμανία, οι δύο αδερφές αναζήτησαν μια καλύτερη τύχη στη Σουηδία.

Η Οάνα μέχρι τα 40 της έμενε στο Λονδίνο και ήταν επιτυχημένη οικονομολόγος και δημοσιογράφος για μεγάλα έντυπα, όπως οι «Financial Times». Η Τζάσμιν, από την άλλη, είναι γιατρός στη Σουηδία. Κι όμως, τα άφησαν όλα πίσω, για να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι Σύρου και full time ξενοδόχοι. Μήπως να έγραφαν ένα βιβλίο ή ένα σενάριο για αυτή την περιπέτεια; «Είναι φοβερά δύσκολο να γράψουμε για όλα αυτά που ζήσαμε.

Μια ομάδα από το Netflix με προσέγγισε πρόσφατα για συνεργασία, αλλά τους εξήγησα πως δεν μπορώ να το κάνω μόνη μου. Αν επιθυμεί κάποιος άλλος να γράψει το σενάριο είναι ευπρόσδεκτος, εμένα μου φτάνει που το έζησα. Καταλαβαίνω ότι εξιτάρει μια τέτοια ιστορία και ακούγεται άκρως χολιγουντιανή: δυο αδερφές με μακρινή καταγωγή από την Ελλάδα αφήνουν τις απαιτητικές τους καριέρες και τη ζωή τους στο εξωτερικό για μια νέα ζωή στην Ελλάδα, για έναν νέο σκοπό», λέει η Οάνα γελώντας.

Τέχνη και design
Σήμερα, το πλήρως ανακαινισμένο «Aristide Hotel» κουβαλά τη βαρύτητα της λαμπρής ιστορίας του, που έχει επανασχεδιαστεί για τις ανάγκες του σύγχρονου νομάδα. Μέσα στο εμβληματικό κτίριο συνυπάρχουν η τέχνη, η αρχιτεκτονική και η κληρονομιά του παρελθόντος, καθώς υπό την επιμέλεια των ιδιοκτητριών συνδυάζονται σοφά αντίκες, μοντέρνα έπιπλα και ντιζάιν πινελιές. Οι ζωηροί παστέλ τόνοι επικρατούν παντού, όπως και τα έργα τέχνης.

Τους τοίχους της μεγάλης σάλας κοσμούν έργα των Κρίστι Λι Ρότζερς, Ρικάρντο Βέκιο και φωτογραφίες του Νικολά Μπενίκ, ενώ τα φωτιστικά του Τομ Ντίξον, τα τραπεζάκια σαλονιού Classicon, οι πολυέλαιοι Σαρφάτι και οι καρέκλες Kartell συμπληρώνουν τη λίστα με τα επώνυμα έπιπλα και αντικείμενα. Η φρέσκια και σύγχρονη προσέγγιση της διακόσμησης εναρμονίζεται με το όραμα της Οάνα και της Τζάσμιν. «Oλα είναι επιλεγμένα από εμάς. Τα σχέδια των μαρμάρινων μπάνιων είναι του αρχιτέκτονα Τόντορ Κόσμιν, ενώ ο εξωτερικός χώρος σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα τοπίου Ηρακλή Καΐλα. Η γιαγιά μας ήταν ζωγράφος και ίσως από εκείνη να κληρονομήσαμε την αγάπη για την τέχνη. Εγώ ασχολήθηκα με τον οικονομικό προϋπολογισμό και τα έξοδα, ενώ η αδερφή μου και η μητέρα μου με το art & design. Για εμάς η τέχνη είναι σημαντική. Πάντα ζούσαμε στη σκιά της», σχολιάζει η Οάνα.

Στον κόσμο της γεύσης
Από τα παράθυρα του εστιατορίου, που είναι σκαρφαλωμένο στον τελευταίο όροφο, η θέα είναι συναρπαστική: στο πηγαινέλα των πλοίων στο λιμάνι της Ερμούπολης, στα σούπερ γιοτ της λαμπερής νέας μαρίνας, αλλά και στο παλαιότερο ναυπηγείο στην Ελλάδα. Στην κουζίνα πρωτοστατεί ο Πέτρος Μπραϊκίδης, ο rock star σεφ από τη βόρεια Ελλάδα που παθιάζεται με τα καλύτερα προϊόντα των Κυκλάδων: μπακαλιάρο σε λάδι κάππαρης, καπνιστό παντζάρι από τον κήπο της κουζίνας του ξενοδοχείου και μαστίχα για παγωτό. Τα μενού γευσιγνωσίας εδώ δεν είναι μικροσκοπικές μπουκιές για να γαργαλήσει κάποιος απλά τον ουρανίσκο του, αλλά γενναιόδωρα πιάτα για να μοιραστεί η παρέα, τα οποία συνδυάζονται ιδανικά με τα τοπικά κρασιά από το Οινοποιείο Ousyra.

Το πρωινό σερβίρεται κάτω από τις σκιές των ελαιόδεντρων στην αυλή ή δίπλα στον χαρακτηριστικό πέτρινο τοίχο κάτω από τον καταρράκτη. Το κοκτέιλ μπαρ με τις αρ ντεκό πινελιές διευθύνει ο mixologist Κωνσταντίνος Κωστόπουλος, ο οποίος έχει δημιουργήσει παραδεισένια βοτανικά κοκτέιλ με σιρόπι φασκόμηλου και σπόρους τόνκα. «Προσπαθούμε να αγοράζουμε τοπικά προϊόντα και να ενισχύουμε τις τοπικές γεύσεις. Ψάχνουμε κάθε μέρα για μικρούς προμηθευτές και νέες αγορές.

Δοκιμάζουμε, απορρίπτουμε, αναζητούμε κάτι νέο. Η ομάδα είναι πολύ δεμένη και είμαι πολύ υπερήφανη που τους έχω κοντά μου», αναφέρει η Οάνα, κλείνοντας τη συζήτηση με την ουσία του οράματος των αδερφών Αριστίντ: «Δεν θέλουμε να κομπάσουμε. Θέλουμε απλώς να κάνουμε τη δουλειά μας και τις διακοπές των επισκεπτών μας όμορφες, ανέμελες, γεμάτες ωραίες εικόνες και στιγμές χαλάρωσης» .