Στύλοι πάγου που υψώνονται και περιπλέκονται μεταξύ τους, μέσα από τα βουνά Τάρταρος, του πλανήτη Πλούτωνα, μπορεί τελικά, η NASA, να κατάφερε να εξηγήσει την ύπαρξή τους -δύο χρόνια μετά την παρατήρηση των περίεργων σχηματισμών για πρώτη φορά λεπτομερώς.
Οι «λεπίδες πάγου» είναι αποτέλεσμα της «εξάτμισης του στερεού μεθανίου», μιας διεργασίας διάβρωσης παρόμοιας με εκείνη που παρατηρήθηκε στις κορυφές της Χιλής.
Ένας πλανήτης νάνος που βρίσκεται μακριά από τον ήλιο μας, ο Πλούτωνας, είναι τόσο κρύος που ο αέρας στη Γη θα πάγωνε αμέσως. Αποτελείται κατά κύριο λόγο από κατεψυγμένα αέρια, όπως το μεθάνιο, το άζωτο και το μονοξείδιο του άνθρακα.
Οι «γιγάντιες λεπίδες του πάγου» του Πλούτωνα έχουν προκαλέσει σύγχυση στους επιστήμονες, από τότε που το διαστημικό σκάφος New Horizon της NASA, πλησίασε για πρώτη φορά το νάνο πλανήτη, το 2015, για πιο κοντινά δεδομένα και εικόνες.
Oι γιγαντιαίοι σχηματισμοί πάγου βρίσκονται κοντά στον ισημερινό του Πλούτωνα και πιστεύεται ότι φτάνουν τόσο ψηλά όσο το νέο Empire State της Νέας Υόρκης.
Αλλά η ύπαρξη των περίεργων λεπίδων πάγου υποδηλώνει ότι ο Πλούτωνας βιώνει αύξηση θερμοκρασίας που θα μπορούσε να προκαλέσει στον πάγο, εξάχνωση, μια διαδικασία με την οποία ο πάγος παραλείπει το υγρό στάδιο της εξάτμισης και περνά από τη στερεά κατάσταση στην αέρια.
«Αποδεικνύεται ότι ο Πλούτωνας υφίσταται κλιματικές διακυμάνσεις και μερικές φορές, όταν ο Πλούτωνας είναι λίγο πιο ζεστός, ο πάγος μεθανίου αρχίζει ουσιαστικά να «εξατμίζεται».
Πρόκειται για μια παρόμοια «σπαζοκεφαλιά» με αυτή που αντιμετώπισε ο διάσημος βιολόγος, Κάρολος Δαρβίνος, κατά τη δεκαετία του 1800, όταν συναντούσε πύργους πάγου σε υψηλό υψόμετρο κατά μήκος της πεδιάδας Chajnantor της Χιλής.
