Η Βελκουλέσκου ξανάρχεται: Ξεκίνησαν εκ νέου οι διαπραγματεύσεις για τη β' αξιολόγηση

Σε εξέλιξη βρίσκονται, από σήμερα το μεσημέρι, οι συναντήσεις του οικονομικού επιτελείου με τους επικεφαλής των θεσμών, στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.

Χθες, η εκπρόσωπος της Κομισιόν, Ανίκα Μπράιτχαρτ, δήλωσε ότι πρόθεση όλων των εταίρων είναι το κλείσιμο της αξιολόγησης το συντομότερο δυνατό. Η Επιτροπή θα εξετάσει διεξοδικά τον «μποναμά Τσίπρα», αρκέστηκε να πει, ερωτηθείσα εάν η κίνηση αυτή «χαλάει» το κλίμα και δυσχεραίνει τις διαπραγματεύσεις.

Όσον αφορά στα χρονοδιαγράμματα, η εκπρόσωπος του Επιτρόπου Πιέρ Μοσκοβισί ανέφερε ότι, δεδομένης της προόδου που έχει σημειωθεί και ειδικότερα όσον αφορά στη συμφωνία για τον προϋπολογισμό του 2017, η Επιτροπή είναι βέβαιη ότι όλοι οι εταίροι θα δεσμευθούν εποικοδομητικά, προκειμένου να ολοκληρωθεί η δουλειά το συντομότερο δυνατό.

Ωστόσο, το χάσμα ΕΕ και Αθήνας με το ΔΝΤ σε ό,τι αφορά τους δημοσιονομικούς στόχους για μετά το 2018 όσο και για τα εργασιακά παραμένει απ” ό,τι φαίνεται αγεφύρωτο, γεγονός που δημιουργεί φόβους ότι η εξεύρεση λύσης μπορεί να αργήσει αρκετά, και να τραβήξει σε χρονική διάρκεια ίσως και έως τον Φεβρουάριο.

Από την πλευρά του, o πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ετοιμάζει βαλίτσες για Βερολίνο και Βρυξέλλες, επιδιώκοντας πολιτική λύση στο αδιέξοδο για την δεύτερη αξιολόγηση.

Σήμερα, οι κ.κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, Γιώργος Χουλιαράκης, Γιώργος Σταθάκης, Δημήτρης Παπαδημητρίου και Έφη Αχτσιόγλου έχουν την πρώτη συνάντηση με τους κ.κ. Ντέκλαν Κοστέλο (Κομισιόν), Φραντζέσκο Ντρούντι (ΕΚΤ), Νικολά Τζιαμαριόλι (ESM) και Ντέλια Βελκουλέσκου (ΔΝΤ).

Τα σημεία διαφωνίας

Οι στόχοι για το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων αποτελούν τη «Νο1» διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου, αλλά και τον βασικότερο λόγο της καθυστέρησης του κλεισίματος της δεύτερης αξιολόγησης.

Το ΔΝΤ βρίσκει υψηλούς τους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%, που ζητά η Γερμανία από την Ελλάδα για μετά το 2018, όταν και τελειώνει το τρίτο Μνημόνιο. Στην περίπτωση ωστόσο που Αθήνα και Ευρωπαίοι δανειστές συμφωνήσουν στους στόχους αυτούς, το Ταμείο απαιτεί την πρόσθετη και προαιρετική λήψη μέτρων ύψους 4,5 δισ. ευρώ για τη διετία 2019-2020.

Πρόβλημα αποτελεί και η διάρκεια του στόχου για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ, με το Βερολίνο να ζητά να φτάσουν μέχρι και σε βάθος δεκαετίας, την ώρα που οι άλλες πλευρές των δανειστών υποχωρούν.

Διαχρονικό εμπόδιο της παρούσας διαπραγμάτευσης αποτελεί το ζήτημα των αλλαγών στα εργασιακά, όπου η Αθήνα επιμένει στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και οι δανειστές στην αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10%.

Τέλος, αμφίρροπο κάνει το κλείσιμο της συμφωνίας το ζήτημα του τρόπου της συμμετοχής στο τρίτο πρόγραμμα.

Το Ταμείο δείχνει να μην «βιάζεται» να λάβει αποφάσεις, η Γερμανία και η Ολλανδία που μπαίνουν σε προεκλογικούς ρυθμούς θέτουν ως προϋπόθεση για το κλείσιμο της αξιολόγησης τη χρηματοδότηση μέρους του προγράμματος από το ΔΝΤ, χωρίς όμως να κάνουν πίσω στη λήψη πιο δραστικών μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους, που ζητά το Ταμείο και επιδιώκει η Αθήνα.

Η Ελλάδα, από την άλλη, επιμένει στη λύση-πακέτο -ήτοι, αξιολόγηση, χρέος και ποσοτική χαλάρωση κι όλα αυτά στις αρχές της νέας χρονιάς.