Η ώρα της πτώσης των τιμών!

ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, όλες οι άλλες τιμές (ακίνητα, ενοίκια, υπηρεσίες, τρόφιμα, ένδυση – υπόδηση) παρέμεναν στις αρχές του 2010 …στο ύψος τους. Στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» της 3ης Ιανουαρίου και της 31ης Ιανουαρίου, είχαμε προδιαγράψει την ώρα της πτώσης όλων των τιμών, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις.
«Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ», επισημαίναμε τότε,  «που ενισχύεται με τα κρατικά πακέτα στήριξης, θα περάσει από πολλά στάδια μέχρι να ισορροπήσει.

Στάδια ενθουσιασμού και στάδια απογοήτευσης. Ένα είναι βέβαιο για τη νέα ισορροπία που θα επέλθει:  Οι τιμές των πάντων, κινητών και ακινήτων θα βρεθούν αρκετά κάτω από εκεί που τις αφήσαμε στην προ της κρίσης περίοδο. Μόνο έτσι άλλωστε, θα μπορέσει με γερές βάσεις πια, να στηριχθεί η επανεκκίνηση της οικονομίας και η πορεία της προς τα πάνω. Πρώτες από την κρίση  θα βγουν οι οικονομίες που δε θα διστάσουν να ρίξουν το υπερβάλλον φορτίο του πλοίου (αβαρία) στη θάλασσα και που έχουν την ευελιξία να αφομοιώσουν γρήγορα τις νέες κατώτερες τιμές των συντελεστών παραγωγής.

Η Ελλάδα δεν είναι από τις χώρες που έχει τέτοια ευελιξία. Όλα, μένουν στο ύψος τους, σαν να μην έχει συμβεί απολύτως τίποτα. Και όλα εξακολουθούν να «πιστεύουν» πως πρέπει να μείνουν ψηλά, ενώ «γνωρίζουν» πως δεν υπάρχει το υπόβαθρο παραγωγής και εισοδημάτων που να τα διατηρήσει εκεί.

ΕΛΠΙΖΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ, Η «ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ», με κρατικό χρήμα να παραμείνουν ψηλά, μέχρις ότου η κρίση διεθνώς περάσει και το νέο χρήμα που θα κυκλοφορήσει, να τα οδηγήσει ακόμα ψηλότερα. Υπάρχει όμως στην Ελλάδα κρατικό χρήμα; Απάντηση: Υπάρχει, αλλά όσο υπάρχει, είναι δανεικό. Θα πάνε λοιπόν όλες οι τιμές κάτω, απότομα και ξαφνικά, με ότι αυτό συνεπάγεται για το επίπεδο ζωής μας».

ΣΗΜΕΡΑ, ΔΙΟΜΙΣΙ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ, ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ…μπαίνει χέρι, τα ακίνητα δειλά – δειλά υποχωρούν, τα ενοίκια στα εμπορικά καταστήματα μειώνονται (σ.σ. ακόμα και με εισήγηση των ιδιοκτητών (!) για να μη μείνουν άδεια) και οι προσφορές καλύτερων τιμών στους καταναλωτές γίνονται καθεστώς στην ένδυση και την υπόδηση. Τι μένει για να ολοκληρωθεί ο κύκλος της πτώσης; Η επίσημη παραδοχή των μειώσεων! Οι σημερινές «προσφορές» στο εμπόριο να γίνουν «ΤΙΜΕΣ», η μείωση των ενοικίων να περάσει σε όλη την αγορά και οι τιμές των ακινήτων να πέσουν αρκετά.

«ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ «ΚΥΜΑ» των μειώσεων», επισημαίναμε στις 31 Ιανουαρίου, «οι τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών. Σουπερμάρκετ, μεγάλοι εισαγωγείς – χονδρέμποροι,  διακίνηση και εμπορία αγροτικών προϊόντων, πάρκιγκ αυτοκινήτων, διασκέδαση.

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10% ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ Ο ΈΛΛΗΝΑΣ καταναλωτής με το μισό μισθό (!) βασικά είδη διατροφής και τη λαϊκή αγορά, τρεις έως και επτά φορές πάνω από την τιμή που πουλούν οι αγρότες τα προϊόντα τους, δέκα φορές πάνω από την τιμή αγοράς τους τα εισαγόμενα από φθηνές τρίτες χώρες είδη διατροφής (πατάτες, σκόρδα, κρεμμύδια, ξηροί καρποί).

ΤΟ …ΠΑΝΗΓΥΡΙ, ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ και εδώ! ; Όχι γιατί θα γίνουν έλεγχοι.  Και όχι γιατί υπάρχει η πολιτική βούληση. Αυτά, δε…φτουράνε μπροστά στα «καρτέλ». Χρήμα δεν υπάρχει για να υποστηρίξει αυτές τις τιμές.

ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗ  να πούμε ότι βαδίζουμε σε τιμές προϊόντων δραχμής;  Σε βίαιη δηλαδή διόρθωση των απίστευτων υπερβολών που ακολούθησαν την είσοδό μας στο ευρώ; Όταν η «εγκληματική» πολιτική έλλειψης ελέγχων, οδήγησε στο να κάνουμε το ευρώ (340 δραχμές)…κατοστάρικο;  

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ, αυτό λέει. Από την 1η Ιανουαρίου 2002, πέρασαν 8 χρόνια. Αυξήθηκε η παραγωγή και η παραγωγικότητα στην Ελλάδα; Όχι! Εκτός από τον τουρισμό και τη ναυτιλία, υπήρξε άλλη πόρτα εισόδου ευρώ στην Ελλάδα; Όχι! Οι εξαγωγές, όσο περνούσε ο χρόνος, όλο και λιγότερες.

ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ που ακολούθησαν την είσοδο του ευρώ, τις «υποστηρίξαμε», κρατώντας ψηλά το επίπεδο ζωής μας, είτε με τα καταναλωτικά δάνεια, είτε με τα κοινοτικά προγράμματα, είτε με τα δάνεια του ελληνικού δημοσίου. Σήμερα οι Έλληνες  είμαστε υπερχρεωμένοι στις τράπεζες. Το Δημόσιο έφτασε να χρωστά πάνω από 300 δισ ευρώ και  δε μπορεί να δανειστεί άλλα. Τα κοινοτικά προγράμματα, έρχονται με το σταγονόμετρο.
 
Ο ΚΟΜΠΟΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ. Έχουμε ένα νόμισμα  που δε μπορούμε να το υποστηρίξουμε. Αλλά ούτε και να το υποτιμήσουμε, προκειμένου να έρθουμε στα ίσα μας από πλευράς ανταγωνιστικότητας. Μόνη λύση για…επανεκκίνηση, να πέσουν όλα εκεί που τους αξίζει πραγματικά. Και επειδή οι μισθοί δεν…πήραν μέρος στο «πάρτυ», δεν τους «αξίζουν» οι περικοπές. Τους «αξίζει» να μείνουν περίπου στα ίδια. Με την πτώση των τιμών, θα αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών και …όλα θα αρχίσουν στην αγορά και πάλι να κινούνται».
Βασίλης Βαλαμβάνος, vasval@otenet.gr