Η αγωνία του Μπεν και τα καρφιά του Αλαν…

«Η τρέχουσα κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες και η εξάπλωσή της στο σύνολο των δυτικών οικονομιών είναι η χειρότερη κρίση του διεθνούς οικονομικού και νομισματικού συστήματος από το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου». Τάδε έφη Alan Greenspan. Και δεν περιορίζεται μόνο στα… λεγόμενα, αλλά έσπευσε να αφήσει τις απόψεις του αυτές στην ιστορία, γράφοντάς τες σε άρθρο του στην εφημερίδα «Financial Times».

Ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας ουδέποτε έκρυψε τη δυσαρέσκειά του για τον διάδοχό που του... επεβλήθη από τον Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον νεότερο. Οπως ουδέποτε έκρυψε την απαξία του απέναντι στις επιλογές του σημερινού επικεφαλής της αμερικανικής νομισματικής πολιτικής Μπεν Μπερνάνκε, όπως ουδέποτε έχασε ευκαιρία να ψέξει -πλέον ΚΑΙ την κυβέρνηση Μπους και δη το οικονομικό επιτελείο της- για τις επιλογές τους σε επίπεδο διαχείρισης κρίσεων. Πολύ περισσότερο της τωρινής κρίσης, που όμοιά της είναι ζήτημα αν κλήθηκε ποτέ να διαχειριστεί ο ίδιος!

Ο σερ Αλαν δεν δίστασε ούτε αυτή τη φορά να προβλέψει τα χειρότερα για την αμερικανική οικονομία. Δεν φείδεται χαρακτηρισμών όποτε του δίνεται η ευκαιρία και πλέον -με το τελευταίο του άρθρο- στρέφεται ανοιχτά κατά των επιλογών του σημερινού «γκουρού» της αμερικανικής οικονομικής πολιτικής.

Στον αντίποδα, ο «βαλλόμενος» Μπεν έχει αποδείξει ότι είναι έτοιμος να «πολεμήσει». Το έπραξε και μόλις προ ενός εικοσιτετραώρου περίπου, όταν για πρώτη φορά εδώ και 30 χρόνια προχώρησε… μέσα στο Σαββατοκύριακο σε έκτακτη σύγκληση της Επιτροπής Ανοικτών Αγορών της Fed και σε μια νέα μείωση του κόστους χρήματος προς τις ταλανιζόμενες από την κρίση χρηματοπιστωτικές εταιρείες. Δεν δίστασε ούτε καν να θέσει το κεντρικό τραπεζικό ίδρυμα της χώρας ενδιάμεσο σε μια αγοραπωλησία μεταξύ ιδιωτικών επενδυτικών ομίλων (εξαγορά της Bear Sterns από την JP Morgan), αφού έτσι έκρινε πως έπρεπε να πράξει για να στηρίξει την αγορά.

Η ιστορία μένει να δείξει εάν έπραξε σωστά, εάν διαχειρίστηκε ορθά την κρίση και τα «όπλα» του. Εκείνο όμως που έχει ήδη αποδείξει ο μίστερ Μπεν είναι πως παραμένει μάχιμος. Πως... γεννήθηκε μάχιμος. Εχει ήδη στο ενεργητικό (;) του τις πιο επιθετικές μειώσεις επιτοκίων στη σύγχρονη ιστορία από κάθε άλλο κεντρικό τραπεζίτη δυτικής οικονομίας. Εχει ήδη «πληρώσει» το κόστος των επιλογών του αφού, όταν και εφόσον θα σημάνει το τέλος της κρίσης, θα βρεθεί αντιμέτωπος με ισχυρότατες πληθωριστικές πιέσεις. Και ήδη -ασχέτως της «υψηλής κριτικής» που δέχεται από τον προκάτοχό του- χαίρει της εκτίμησης των παραγόντων της εγχώριας επιχειρηματικής σκηνής.

Τρανό παράδειγμα η δήλωση του κ. Richard Fuld, διευθύνοντος συμβούλου της Lehman Brothers Holdings Inc., ο οποίος τόνισε πως με τις κινήσεις της η Federal Reserve προσπαθεί να απαλύνει τους φόβους της αγοράς για συνολική κατάρρευση του τραπεζικού κλάδου, για να τονίσει χαρακτηριστικά: «Μπορεί τις προσεχείς ημέρες να δούμε κι άλλα απογοητευτικά αποτελέσματα από τις τράπεζες. Μπορεί όντως η κρίση να έχει δρόμο μπροστά της. Αλλά κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τη Federal Reserve ότι δεν δίνει μάχες», έστω κι αν οι αγορές δεν συγκινούνται.

Το ερώτημα πλέον είναι ένα: πόσες ακόμα μάχες μπορεί να δώσει η Fed και ο  πρόεδρός της; Και πόσα ακόμα όπλα έχουν απομείνει στη φαρέτρα του. Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε τις επόμενες κινήσεις του μίστερ Μπεν, μια και σε κάθε περίπτωση τα μέλη της Fed θα συνεδριάσουν όπως ήταν προγραμματισμένο εδώ και έναν μήνα.

Από τον τρόπο που θα προσεγγίσουν πλέον τη... μάχη με το «φάντασμα» της ύφεσης θα γνωρίζουμε και πόσο διατεθειμένοι είναι να συνεχίσουν τον ανένδοτο. Γιατί, σε τελική ανάλυση, ίσως ο πικρόχολος Αλαν Γκρίνσπαν να έχει δίκιο όταν λέει πως η κρίση θα τερματιστεί όταν οι τιμές κατοικιών σταθεροποιηθούν, όταν δηλαδή θα κάνει τον κύκλο της. Αποψη με την οποία μπορεί να συμφωνούν πολλοί, αλλά κανείς άλλος δεν την εκφράζει... φωναχτά, τουλάχιστον όχι όσο θα πολεμάει λυσσαλέα ο Μπεν !