Παιχνίδι εκατ. ευρώ και με τους ρύπους της Αλουμίνιον

Η προωθούμενη αλλαγή της άδειας στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού της Αλουμίνιον της Ελλάδος, πέραν από το δώρο σε βάρος της ΔΕΗ, συνεπάγεται και όφελος πολλών εκατ. ευρώ από την εκπομπή ρύπων για την ιδιωτική βιομηχανία.

Οπως είναι γνωστό, με βάση το Πρωτόκολλο του Κιότο, κάθε χώρα έχει συγκεκριμένες ποσότητες ρύπων διοξειδίων του άνθρακα και τις οποίες θα πρέπει σταδιακά να μειώσει. Τα κράτη που ακολουθούν το Πρωτόκολλο έχουν προχωρήσει σε αναλογική κατανομή αυτών των ρύπων στις βιομηχανίες τους, οι οποίες, εφόσον υπερβούν το όριο που θέτει η κατανομή, υποχρεώνονται να πληρώσουν για την υπέρβαση, αγοράζοντας δικαιώματα ρύπων από το διεθνές χρηματιστήριο. Αντίθετα, εάν εκπέμπουν λιγότερο από όσο τους αναλογεί, έχουν δικαίωμα να εμπορευθούν τη διαφορά στο χρηματιστήριο ρύπων και να εισπράξουν σημαντικά ποσά.

Στην Αλουμίνιον της Ελλάδος για τη μετά το 2008 περίοδο έχει γίνει μία αρχική -το οριστικό σχέδιο έχει διορία από την Κομισιόν το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ να το παρουσιάσει μέχρι το τέλος του μήνα – κατανομή που φτάνει το 1,5 εκατομμύριο ρύπους.  Ωστόσο, αυτή η κατανομή έχει γίνει στη λογική του ότι το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού θα λειτουργούσε σε 24ωρη βάση προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες της ιδιωτικής βιομηχανίας σε ρεύμα, όπως προβλέπεται από την άδεια παραγωγού που έχει.

Ωστόσο, εφόσον εγκριθεί από τον υπουργό Ανάπτυξης Χρήστο Φώλια η γνωμοδότηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας υπέρ του αιτήματος της Αλουμίνιον για αλλαγή της άδειας, τότε το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρισμού θα πουλά ρεύμα στο σύστημα ηλεκτρισμού για πολύ λιγότερες ώρες, ανάλογα με τις τιμές που προσφέρει. Θα λειτουργεί δηλαδή σαν μία μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού όπως αυτές της ΔΕΗ ή εκείνη των Ελληνικών Πετρελαίων στη Θεσσαλονίκη.

Η αναφορά στη μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού των Ελληνικών Πετρελαίων δεν είναι τυχαία. Και αυτό γιατί με ισχύ γύρω στα 400 μεγαβάτ, το συγκεκριμένο εργοστάσιο εκπέμπει διαπιστωμένα γύρω στις 600.000 ρύπους τον χρόνο, ενώ του έχουν αρχικά κατανεμηθεί γύρω στις 640.000 δικαιώματα ρύπων από το 2008 και μετά. Δηλαδή λιγότερο από τα μισά σε σχέση με το εργοστάσιο της Αλουμίνιον που έχει και κατά 20% χαμηλότερη ισχύ.

Ακόμη κι αν ένα μέρος από το 1,5 εκατ. των ρύπων που έχουν αρχικά κατανεμηθεί αντιστοιχεί στην κατ΄εξοχήν βιομηχανική δραστηριότητα, δηλαδή στο εργοστάσιο αλουμίνας, αυτό λογικά είναι πολύ χαμηλότερο από τις 500.000 ρύπους που είχαν καταγραφεί το 2006, όταν το εργοστάσιο λειτουργούσε 24 ώρες το 24ωρο με μαζούτ, ρυπαίνοντας σημαντικά. Δηλαδή, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του 1,5 εκατομμυρίου ρύπων αφορά την παραγωγή ηλεκτρισμού και αν ισχύσει αυτή η κατανομή, μετά την αλλαγή της άδειας, η Αλουμίνιον θα έχει περιθώριο εκατοντάδων χιλιάδων ρύπων, τους οποίους θα μπορεί να πουλήσει στο διεθνές χρηματιστήριο σε επιχειρήσεις που έχουν υπερβεί τη δική τους κατανομή. Με μία λογική τιμή τα 25 ευρώ ανά τόνο διοξειδίου του άνθρακα (ένας τόνος ισούται με ένα δικαίωμα στο χρηματιστήριο ρύπων) η Αλουμίνιον της Ελλάδος θα έχει κυριολεκτικά από το πουθενά πρόσθετο όφελος αρκετών εκατ.  ευρώ τον χρόνο!

Ηδη, σύμφωνα με πληροφορίες του protothema.gr, έχουν αντιδράσει προς αρμόδιους παράγοντες των υπουργείων Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ ενεργοβόρες βιομηχανίες όπως τα Ελληνικά Πετρέλαια, ενώ το ίδιο αναμένεται να κάνει και η ΔΕΗ, η οποία άλλωστε είναι και η πλέον θιγόμενη, καθώς της έχουν κατανεμηθεί τα περισσότερα δικαιώματα ρύπων από οποιαδήποτε άλλη βιομηχανία στη χώρα.

Συνεπώς, αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον τόσο η τελική απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια -αν εγκρίνει τη γνωμοδότηση της ΡΑΕ, η ιδιωτική βιομηχανία ωφελείται από 40 έως 85 εκατ. ευρώ τον χρόνο, φεσώνοντας τη ΔΕΗ, άρα και τους καταναλωτές συνολικά- όσο, πλέον, και το Εθνικό Σχέδιο για την εκπομπή ρύπων που αναμένεται την επόμενη εβδομάδα από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργο Σουφλιά.

Σημειώνεται ότι η κατανομή ρύπων γίνεται με βάση συγκεκριμένο μαθηματικό τύπο και, προφανώς, όταν τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται σε αυτόν (μεταβλητές) αλλάζουν, είναι λογικό να αλλάζει και το αποτέλεσμα. Η λογική, λοιπόν, λέει ότι το Εθνικό Σχέδιο που θα παρουσιαστεί θα είναι σε θέση να αντιμετωπίζει νέα δεδομένα, όπως η αλλαγή της άδειας στην Αλουμίνιον ή λ.χ. η διακοπή της λειτουργίας ενός βιομηχανικού εργοστασίου.