Στα όριά τους, πλέον, νοικοκυριά και μισθωτοί

Ανησυχία και προβληματισμό για την κακή πορεία της ελληνικής Οικονομίας εκφράζει, σύμφωνα με πληροφορίες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο πόρισμα που συνέταξε το κλιμάκιο που επισκέφτηκε την Αθήνα το τελευταίο δεκαήμερο.

Και η συνταγή των συνεργατών του Ντομινίκ Στρος Καν, στην έκθεσή τους που παραδίδουν σήμερα στον υπουργό Οικονομίας κ. Γιάννη Παπαθανασίου, δεν είναι άλλη από μια προειδοποίηση για το ότι, ειδικά σε συνθήκες κρίσης, δεν μπορούν να αποδώσουν τα πρόσθετα εισπρακτικά μέτρα και βάρη που σχεδιάζει να επιβάλει η κυβέρνηση «κατά δικαίων και αδίκων», μετά τις ευρωεκλογές. 

Σύμφωνα με την έκθεση, τα νοικοκυριά και οι μισθοσυντήρητοι έχουν φτάσει στα όρια της φοροδοτικής τους ικανότητας, την ώρα που η παραοικονομία αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα σε κλάδους ολόκληρους της οικονομίας.  

Έτσι, το ΔΝΤ δεν συνιστά πρόγραμμα σκληρής λιτότητας για τους πολίτες, αλλά τον εντοπισμό και τη σύλληψη της φοροδιαφυγής «εκεί που υπάρχει», προτείνοντας να φορολογούνται όλα τα εισοδήματα με βάση τη γενική κλίμακα φόρου εισοδήματος, χωρίς εξαιρέσεις. 

Όπως επισημαίνει, στη χώρα μας ελεύθεροι επαγγελματίες και λοιποί επιτηδευματίες αποφεύγουν να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν.  

Υποδεικνύει έτσι την καλύτερη οργάνωση και λειτουργία του φοροελεγκτικού μηχανισμού, τη διενέργεια ουσιαστικών φορολογικών ελέγχων, κατάργηση των ειδικών και «αυτοτελών» φοροαπαλλαγών και, εμμέσως, την επιβολή τεκμηρίων για τον εντοπισμό της φοροδιαφυγής. 

Ταυτόχρονα συστήνει περιστολή της κρατικής σπατάλης, καθώς το δημόσιο δίνει το «άλλοθι» στους πολίτες να φοροδιαφεύγουν. 

Υπό τις συνθήκες αυτές, η αύξηση της έμμεσης φορολογίας θα πλήξει ακόμα περισσότερο τους συνεπείς φορολογούμενους, χωρίς να αποφέρει όμως στον κρατικό προϋπολογισμό τα αναμενόμενα καθώς, μια νέα φορομπηχτική επίθεση, θα «παγώσει» την αγορά, πλήττει την ανταγωνιστικότητα, εκτρέφει τη φοροδιαφυγή και μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα πιο βαθιά κρίση.

 Το Ασφαλιστικό και οι αλλαγές στη δημόσια διοίκηση είναι οι δύο τομείς-«κλειδιά» στους οποίους το ΔΝΤ πιέζει για ουσιαστικές παρεμβάσεις οι οποίες αφενός θα οδηγήσουν στη σταθεροποίηση των δαπανών του Δημοσίου για τα προσεχή χρόνια (συντάξεις), αλλά και στην εξοικονόμηση πόρων από τον περιορισμό της σπατάλης και της διαφθοράς (δαπάνες Υγείας).  

Για τους μισθούς προτείνει αυξήσεις χαμηλότερες από την αναμενόμενη αύξηση της παραγωγικότητας και καθήλωση των αμοιβών στον δημόσιο τομέα, πολιτική που ήδη έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση.