Τ. Γκάιτνερ: Το πρώτο δείγμα γραφής του νέου …οικονομικού Πλανητάρχη

«Η απάντηση της Aμερικής στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων 80 ετών». Με αυτή την πρόταση σκιαγράφησε ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα τον κύριο Τίμοθι Γκάιτνερ, τον άνθρωπο που επέλεξε για την «ηλεκτρική καρέκλα» του υπουργού Οικονομικών στην κυβέρνησή του.

Και σε πρώτη ανάγνωση η αμερικανική αγορά είχε υποδεχθεί με ενθουσιασμό την επιλογή αυτή. Γιατί έβλεπε στο πρόσωπο του κυρίου Γκάιτνερ έναν «δικό της» άνθρωπο.

Σήμερα όμως, αμέσως μετά την πρώτη δημόσια ομιλία του κυρίου Γκάιτνερ μετά την ορκωμοσία Ομπάμα, η Wall Street δεν έδειξε ανάλογο ενθουσιασμό με αυτόν που είχε επιδείξει στις 25 Νοεμβρίου, όταν και ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα Γκάιτνερ για το χαρτοφυλάκιο των Οικονομικών.

Χτες, ο Τίμοθι Γκάιτνερ εκφώνησε την πρώτη του «ουσιαστική» ομιλία, στο Καπιτώλιο, όπου και παρουσίασε συνοπτικά το πλάνο, το σχέδιό του για την άμεση αντιμετώπιση του «καυτού» προβλήματος της καταρράκωσης της οικονομίας της χώρας, αρχής γενομένης μάλιστα από τον κλάδο των τραπεζών.

Στην ομιλία του ο κύριος Γκάιτνερ «άδειασε» ουσιαστικά τον προκάτοχό του υπουργό Οικονομικών Χένρι Πόλσον, τονίζοντας πως το πρόγραμμα ενίσχυσης των τραπεζών που υιοθέτησε η κυβέρνηση Μπους είναι ατελέσφορο και δικαίως προκαλεί δυσαρέσκεια!

Μίλησε λοιπόν για ένα νέο «σχέδιο τραπεζικής διάσωσης», πάνω στο οποίο δουλεύει ο ίδιος και οι συνεργάτες του με την έγκριση φυσικά του νέου Προέδρου. Άφησε και πάλι ανοικτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε δραστικές αλλαγές στο ισχύον πρόγραμμα – το περίφημο πρόγραμμα TARP ύψους 700 δισ. δολαρίων – κάτι που ενίσχυσε τα σενάρια ακόμα και για την δημιουργία μιας νέας τράπεζας, ενός νέου χρηματοπιστωτικού οργάνου τρόπον τινά, που πρακτικά θα αναλάβει όλα τα επισφαλή χρεόγραφα, όλα τα «τοξικά» στοιχεία που παραμένουν ακόμα στα χέρια εμπορικών τραπεζών.

Σε κάθε περίπτωση ο υποψήφιος νέος υπουργός Οικονομικών υπόσχεται λιγότερα απ΄ όσα ίσως είχαν στο νου τους οι επενδυτές που χαιρέτισαν (τον περασμένο Νοέμβρη) την υποψηφιότητά του στέλνοντας τότε τον Dow Jones 500 μονάδες υψηλότερα ...

Το who is who

Γεννημένος στις 18 Αυγούστου 1961 ο κύριος Γκάιτνερ είναι σήμερα ο 9^ος πρόεδρος της Federal Reserve Bank of New York. Κάτι που αυτομάτως σημαίνει πως είναι και ο αντιπρόεδρος της Federal Open Market Committee, δηλαδή της νομισματικής επιτροπής της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας, δεξί χέρι του προέδρου της Μπεν Μπερνάνκε.

Ο Τίμοθι Γκάιτνερ μεγάλωσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας Peter F. Geithner, είναι διευθυντής του Ford Foundation και η μητέρα του Deborah είναι καθηγήτρια πιάνου!

Η επαγγελματική ενασχόληση του πατέρα του σημάδεψε τα παιδικά του χρόνια. Ο πατήρ Geithner υπήρξε επί σειρά ετών υπεύθυνος επιμορφωτικών προγραμμάτων του ιδρύματος Ford σε διάφορες χώρες του κόσμου. Συνεπώς ο νεαρός Τίμοθι μεγάλωσε στη Ζιμπάμπουε, την Ινδία, την Ταϊλάνδη, ενώ τελείωσε το Λύκειο στο International School στη Μπανγκόγκ.

Στη συνέχεια σπούδασε στο Κολλέγιο Dartmouth απ’ όπου αποφοίτησε με μάστερ στα Διεθνή Οικονομικά και στις Ασιατικές Σπουδές, ενώ επίσης σπούδασε την Κινεζική και την Ιαπωνική γλώσσα και φιλολογία στο πανεπιστήμιο John Hopkins.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του ο Τίμ Γκάιτνερ ξεκίνησε την καριέρα του με πρώτο εργοδότη τον Χένρι Κίσινγκερ! Το 1988, υπηρέτησε για πρώτη φορά στο Υπουργείο Οικονομικών στο τμήμα Διεθνών Σχέσεων και κατόπιν ως βοηθός αναπληρωτής Γραμματέας υπεύθυνος για τη διεθνή νομισματική και οικονομική πολιτική στο διάστημα μεταξύ 1995 – 1996.

Το διάστημα μεταξύ 1998 και 2001 ο μίστερ Γκάιτνερ αναρριχήθηκε στη θέση του υφυπουργού Οικονομικών με αρμοδιότητες στις διεθνείς σχέσεις. Θέση που διατήρησε τόσο επί υπουργίας Ρόμπερτ Ράμπιν (Robert Rubin), όσο και με επικεφαλής του υπουργείου τον Λόρενς Σάμερς (Lawrence Summers).

Το 2002 ο κύριος Γκάιτνερ εγκατέλειψε το υπουργείο Οικονομικών για να μετακομίσει στο Συμβούλιο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και κατόπιν για να αναλάβει διευθυντική θέση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Θέση που διατήρησε μέχρι τον Οκτώβριο του 2003 όταν και επέστρεψε στις ΗΠΑ για να αναλάβει την προεδρία της ομοσπονδιακής τράπεζας της Νέας Υόρκης.