Σε μονοψήφια ποσοστά συγκρατήθηκε παρά την πρωτοφανή παγκόσμια ύφεση το έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης το 2020.
Ωστόσο σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε στα 341 δισ. ευρώ Σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ:
το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης για το έτος 2020, σύμφωνα με το ESA 2010, εκτιμάται στα -16,1 δισ. ευρώ ή -9,7% επί του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος
το ακαθάριστο ενοποιημένο χρέος της Γενικής Κυβέρνησης σε ονομαστικές τιμές στο τέλος του 2020 εκτιμάται στα 341 δισ. ευρώ (ή 205,6% επί του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος).
Παράλληλα η ΕΛΣΤΑΤ «ψαλιδίζει» και το πλεόνασμα των περασμένων ετών 2017-2020. Εν συγκρίσει με τις πρώτες εκτιμήσεις του Οκτωβρίου 2020, τον Απρίλιο 2021 η ΕΛΣΤΑΤ αναθεωρεί προς τα κάτω το πλεόνασμα που είχε ανακοινώσει, ως εξής:
2017: 0,6% του ΑΕΠ αντί 0,7% που είχε ανακοινωθεί (-0,1%)
2018: 0,9% του ΑΕΠ αντί 1,0% που είχε ανακοινωθεί (-0,1%)
2019: 1,1% του ΑΕΠ αντί 1,5% που είχε ανακοινωθεί (-0,4%)
Ως αιτίες των αναθεωρήσεων στο έλλειμμα και χρέος μεταξύ των δύο κοινοποιήσεων (Οκτωβρίου 2020 και του Απριλίου 2021) αναφέρονται κυρίως νεώτερα «επικαιροποιημένα» στοιχεία και μεθοδολογικές αλλαγές στην ταξινόμηση κάποιων ειδικών συναλλαγών.
Στον πίνακα 1 παρουσιάζονται τα κύρια αποτελέσματα της περιόδου 2017-2020.
Ο πίνακας 2 παρουσιάζει την εξέλιξη του ΑΕΠ, του ισοζυγίου Γενικής Κυβέρνησης, του πρωτογενούς ισοζυγίου Γενικής Κυβέρνησης, των δαπανών (σε ενοποιημένη βάση), των εσόδων (σε ενοποιημένη βάση) και του χρέους Γενικής Κυβέρνησης (σε ενοποιημένη βάση) την περίοδο 2017-2020, όπως υπολογίζονται σύμφωνα με το ESA 2010. Η κρατική υποστήριξη για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
Κλείσιμο
Ο Πίνακας 3 παρουσιάζει την επίπτωση της υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, από όλες τις παρεμβάσεις του κράτους κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, στο ισοζύγιο (έλλειμμα/πλεόνασμα) της Γενικής Κυβέρνησης.
Για το έτος 2019 η υποστήριξη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είχε θετική επίπτωση στο ισοζύγιο Γενικής Κυβέρνησης. Αυτό οφείλεται στο ότι οι δεδουλευμένες αμοιβές που προκύπτουν από τις εγγυήσεις του διατραπεζικού δανεισμού και του συστήματος ομολογιακών δανείων, καθώς και τα έσοδα από τις προνομιούχες μετοχές των τραπεζών, ήταν υψηλότερα από τις δεδουλευμένες δαπάνες. Αντιθέτως, στα έτη 2017, 2018 και 2020 η δαπάνη της υποστήριξης ήταν μεγαλύτερη από τα σχετικά έσοδα.
