Ο σκηνοθέτης του έργου «Τρυφερή σου Μολότοφ» μιλά στο protothema.gr

Μια παράσταση για ζευγάρια και  όχι μόνο, η “Τρυφερή σου Μολότοφ” του Γκουστάβου Οτ, είναι μια από  τις πιο αξιόλογες παραστάσεις  της χρονιάς. 

Το μικρό θέατρο στον Κολωνό είναι ασφυκτικά γεμάτο. Ένα λιτό σκηνικό, περιμένει το ζευγάρι της ιστορίας να το κατοικήσει.

Δύο νέοι άνθρωποι, με φιλοδοξίες και  κοινά όνειρα, συναντιούνται στο  σπίτι τους για να προσπαθήσουν να κάνουν παιδί. Ο Δημήτρης Πλειώνης ως Ντανιέλ, είναι ένας ξεκαρδιστικά τακτικός, κουμπωμένος, politically correct, σοβαρός και ορθολογιστής δικηγόρος. Η Ολυμπία Ευαγγελάτου ως Βικτώρια είναι όσο χειμαρρώδης, ναζιάρα, αυταρχική και απαιτητική θα φανταζόμασταν να είναι μια παρουσιάστρια ειδήσεων. Με πολύ δυνατές ερμηνείες και οι δύο, καθοδηγούν τους θεατές μέσα στο κωμικοτραγικό του γάμου του Ντανιέλ και της Βικτώρια που ενώ προσπαθούν να κάνουν παιδί, λαμβάνουν ένα “πακέτο” που θα τους ανατρέψει όλα αυτά που ήξεραν ο ένας για τον άλλον, όλα αυτά που πίστευαν για τον εαυτό τους και όλα αυτά που -νόμιζαν- οτι έχουν κατακτήσει ως τώρα.

Και οι δύο ηθοποιοί καταφέρνουν  να μεταμορφώσουν τους χαρακτήρες τους σε κάτι νέο μετά το συμβάν και να τους επαναφέρουν πολύ αργότερα μέσα στην πλοκή, στην αρχική “καθως πρέπει” μορφή τους. Είναι πραγματικά μια απολαυστική παράσταση που κυλάει σαν νερό.

Μέσα από την σχέση του ζευγαριού, ο συγγραφέας θέτει και  ερωτήματα σε σχέση με πολλά φαινόμενα  του σήμερα. Τα παιχνίδια των ΜΜΕ, τους θρησκευτικους φανατισμούς, τον  ρατσισμό, τον φόβο. Αλλά και το κύριο άξονα, τον οποίο βλέπουμε σε πολλά έργα του συγγραφέα, το αδιέξοδο, στο οποίο είναι βυθισμένος ο σύγχρονος άνθρωπος και η αδυναμία του να διαχειριστεί υπεύθυνα τη ζωή του.
Χρησιμοποιώντας με αριστοτεχνικό τρόπο την ανατροπή φέρνει στην επιφάνεια τις κρυφές πλευρές των δυο ηρώων που και οι ίδιοι είχαν ξεχάσει ότι υπάρχουν.

Αφού είδαμε την παράσταση, βρήκαμε  τον ηθοποιό και σκηνοθέτη  της, Δημήτρη Πλειώνη και μας  μίλησε για την ιδέα που γέννησε  την “Τρυφερή σου Μολότοφ”.

Εψαχνα ένα έργο για ένα φεστιβάλ θεατρικού αναλογίου.  Εκείνη την  εποχή είχα διαβάσει για μία έρευνα που έλεγε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν όλο και περισσότερα ζευγάρια που χωρίζουν ενώ το παιδί τους δεν έχει χρονίσει.

Το ζευγάρι στην «Μολότοφ» ετοιμάζεται να κάνει παιδί  έχοντας όμως σοβαρά άλυτα ζητήματα. Αυτό ήταν. Είχα έργο! 

 Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος. Ο σκηνοθέτης ενώνει παζλ, για μένα. Ακούει, βλέπει, συγκεντρώνει, επιλέγει, και κυρίως έχει την τελευταία λέξη σε μια αρμονική συμφωνία. Αυτήν την περίοδο το πρωί κάνω πρόβες ως ηθοποιός και το βράδυ σκηνοθετώ την επόμενη δουλειά της ομάδας. Και τα δύο για μένα είναι μαγικά. Και στα δύο μαθαίνω.  

Μπα η μαγεία του έρωτα δεν  χάνεται ποτέ,κυρίως, αν δεν θες  εσύ να την χάσεις. Ο έρωτας όπως και η ζωή πάντα σε εκπλήσσουν. Εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα, κάτι θα γίνει και θα μείνεις κόκαλο. 

Ο φόβος -που παρεμπιπτόντως είναι  το θέμα του νέου έργου που ετοιμάζουμε  ως ομάδα, που θα κάνει πρεμιέρα στις 7 Φεβρουαρίου, είναι το σημείο του  καιρού μας. Υπάρχει ένας διάχυτος φόβος  παντού. Φόβος για το ευρώ ή την δραχμή, φόβος το τι θα φάμε, φόβος για τους ξένους που θα μας φάνε ζωντανούς, φόβος για το αύριο, το σήμερα, τα πάντα. Το κράτος αδυνατεί να βρει λύσεις να βοηθήσει, να σε κάνει να νιώσεις ασφαλής και έτσι κόμματα όπως η Χρυση Αυγή με την επίφαση της δύναμης -σωματικής- προσφέρουν βοήθεια στους Αριους Ελληνες...Ο κόσμος φοβάται γιατί δεν έχει να φάει και βρίσκει αποκούμπια και ανακαλύπτει εχθρούς. Αν η κοινωνία μας ήταν υγιής δεν θα είχαμε αυτά τα φαινόμενα φασισμού. 

Για μένα το θέατρο είναι ζωντανό. Συμβαίνει εκείνη την στιγμή. Θέλω και ζωντανούς θεατές έτοιμους για  όλα. Σέβομαι τον κάθε θεατή και δεν θα τον φέρω σε δύσκολη θέση βέβαια.   

Βοηθάει αυτό.

Εμεις έχουμε βάλει το εισιτήριο 10 ευρώ. Πιστεύουμε στο προσιτό εισιτήριο  και θέλουμε τον κόσμο να έρθει  στο θέατρο. Είναι μια δύσκολη  χρονιά για όλους , χρειάζεται να δουλέψουμε διπλά και τρίδιπλα πια για  να επιβιώσουμε αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι μόνο αυτό είναι η λύση. Δουλειά. Κι αν δεν υπάρχει? Να βρούμε τρόπους. Να φυτέψουμε γη ας πούμε.  

Η μολότοφ πάει αρκετά καλά και  μάλλον θα συνεχιστεί μέχρι το Πάσχα. Παράλληλα κάνω πρόβες με την ομάδα  μου για το Milleniumafter Festival που διοργανώνει ο πολιτιστικός χώρος Ακαδήμεια.Ετοιμάζουμε μια performance πάνω στον φόβο και θα παίξουμε στις 7 Φεβρουαρίου. Ενώ από αρχές Φεβρουαρίου θα είμαι στο έργο Barselona,ένα έργο επηρεασμένο από το " Βικη Κριστινα Μπαρτσελόνα " του Γούντυ Αλλεν, σε απόδοση Φαίδρας Σούτου και σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαιτη , που θα παίζει Δευτερότριτα.