Γιορτινός Καρυοθραύστης από την Λυρική Σκηνή

Κοντά στο πνεύμα των Χριστουγέννων, η Εθνική Λυρική Σκηνή αποφάσισε  να ανεβάσει και φέτος την παράσταση  Καρυοθραύστης, μπαλέτο σε δύο πράξεις  με την μουσική του Πιότρ Ιλιτς Τσαικόφσκι.

Το θέατρο ήταν γεμάτο από μικρούς και μεγάλους φίλους της κλασσικής μουσικής. Τα κόκκινα βελούδινα καθίσματα, οι χειροποίητες παλιές ξύλινες θέσεις, τα θεωρεία θύμιζαν παλιά Αθηναική αίγλη.

Πολλοί οι ενήλικες αλλά και πολλά τα παιδιά στην παράσταση, που όμως παρέμειναν αθόρυβα καθ' όλη την διάρκεια, μάλλον εντυπωσιασμένα από το θέαμα που παρακολουθούσαν που ήταν όντως υπέροχο.

Η γνωστή ιστορία του Καρυοθραύστη, ξεκινά σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, όπου γίνεται ένα Χριστουγεννιάτικο πάρτι. Ο τίτλος αναφέρεται στο δώρο που  έκανε στη μικρή Κλάρα ο  νονός της, ο Ντροσελμάγιερ, την παραμονή των Χριστουγέννων. Ήταν ένας κινούμενος στρατιώτης, που λειτουργεί ως καρυοθραύστης. Όταν η γιορτή τελειώνει και οι καλεσμένοι φεύγουν, η Κλάρα μπαίνει στο ήσυχο σαλόνι για να κοιμίσει τον καρυοθραύστη.

Καθώς το ρολόι χτυπά μεσάνυχτα, το κορίτσι αποκοιμάται και μεταφέρεται σε έναν παραμυθένιο κόσμο. Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει μαγικά, όλα τα παιχνίδια, ανάμεσά τους και ο καρυοθραύστης, ζωντανεύουν και ρίχνονται στη μάχη με μεγάλα ποντίκια που εισβάλλουν στο δωμάτιο. Τελικά ο καρυοθραύστης κερδίζει τη μάχη και μεταμορφώνεται σε έναν όμορφο πρίγκηπα.

Στη δεύτερη πράξη η Κλάρα και ο πρίγκηπας - Καρυοθραύστης ξεκινούν για ένα μαγικό ταξίδι. Περνούν από την Βασίλισσα του Χιονιού αλλά και από την χώρα των Ζαχαρωτών με την νεράιδα Ζαχαρένια. Η Κλάρα δεν θέλει να αποχωριστεί τον Καρυοθραύστη της, όμως την ημέρα των Χριστουγέννων καθώς ξυπνά κοντά στην οικογένειά της, το μόνο που κρατά στα χέρια της είναι ο Καρυοθραύστης, η κούκλα που της είχε χαρίσει ο νονός της.

Με το που ξεκίνησε η παράσταση  ταξιδέψαμε σε μια “άλλη” Ελλάδα, μακριά από την κρίση και την μιζέρια που μας πνίγουν τον τελευταίο καιρό... και η αλήθεια είναι πως συνειδητοποιεί κανείς πόσο απαραίτητη είναι η τέχνη και το θέαμα σε τόσο δύσκολους καιρούς.

Πραγματικά η παραγωγή της Λυρικής  δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από παραγωγές που ανεβαίνουν στα θέατρα της Ευρώπης. Παρ' όλες τις περικοπές στον πολιτσμό, εδώ τίποτα δεν ήταν "φτωχό" ή πρόχειρο. Ο σκηνοθέτης Ρενάτο Τζανέλα, έδωσε μια ελαφρώς πιο ρομαντική εκδοχή της ιστορίας, τονίζοντας το ερωτικό στοιχείο μεταξύ της Κλάρας και του πρίγκηπα-καρυοθραύστη, εμφανίζοντας τον πρίγκηπα από την πρώτη σκηνή και εξελίσσοντας την ρομαντική ιστορία σιγά-σιγά.

Τα κοστούμια ήταν καλόγουστα και  καλοραμμένα. Η παραγωγή επέλεξε  να είναι η πρωταγωνίστρια ντυμένη  με λιτό λευκό αέρινο φόρεμα κάτι που την έκανε να ξεχωρίζει όχι για τον εξεζητημένο τρόπο ντυσίματος αλλά για την απλότητα της. Η ομάδα χορευτών-νιφάδων στο δεύτερο μέρος του έργου ήταν εξίσου εντυπωσιακή με λευκά κορμάκια και όχι τα παραδοσιακά ντυσίματα της κλασσικής μπαλαρίνας που έχουμε δει σε πιο κλασσικές εκδοχές του έργου.

Οι χώρες στις οποίες υποτίθεται οτι ταξίδεψε στο όνειρο της η μικρή Κλάρα, παρουσιάστηκαν με παραστατικό τρόπο. Η Μεγάλη Βρετανία με στρατιώτες πάνω σε παιδικά άλογα, η Κίνα με μια πολυμελή οικογένεια με μικρούς χορευτές ντυμένους με την κλασσική κινέζικη πυτζάμα και τα κωνικά καπέλα κ.α.

Τα σκηνικά ήταν λιτά και αρκετά σύγχρονα (επιβλητικό και πανέμορφα  στολισμένο το χριστουγεννιάτικο δέντρο) και άλλαζαν με πολύ έξυπνο τρόπο  μέσω ειδικών φωτισμών. Την μουσική διεύθυνση της ορχήστρας, η οποία ήταν πραγματικά τεχνικά άποψη, είχε ο Γιάρι Χαιμαιλαίινεν.

Είναι μια πολύ καλή παράσταση, Χριστουγενιάτικη και λαμπερή, οτι πρέπει για την περίοδο των γιορτών , που θα χαρούν εξίσου γονείς και  παιδιά.