bwin και bwinSportFM ένωσαν τις δυνάμεις τους και μαζί πρόσφεραν €4.000, για την ενίσχυση του έργου του Χατζηπατέρειου Ιδρύματος.
Η Μπλέικ Λάιβλι βλέπει το φως το αληθινό στο «Μόνο εσένα βλέπω»
Η Μπλέικ Λάιβλι βλέπει το φως το αληθινό στο «Μόνο εσένα βλέπω»
Γιατί αγαπάμε την Μπλέικ Λάιβλι; Επειδή είναι κουκλάρα; Και η Νικόλ Κίντμαν ήταν κάποτε, αλλά ποτέ αυτό δεν την έκανε αξιαγάπητη.
UPD:
Επειδή είναι παντρεμένη με τον Ράιαν Ρέινολντς; Αυτό τιμάει τον δεύτερο. Ή μήπως επειδή είναι εκπληκτική ηθοποιός; Σε καμία περίπτωση, απλά περνάει τη βάση. Οι επιλογές της δε, δεν τη βοηθούν ούτε στο ελάχιστο να ακονίσει το όποιο υποκριτικό ταλέντο της: «Το μυστικό της Ανταλάιν», «Πράσινος φανός», «Αγριότητα». Σχεδόν θα τη λυπόσουν, αλλά η Λάιβλι καταφέρνει να επιβιώνει άθικτη ανεξάρτητα από το ποιόν των ταινιών της – κάτι που εκνευρίζει όσους δεν την αντέχουν. Γιατί στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς έχει το «Gossip Girls» (από κει κι αν τη γλίτωσε χωρίς γρατζουνιά), εμφανίσεις σε βίντεο των Lonely Island («I Just Had Sex») και πιο πρόσφατα το απίθανο «Σε ρηχά νερά», όπου κουβάλησε αβίαστα μια ολόκληρη ταινία μόνη της.
Ίσως επειδή όπωςο Ρέινολντς, έτσι κι εκείνη έχει χτίσει μια περσόνα πιο προσιτή που (λέμε τώρα) κινείται στις παρυφές του χολιγουντιανού παιχνιδιού και παρουσιάζει ένα πιο «γνήσιο κι ειλικρινές» πρόσωπο.Αν μη τι άλλο, το προφίλ τους είναι πιο φρέσκο και απολαυστικό. Τώρα, η Λάιβλι πρωταγωνιστεί στο θρίλερ «Μόνο εσένα βλέπω» του Μαρκ Φόρστερ («Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ»).Υποδύεται μια τυφλή γυναίκα, η οποία ζει στην Ταϊλάνδη με τον άντρα της (Τζέισον Κλαρκ) και ανακτά μετά από χρόνια την όρασή της – κάτι που αναστατώνει τη δυναμική ανάμεσα στο ζευγάρι και φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά του.
«Ενθουσιάστηκα όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο. Ο Μαρκ ήξερε από το στάδιο του σεναρίου όσα ήθελε να κάνει σε οπτικό επίπεδο, κάτι που συμβαίνει σπάνια: τον τρόπο που θα μετατοπιζόταν ανάμεσα στις φάσεις που εκείνη βλέπει και σε εκείνες που είναι τυφλή».
«[Ο χαρακτήρας μου] χάνει την όρασή της όταν είναι μικρή σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, κι αυτό επιβραδύνει κάπως την ανάπτυξή της. Γιατί ήταν ένα κορίτσι στο κατώφλι της εφηβείας που της συνέβη ένα γεγονός που άλλαξε καταλυτικά τη ζωή της. Με έναν τρόπο είναι σα να έχει παραμείνει σ’ εκείνη τη στιγμή».
«Δεν κατάφερε ποτέ να περάσει από την εφηβεία στην ενήλικη γυναικεία ζωή όπως οι περισσότεροι άνθρωποι γιατί δεν έχει ένα βασικό στοιχείο που έχουν οι άλλοι, την όρασή της δηλαδή. Και πράγματα που βιώνει κανείς στην εφηβεία, όπως το πώς προσέχεις τον εαυτό σου για πρώτη φορά, πώς προσέχεις τη σεξουαλικότητα ή τον αισθησιασμό σου, τη ματαιοδοξία ή την ανασφάλειά σου. Όταν είσαι παιδί δεν έχεις αναστολές, τις οποίες αποκτάς σταδιακά ως ενήλικας».
«Ένας από τους καλύτερούς μου φίλους είναι τυφλός. Βιώνει τα πράγματα σε πολύ βαθύτερο επίπεδο από μένα γιατί είναι σε αρμονία με πολλά πράγματα, τα οποία εγώ δε σκέφτομαι ή δε με απασχολούν γιατί αντιμετωπίζω τα πάντα τοις μετρητοίς. Οι εμπειρίες αποκτούν τρομερή αξία όταν δεν βασίζεσαι στα μάτια σου για να σου πουν την αλήθεια».
«Η Τζίνα μπορεί να δει ένα 5%, άρα περισσότερο σιλουέτες, και όχι απαραίτητα χρώματα. [Με τα ειδικά γυαλιά που φορούσα] μπορούσα να δω σχήματα. Ήταν σα να είχα μπροστά μου ένα δωμάτιο με πολλούς ατμούς».
«[Στα γυρίσματα] άρχισα να παρατηρώ πράγματα για τα οποία δεν είχα αίσθηση ως τότε. Υπήρχαν άτομα στο συνεργείο, τα οποία μόλις είχα γνωρίσει αλλά ήξερα τη μυρωδιά του καθενός. Αν με πλησίαζαν από πίσω ήξερα ποιοι είναι από το άρωμά τους. Ή πρόσεχα τη στάση τους. Μπορεί να μη γνώριζα κάποιον καλά, αλλά θα τον αναγνώριζααπό το σχήμα του καθώς με προσέγγιζε».
«Είμαι τρελή φαν της δουλειάς του [Τζέισον Κλαρκ]. Έχει φοβερή δυναμική και τρομερή δύναμη. Ενώ έχει μια παρουσία που δεσπόζει, ταυτόχρονα είναι ευάλωτος, κάτι που σπάνια βλέπεις σε ανθρώπους. Ήταν υπέροχος στο “χορό” που κάναμε μαζί, γιατί δε λέμε πολλές ατάκες στην ταινία με κυριολεκτικό τρόπο. Καμία λήψη δεν έμοιαζε με τις άλλες. Ήταν τρομαχτικό που αυτοσχεδιάζαμε τόσο πολύ, αλλά όταν έχεις κάποιον σαν τον Τζέισον μαζί σου, νιώθεις ότι είναι κάτι ειλικρινές. Απλά είσαι εκεί και η κάμερα γράφει».
Ίσως επειδή όπωςο Ρέινολντς, έτσι κι εκείνη έχει χτίσει μια περσόνα πιο προσιτή που (λέμε τώρα) κινείται στις παρυφές του χολιγουντιανού παιχνιδιού και παρουσιάζει ένα πιο «γνήσιο κι ειλικρινές» πρόσωπο.Αν μη τι άλλο, το προφίλ τους είναι πιο φρέσκο και απολαυστικό. Τώρα, η Λάιβλι πρωταγωνιστεί στο θρίλερ «Μόνο εσένα βλέπω» του Μαρκ Φόρστερ («Παγκόσμιος Πόλεμος Ζ»).Υποδύεται μια τυφλή γυναίκα, η οποία ζει στην Ταϊλάνδη με τον άντρα της (Τζέισον Κλαρκ) και ανακτά μετά από χρόνια την όρασή της – κάτι που αναστατώνει τη δυναμική ανάμεσα στο ζευγάρι και φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά του.
«Ενθουσιάστηκα όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο. Ο Μαρκ ήξερε από το στάδιο του σεναρίου όσα ήθελε να κάνει σε οπτικό επίπεδο, κάτι που συμβαίνει σπάνια: τον τρόπο που θα μετατοπιζόταν ανάμεσα στις φάσεις που εκείνη βλέπει και σε εκείνες που είναι τυφλή».
«[Ο χαρακτήρας μου] χάνει την όρασή της όταν είναι μικρή σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, κι αυτό επιβραδύνει κάπως την ανάπτυξή της. Γιατί ήταν ένα κορίτσι στο κατώφλι της εφηβείας που της συνέβη ένα γεγονός που άλλαξε καταλυτικά τη ζωή της. Με έναν τρόπο είναι σα να έχει παραμείνει σ’ εκείνη τη στιγμή».
«Δεν κατάφερε ποτέ να περάσει από την εφηβεία στην ενήλικη γυναικεία ζωή όπως οι περισσότεροι άνθρωποι γιατί δεν έχει ένα βασικό στοιχείο που έχουν οι άλλοι, την όρασή της δηλαδή. Και πράγματα που βιώνει κανείς στην εφηβεία, όπως το πώς προσέχεις τον εαυτό σου για πρώτη φορά, πώς προσέχεις τη σεξουαλικότητα ή τον αισθησιασμό σου, τη ματαιοδοξία ή την ανασφάλειά σου. Όταν είσαι παιδί δεν έχεις αναστολές, τις οποίες αποκτάς σταδιακά ως ενήλικας».
«Ένας από τους καλύτερούς μου φίλους είναι τυφλός. Βιώνει τα πράγματα σε πολύ βαθύτερο επίπεδο από μένα γιατί είναι σε αρμονία με πολλά πράγματα, τα οποία εγώ δε σκέφτομαι ή δε με απασχολούν γιατί αντιμετωπίζω τα πάντα τοις μετρητοίς. Οι εμπειρίες αποκτούν τρομερή αξία όταν δεν βασίζεσαι στα μάτια σου για να σου πουν την αλήθεια».
«Η Τζίνα μπορεί να δει ένα 5%, άρα περισσότερο σιλουέτες, και όχι απαραίτητα χρώματα. [Με τα ειδικά γυαλιά που φορούσα] μπορούσα να δω σχήματα. Ήταν σα να είχα μπροστά μου ένα δωμάτιο με πολλούς ατμούς».
«[Στα γυρίσματα] άρχισα να παρατηρώ πράγματα για τα οποία δεν είχα αίσθηση ως τότε. Υπήρχαν άτομα στο συνεργείο, τα οποία μόλις είχα γνωρίσει αλλά ήξερα τη μυρωδιά του καθενός. Αν με πλησίαζαν από πίσω ήξερα ποιοι είναι από το άρωμά τους. Ή πρόσεχα τη στάση τους. Μπορεί να μη γνώριζα κάποιον καλά, αλλά θα τον αναγνώριζααπό το σχήμα του καθώς με προσέγγιζε».
«Είμαι τρελή φαν της δουλειάς του [Τζέισον Κλαρκ]. Έχει φοβερή δυναμική και τρομερή δύναμη. Ενώ έχει μια παρουσία που δεσπόζει, ταυτόχρονα είναι ευάλωτος, κάτι που σπάνια βλέπεις σε ανθρώπους. Ήταν υπέροχος στο “χορό” που κάναμε μαζί, γιατί δε λέμε πολλές ατάκες στην ταινία με κυριολεκτικό τρόπο. Καμία λήψη δεν έμοιαζε με τις άλλες. Ήταν τρομαχτικό που αυτοσχεδιάζαμε τόσο πολύ, αλλά όταν έχεις κάποιον σαν τον Τζέισον μαζί σου, νιώθεις ότι είναι κάτι ειλικρινές. Απλά είσαι εκεί και η κάμερα γράφει».
«Είναι πολύ σημαντικό που η ταινία εκτυλίσσεται στην Ταϊλάνδη. Είναι ένας λόγος που η Τζίνα νιώθει τόσο απομακρυσμένη από οτιδήποτε οικείο. Δεν έχει τους γονείς της, η αδερφή της είναι μακριά. Δεν έχει την όρασή της, δεν έχει μια πόλη στην οποία μπορεί να τριγυρνά εύκολα. Και δεν μπορεί να συνεννοηθεί στη μητρική της γλώσσα. Έχει μόνο τον άντρα της. Με έναν τρόπο, είναι τα πάντα για εκείνη».
UPD:
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα