Paterson
Του Τζιμ Τζάρμους. Με τους Ανταμ Ντράιβερ, Γκολσιφτέ Φαραχανί
Δραματική, 2016, Γαλλία / Γερμανία / ΗΠΑ, 118’.
Την ποίηση πολλοί αγάπησαν, λίγοι όμως κατάφεραν να την τιμήσουν χωρίς να πνιγούν σε λυρισμούς, δηθενιές και βαρύγδουπες επιδειξιμανίες. Ο Τζάρμους φυσικά δεν είναι ένας από αυτούς: γράφει και σκηνοθετεί την απογυμνωμένη από φιοριτούρες ιστορία ενός οδηγού λεωφορείου στο Πάτερσον, στο Νιου Τζέρσι. Τον λένε και τον ίδιο Πάτερσον και ζει μια ήσυχη ζωή με την κούκλα, δημιουργική σύζυγό του, γράφοντας ποιήματα στο τετράδιό του. Χαριτωμένα, τζαρμουσικά μοτίβα επενδύουν την καθημερινότητα του πρωταγωνιστή, ο οποίος συναντά παντού δίδυμα αδέρφια, ακούει ντόπιους να αφηγούνται ιστορίες για την πόλη (από τον μποξέρ Ρούμπιν «Χάρικεϊν» Κάρτερ έως τον αναρχικό Γκαετάνο Μπρέσι), πίνει μπίρα στο στέκι του αφού βγάλει απρόθυμα βόλτα τον σκύλο της γυναίκας του, μιλά για ποίηση με έναν Ιάπωνα τουρίστα. Η τρυφερότητα δεν εκδηλώνεται με μεγάλες χειρονομίες, αλλά κρύβεται στις λεπτομέρειες και ο Τζάρμους έχει κάνει την πιο αφοπλιστική ταινία του.
Σιωπή / Silence
Του Μάρτιν Σκορσέζε. Με τους Αντριου Γκάρφιλντ, Ανταμ Ντράιβερ, Λίαμ Νίσον
Δραματική, 2016, Μεξικό / Ταϊβάν / ΗΠΑ, 161’.
Δύο Πορτογάλοι Ιησουίτες ταξιδεύουν στην Ιαπωνία για να εντοπίσουν τον δάσκαλό τους, ο οποίος φημολογείται ότι αποστάτησε από την Εκκλησία. Το «Αποκάλυψη, τώρα» συναντά τον «Τελευταίο πειρασμό», σε μια φιλόδοξη απόπειρα μεταφοράς του μυθιστορήματος του Σουσάκου Εντο. Τα θέματα που πραγματεύεται η ταινία είναι τεράστια: η σχέση με τον Θεό, η αλαζονική διάσταση της φιλανθρωπίας, η αδυναμία να ακούς τον άλλον, η βία ως ακλόνητο ανθρώπινο χαρακτηριστικό απέναντι στην παραπαίουσα πίστη. Δυστυχώς, όμως, πολλά σου αποσπούν την προσοχή από αυτά τα τεράστια θέματα: η αγγλοπορτογαλική προφορά του Γκάρφιλντ, η συνειδητά καρικατουρίστικη απεικόνιση των Ιαπώνων, η αδύναμη και αναντίστοιχη στην ένταση των γεγονότων ερμηνεία των πρωταγωνιστών (ένα γουρλωμένο μάτι ή μια παλάμη πάνω σ’ ένα πρόσωπο μπροστά σε σκηνές φρίκης) και η γενικότερη συγκράτηση του Σκορσέζε μπροστά σε μια μελέτη που πιστεύει ότι τον ξεπερνά - ε, και η οποία πράγματι το κάνει.
Νυκτόβια πλάσματα / Nocturnal Animals
Του Τομ Φορντ. Με τους Εϊμι Ανταμς, Τζέικ Τζίλενχαλ, Μάικλ Σάνον
Δραματική, 2016, ΗΠΑ, 116’.
Μια επιτυχημένη αλλά απογοητευμένη από τη ζωή της μάνατζερ σε γκαλερί, η «πολύ κυνική για να έχει γίνει καλλιτέχνης», όπως αυτοπροσδιορίζεται Εϊμι Ανταμς, κρατά την εκτύπωση του βιβλίου που έγραψε ο πρώην άντρας της (Τζέικ Τζίλενχαλ), τον οποίο έχει να δει 20 χρόνια. Η «μυθιστορηματική» ιστορία που εκτυλίσσεται παράλληλα με την ανάγνωση από την Ανταμς είναι ένα τρομακτικό θρίλερ: ένας οικογενειάρχης αναζητά τους άντρες που έκαναν κακό στη γυναίκα και την κόρη του με τη βοήθεια ενός σερίφη. Χάρη στο έμπειρο μοντάζ και τις εκπληκτικές ερμηνείες, το μυστήριο υφαίνεται σαν πέπλο, το οποίο καθοδηγείται αλλά δεν ορίζεται απαραίτητα από την εκδίκηση. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Βενετίας.
