Στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Υποναυάρχου ΠΝ (ε.α) Γιάννη Κολλινιάτη, με τίτλο «Κοιτάζοντας απέναντι».
Για το βιβλίο μίλησαν ο Χρήστος Κίττας, Πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρώην Υπουργός Υγείας, ο Γιάννης Πανούσης, Πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Θράκης, Βουλευτής ΔΗΜΑΡ, ο Γιώργος Αποστολίδης, Σύμβουλος Επιχειρήσεων και ο Γιάννης Παλούμπης, Αντιναύαρχος Π.Ν (ε.α), Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ-Συγγραφέας.
Το βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αρδηττός» του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, έχει κεντρικούς ήρωες δύο αξιωματικούς του Ναυτικού, έναν Έλληνα κι έναν Τούρκο. Οι δύο νεαροί συναντιούνται πρώτη φορά το 1960 στη γέφυρα ενός ελληνικού πολεμικού πλοίου. Είκοσι χρόνια μετά βρίσκονται να υπηρετούν και πάλι μαζί σε νατοϊκή διοίκηση στην Ιταλία.
Τους ενώνει η κοινή αγάπη για τη θάλασσα και η ικανότητα να μιλούν ο ένας τη γλώσσα του άλλου. Τους χωρίζει το παρελθόν, η διαφορετική εκδοχή της ιστορίας των λαών τους και ο τρόπος που έχουν διδαχτεί να υπηρετούν τα εθνικά τους συμφέροντα.
Δίπλα τους, δύο γυναίκες, με διαφορετική εθνική συνείδηση, αν και οι δύο γεννημένες στην Ελλάδα, θα παίξουν το δικό τους ρόλο στην πορεία αυτογνωσίας των δύο ηρώων. Σε κλίμα συνεχούς -και ταυτόχρονα δημιουργικής- αντιπαλότητας σφυρηλατείται μια δυνατή φιλία, που τους δίνει την ευκαιρία να δουν τον εαυτό τους μέσα απ’ τα μάτια του απέναντι. Όπως ακριβώς θα έπρεπε κάποτε να κάνουν και οι λαοί τους. Τα κοινά τους βήματα τους οδηγούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να εργαστούν για μια προσέγγιση μεταξύ των δύο χωρών.
Μια προσπάθεια ειλικρινής και αυθεντική, που έρχεται αντιμέτωπη με στερεότυπες αντιλήψεις και παγιωμένα συμφέροντα στην περιοχή. Οι δύο κόσμοι θα οδηγηθούν σε σύγκρουση, αμφισβητώντας ακόμη και την ίδια την ύπαρξη των δύο πρωταγωνιστών.
Ο συγγραφέας καταδικάζει τον εθνικισμό, τον οποίο θεωρεί μια ακραία και επικίνδυνη μορφή αγάπης προς την πατρίδα, που καταλήγει μοιραία στον απομονωτισμό, τη σύγκρουση και την αλληλοεξόντωση. Οι ήρωές του παλεύουν να έρθουν κοντά οι δύο λαοί. Είναι δύσκολο μεμονωμένα άτομα να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας. Μπορούν όμως να ρίξουν το σπόρο της ελπίδας, της συνύπαρξης και της αλληλεγγύης, που ίσως ανθίσει σε επόμενες γενιές.
