Aγαπημένος καλλιτέχνης του Φεστιβάλ Αθηνών, ο Τόμας Όστερμαϊερ
επανέρχεται με τις Μικρές αλεπούδες (1941) της Λίλλιαν Χέλλμαν.
Mέσα από
τις μηχανορραφίες μιας αδίστακτης ηρωίδας - παμπόνηρης «αλεπούς», η
Αμερικανίδα συγγραφέας και κοινωνική ακτιβίστρια στηλιτεύει την απληστία
μιας παρηκμασμένης κοινωνίας, που ταυτίζει την ευτυχία με το κυνήγι του
χρήματος. Ο διεθνούς φήμης Γερμανός σκηνοθέτης μεταφέρει τη δράση, από
τον αμερικανικό Νότο των αρχών του περασμένου αιώνα, στο σήμερα. Το
νυστέρι του ρεαλισμού διαπερνά την επιφάνεια των πραγμάτων για να
αποκαλύψει, με τις έξοχες ερμηνείες των ηθοποιών της Σαουμπύνε, την
εσωτερική ζωή των προσώπων και την επίδραση του οικονομικού ανταγωνισμού
στις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Στην χθεσινή παράσταση, που παίχτηκε στα Γερμανικά με ελληνικούς υπότιτλους, ο κάθε θεατής αναγνώρισε κάτι από τον εαυτό του μέσα στο έργο αυτό. Η μεταφορά του Οστερμάιερ, μαζί με καθηλωτικές ερμηνείες από τον θίασο, βάζουν το κοινό ως σιωπηλό θεατή, να κοιτά από την κλειδαρότρυπα μέσα σε ένα πλουσιοπάροχο διαμέρισμα. Ένα σκηνικό με μινιμαλιστικά έπιπλα Mies Van deRohe, φτιαγμένα από ατσάλι και σκούρο δέρμα, ψυχρά όπως η οικοδέσποινα του Ρεγγίνα, την οποία υποδύεται η εξαιρετική Nina Hoss, η οποία φοράει αυτόν τον ρόλο σαν γάντι.
Η αδίστακτη γυναίκα, μηχανορραφεί εναντίον όλων ακόμα και του ίδιου της του παιδιού της κόρης της Αλεξάνδρας, για το χρήμα. Κάνει τα πάντα χωρίς ενοχές και ηθικούς φραγμούς για να καταφέρει να κλείσει την συμφωνία που θέλει και να μπορέσει να έχει την ζωή που ονειρεύεται. Η αλκοολική Birdie, στην καλύτερη από όλες τις ερμηνείες της εδώ η Ursina
Landi, ζει μέσα στη δυστυχία καθώς σιχαίνεται τον άνδρα της που την
χτυπά αλλά και τον ίδιο της τον γιο, παραμένοντας αγνή και ειλικρινής ως άλλη Κασσάνδρα. Το σκηνικό ντύνεται με δυναμική αμερικανική ποπ αλλά και live πιάνο επί σκηνής.
Ο Οστερμάιερ, σκηνοθετεί μια σύγχρονη συνθήκη, χωρίς υπερβολές στις ερμηνείες, δίνοντας μας μια πολύ δυνατή, επίκαιρη και δυναμική παράσταση που θα παιχτεί σήμερα Κυριακή 21 Ιουνίου για τελευταία φορά.
