Στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν οι τρεις ογκώδεις θεατρικοί χώροι του ΚΘΒΕ (θέατρο ΕΜΣ, Βασιλικό και Μονή Λαζαριστών), το μικρότερο θέατρο "Αυλαία", στο τέλος της οδού Τσιμισκή (πλατεία ΧΑΝΘ), δύο μικροί, υπόγειοι θεατρικοί χώροι ακριβώς απέναντι (το θέατρο και το Στούντιο "ΟΡΑ"), το επίσης μικρό θέατρο "Ακτίς Αελίου", ψηλά στην οδό Χριστοπούλου, ένας ακόμη μικρός θεατρικός χώρος, "Έξω απ' τα τείχη" (στην αρχή της Ευαγγελίστριας) και κάποιοι άλλοι αυτοσχέδιοι (υπόγειοι ή σε... ορόφους πολυκατοικιών του παλιού εμπορικού κέντρου της πόλης- πρώην βιοτεχνίες, θύματα κι αυτές της προ κρίσης εποχής), που ανοιγοκλείνουν, λόγω... έλλειψης προδιαγραφών ή θεατρικών σχημάτων.
Το θέατρο "Αμαλία" στην ομώνυμη οδό έκλεισε και η ιστορική "Πειραματική Σκηνή της Τέχνης" έμεινε άστεγη- και φέτος άπραγη. Ο χώρος των "Νέων Μορφών" της δεκαετίας του '90 έκλεισε κι αυτός. Oι μικροί θεατρικοί χώροι λείπουν, οι θίασοι -ντόπιοι και φιλοξενούμενοι- αναζητούν χώρους για την παρουσίαση των παραγωγών τους σε κινηματο-θέατρα του κέντρου.
Και ξαφνικά., σ' έναν μικρό δρόμο -λιγότερο από 200 μέτρα μήκος- σ' ένα στενό γκρίζο, που ενώνει την οδό Δελφών με τη λεωφόρο Βασ. Όλγας, ο περιπατητής αντικρίζει τρία θέατρα!
Είναι η οδός Αλεξάνδρου Φλέμινγκ. Στην έναρξή της, στην οδό Βασιλίσσης Όλγας, η οδός Φλέμινγκ "περιβάλλεται" από το ογκώδες, γκρίζο και εγκαταλειμμένο πλέον -μετά και την αναστολή λειτουργίας του Ιταλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης πριν από λίγους μήνες- κτίριο του ιταλικού κράτους και ένα πολυώροφο ξενοδοχείο, στο ισόγειο του οποίου στεγαζόταν μέχρι προ δεκαετίας περίπου, ο κινηματογράφος "Μετροπόλιταν" (ακολούθησε κι αυτός την προδιαγεγραμμένη πορεία της μετατροπής σε σούπερ μάρκετ, το οποίο ωστόσο έκλεισε νωρίς).
Στο πέρας της (στον αριθμό 17 της οδού Φλέμινγκ) βρίσκεται το ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής και ιστορίας κτίριο του μοναδικού σήμερα εβραϊκού σχολείου της Θεσσαλονίκης- του "Ταλμούδ Τορά Αγκαδόλ"". Δίπλα σχεδόν στο εβραϊκό σχολείο, κατεβαίνοντας την οδό Φλέμινγκ από τη δεξιά πλευρά, στη γωνία με έναν μικρό παράδρομο- την οδό Μισραχή (Νέα Μισραχή, καθώς ονομάστηκε έτσι για να κρατηθεί το όνομα του Εβραίου γιατρού)- βρίσκεται και λειτουργεί αδιάλειπτα, από την πρώτη χρονιά του 21ου αιώνα, ένα "άλλο" θέατρο. Η εικόνα του (ένα παλιό διώροφο νεοκλασικό, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ακμάζουσα μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εβραϊκή κοινότητα της πόλης) παραπέμπει περισσότερο σε σπίτι απ' ό,τι σε εργοτάξιο τέχνης. Είναι το "θέατρο Φλέμιγκ"- μη κερδοσκοπικός πολιτιστικός σύλλογος, με την επωνυμία "Οργανισμός Θεατρικής Συμφωνίας". Ιδρύθηκε το 1999 από τον σκηνοθέτη και ηθοποιό του ΚΘΒΕ Γρηγόρη Μήττα, που μαζί με τη βραβευμένη συγγραφέα Καρίνα Ιωαννίδου μετεξέλιξαν τον συγκεκριμένο χώρο σε φυτώριο πολιτισμού.
Στην απέναντι πλευρά του δρόμου -στον αριθμό 15 της οδού Φλέμινγκ- εκεί που στις δεκαετίες του '80 και '90 στην πόλη στεγαζόταν η θρυλική ταβέρνα - μπουάτ "Δέκα βήματα στην άμμο" -εργαστήριο και αποθήκη αργότερα- λειτουργεί από... αύριο ένα καινούργιο θέατρο. Το θέατρο "Τ" (όπως Τ-heatro ή "Tempo che...passa").
Ο νέος χώρος, που νοικιάστηκε, ανακαινίσθηκε και διαμορφώθηκε με πρωτοβουλία της θεατρικής ομάδας Passatempo (σχηματίστηκε το 2011, με πρωτοβουλία της σκηνοθέτιδας Γλυκερίας Καλαϊτζή κι έχει δώσει έκτοτε αξιόλογα δείγματα θεατρικών παραστάσεων), έχει χωρητικότητα περίπου εκατό θέσεων, τηρεί τις νόμιμες προδιαγραφές λειτουργίας και προβλέφθηκε να είναι προσβάσιμος σε άτομα με ειδικές ανάγκες.
