Η τέχνη του θεάτρου συναντά το πιο σαγηνευτικό επικοινωνιακό μέσο, το ραδιόφωνο στο
www.iroes.art όπου θα παρουσιάζεται, από την Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου, το έργο της Ζέτης Φίτσιου «
Το Πάτωμα», σε σκηνοθεσία Ανδρέα Φλουράκη, με πρωταγωνιστές τους
Πάνο Βλάχο και
Πέτρο Λαγούτη.
Το ραδιοφωνικό θέατρο είναι μια καθαρά ακουστική παράσταση. Χωρίς οπτικά ερεθίσματα, αναπτύσσεται μέσα από το διάλογο, τη μουσική και τα ηχητικά εφέ. Ο ακροατής έχει την ελευθερία να «δει» τους ήρωες και την ιστορία χρησιμοποιώντας τη φαντασία του. Η μακρά παράδοση του ραδιοφωνικού θεάτρου σήμερα αναβιώνει και ανανεώνεται. Μέσα σ’ ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, η τέχνη έχει στόχο να δημιουργήσει εκείνους τους δεσμούς που θα μας κρατήσουν ενωμένους. Τα σύγχρονα ελληνικά έργα είναι έτοιμα να χαράξουν τη δική τους πορεία κρατώντας ζωντανή την τέχνη του θέατρου σε μια ιδιαιτέρως φορτισμένη περίοδο.
Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται σε ένα δυστοπικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο «συναντιούνται» δύο άνδρες όμως δεν μπορούν να ιδωθούν. Ο ένας περπατά στην επιφάνεια του πατώματος, ενώ ο άλλος βρίσκεται από κάτω, καθώς το πάτωμα τον έχει καταπιεί. Ο «κάτω» ζητά από τον «πάνω» να τον βοηθήσει για να βγει. Είναι όμως ο άνδρας της επιφάνειας διατεθειμένος να προσφέρει τη βοήθειά του στον παγιδευμένο άνδρα; Θα θελήσει το πάτωμα να ανοίξει για να τον βγάλει από μέσα του; Οι ισορροπίες αλλάζουν συνεχώς και η φυσική υπεροχή του ενός αρχίζει να γίνεται πλεονέκτημα του άλλου. Ποιος βρίσκεται τελικά στο φως και ποιος στο σκοτάδι;
Το «Πάτωμα» της Ζέτης Φίτσιου «
Είναι ένα κείμενο σαγηνευτικό μέσα στην καθαρότητά του. Μιλάει για το χθες και το αύριο του ανθρώπου και κυρίως για το σκοτεινό του σήμερα. Η ραδιοφωνική απόδοση του «Πατώματος» στοχεύει να πυροδοτήσει εικόνες και σκέψεις πάνω σε έννοιες όπως η εμπιστοσύνη, η αλληλοβοήθεια, η ανθρωπιά και να ενθαρρύνει τους ακροατές να κατανοήσουν τις ζωές των δύο κεντρικών χαρακτήρων που περιβάλλονται από μια ατμόσφαιρα «λογικού παραλόγου», μια ατμόσφαιρα ολοένα και περισσότερο γνώριμη στους περισσότερούς μας τα τελευταία χρόνια» σημειώνει χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης της παράστασης.
