GP Ιταλίας: Στη θρυλική Μόντσα!

Δυο κορυφαίοι πρωταθλητές, 7 βαθμοί διαφορά, 200 βαθμοί να μοιραστούν στους 8 αγώνες που απομένουν για τη λήξη του πρωταθλήματος. Αρχής γενομένης από το ναό της ταχύτητας,  τη θρυλική Μόντσα. Είμαστε τυχεροί που ζούμε τέτοια μάχη!

Μετά την καλοκαιρινή ανάπαυλα τo πρωτάθλημα της F1 ξεκίνησε με μεγάλη ένταση και όλα δείχνουν ότι πάμε για μεγάλο φινάλε στους 8 αγώνες που απομένουν. Αυτή την Κυριακή θα διεξαχθεί επί Ιταλικού εδάφους, στη Μόντσα ο τελευταίος αγώνας εντός Ευρώπης. Αμέσως μετά η F1 πάει ανατολικά σε Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Ιαπωνία.
Στη Μόντσα εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα δούμε μια ακόμη μεγάλη μάχη ανάμεσα σε Mercedes και Ferrari ανάμεσα σε Χάμιλτον και Φέτελ. Οι δυο τους έχουν κερδίσει φέτος 9 από τις 12 αγώνες που έχουν γίνει ως τώρα, με το Χάμιλτον να έχει μια νίκη παραπάνω, αυτή που πήρε την προηγούμενη Κυριακή στο Βέλγιο. Ο Φέτελ έχει ανέβει 9 φορές στο βάθρο, ο Χάμιλτον δυο λιγότερες γι' αυτό και είναι επτά βαθμούς πίσω στη βαθμολογία.

Κλείσιμο

Το φετινό Ιταλικό GP θα είναι το 68ο στην ιστορία. Η Ferrari έχει κερδίσει 18 φορές εκεί τις 5 με τον Μ.Σουμάχερ (1996, 1998, 2000, 2003, 2006). Η Μόντσα είναι μια πίστα με μεγάλες ευθείες, σικέιν και γρήγορες καμπές. Η αεροδυναμική απόδοση εδώ δεν έχει τόση σημασία. Αυτό που μετράει είναι η δύναμη της υβριδικής μηχανής και η ευστάθεια στο φρενάρισμα. Τα φετινά μονοθέσια έχουν καλύτερη αεροδυναμική απόδοση και αυτό μέχρι τώρα έχει δώσει ρεκόρ γύρων σε όλες τις πίστες. Δε θα μας εκπλήξει αν αυτό δε συμβεί στη Μόντσα όπως δε θα μας εκπλήξει αν οι τελικές ταχύτητες είναι κατά τι μικρότερες από πέρυσι ή εφάμιλλες. Πέρα από την τελική ταχύτητα, οι μηχανικοί πρέπει να στήσουν τα μονοθέσια ώστε να μπορούν να περνάνε πάνω από τα ψηλά κερμπ χωρίς να αποσταθεροποιούνται αλλά και να έχουν καλή πρόσφυση για να επιταχύνουν γρήγορα οι οδηγοί στην έξοδο των σικέιν. Ο Φέτελ πήρε την 1η νίκη της καριέρας του στη Μόντσα το 2008 υπό βροχή για λογαριασμό της Toro Rosso. Κέρδισε επίσης το 2011 και το 2013. Απ' τους 20 οδηγούς που εκκινούν σήμερα στη Μόντσα έχουν κερδίσει άλλοι 2: Αλόνσο (2007, 2010) και Χάμιλτον (2012, 2014,2015). Ο αγώνας εκκινεί στις 15:00 ώρα Ελλάδος και θα μεταδοθεί απευθείας από ΕΡΤ, COSMOTE.



Εικόνα από το περσινό βάθρο. Λογικά οι Χάμιλτον/Φέτελ  θα ανέβουν και φέτος. Μένει να δούμε ποιος θα είναι μαζί τους.

Εν αρχή ην τα λάστιχα!
Για τον εντός έδρας αγώνα στη Μόντσα, η Pirelli επέλεξε τη μέση, τη μαλακή και την πολύ μαλακή γόμα, ακριβώς ίδια με πέρυσι. Αυτή η επιλογή έγινε για βέλτιστη ισορροπία μεταξύ απόδοσης σε μια πίστα που είναι γνωστή ως "ναός της ταχύτητας" και αντοχής ούτως ώστε να μεταφέρονται τα υψηλά ενεργειακά φορτία που προκαλούνται στις μεγάλες ταχύτητες. Στη Μόντσα κυριαρχούν τα διαμήκη φορτία που προκαλούνται από την επιτάχυνση και την επιβράδυνση και όχι τα εγκάρσια φορτία. Επίσης υπάρχουν μεγάλα κερμπ που δοκιμάζουν τη δομή των ελαστικών στα έντονα χτυπήματα.



Οι επιλογές ελαστικών των οδηγών.

Λογικά η ταχύτητα διέλευσης από την "Μεγάλη Στροφή" θα είναι εφάμιλλη της περσινής αλλά οι ταχύτητες εισόδου σε Παραμπόλικα και Λέσμο θα είναι μέχρι και 30kph μεγαλύτερες. Οι ομάδες γενικά χρησιμοποιούν μικρές κλίσεις στις αεροτομές για να μεγιστοποιήσουν την τελική ταχύτητα. Αυτό περιπλέκει τις φάσεις της επιτάχυνσης και του φρεναρίσματος. Πέρυσι ο νικητής ακολούθησε στρατηγική μιας αλλαγή ελαστικών, είδαμε όμως και στρατηγικές δυο ή τριών πιτ στοπ. Είναι μια πίστα όπου παίζει ρόλο η ισχύς, η προσοχή επικεντρώνεται κυρίως στην απόδοση της υβριδικής μηχανής.

Μιλώντας για τον εντός έδρας αγώνας της Pirelli, ο διευθυντής αγώνων αυτοκινήτου Μάριο Ίσολα τόνισε: "“Με τη νέα γενιά μονοθεσίων του 2017 μπορεί να δούμε τελικές ταχύτητες εφάμιλλες με τις περσινές ή και χαμηλότερες. Παραταύτα διέρχεται μεγαλύτερη ενέργεια από τα ελαστικά λόγω της υψηλότερης κάθετης δύναμης που παράγουν τα μονοθέσια με τους νέους κανονισμούς. Ο συνδυασμός υψηλής ταχύτητας και κάθετης δύναμης καθορίζει το φορτίο που αντιμετωπίζουν τα ελαστικά. Χρειάζεται προσοχή στην επιλογή ελαστικών στη Μόντσα καθώς υπάρχει το ρίσκο της τοπικής παραμόρφωσης λόγω υπερθέρμανσης (blistering) λόγω των δυνατών φρεναρισμάτων σε ευθεία. Αυτό σημαίνει ότι η επιφάνεια επαφής στον ώμο του ελαστικού που είναι υπό γωνία (κάμπερ) μπορεί εύκολα να υπερθερμανθεί οπότε έχουμε μεγαλύτερα φαινόμενα παραμόρφωσης σε σχέση με άλλες πίστες. Στο παρελθόν έχουμε συναντήσει πολλές διαφορετικές εκδοχές του καιρού στη Μόντσα. Δεδομένου όμως ότι το καλοκαίρι ήταν πολύ ζεστό φέτος είναι λογικό να περιμένουμε υψηλότερες θερμοκρασίες το Σαββατοκύριακο. Το πως θα επηρεάσει αυτό την απόδοση των ελαστικών είναι κάτι που θα μας απασχολήσει ειδικά στις ελεύθερες δοκιμές όπου οι ομάδες θα εξετάσουν διαφορετικές στρατηγικές επιλογές".



To Μητροπολιτικό Πάρκο της Μόντσα βρίσκεται στα περίχωρα του Μιλάνο δίπλα στην έδρα της Pirelli και κοντά στην έδρα της Ferrari. Από το 1950 έως σήμερα φιλοξενεί ανελλιπώς GP με εξαίρεση μια χρονιά. Η μια εκ των δυο Ιταλικών εταιρειών έχει εξασφαλισμένη τη νίκη, την Κυριακή δεν ισχύει όμως το ίδιο για την άλλη. Είναι γεγονός ότι οι κόκκινοι έχουν το πιο ανταγωνιστικό μονοθέσιο τα τελευταία χρόνια στη Μόντσα. Ο ιδρυτής της Ferrari, ο αείμνηστος Έντσο Φεράρι ζητούσε νίκη πάση θυσία στη Μόντσα. Πίεζε τους μηχανικούς της ομάδας να παρουσιάσουν κάτι παραπάνω, κάτι διαφορετικό για να έχουν πλεονέκτημα οι οδηγοί της Scuderia. Το πνεύμα του διέπει ακόμη τη λειτουργία της Ferrari οι εποχές όμως έχουν αλλάξει.

Η θρυλική πίστα της Μόντσα αποτελεί την επιτομή του μηχανοκίνητου αθλητισμού για την Ιταλία. Όχι άδικα ονομάζεται ναός της ταχύτητας καθότι η μέση ωριαία ταχύτητα ενός γύρου με μονοθέσιο F1 αγγίζει τα 250km/h. Τέτοιος ρυθμός απλά δεν υπάρχει σε άλλη πίστα του πρωταθλήματος. Το Ιταλικό GP φιλοξενείται στην πίστα της Μόντσα από το 1950 ανελλιπώς και φέτος θα διεξαχθεί εκεί για 67η φορά. Μόνο μια φορά το 1980 φιλοξενήθηκε στην πίστα της Ίμολα. Η Μόντσα μαζί με το Σπα, το Μονακό και το Σίλβερστον αποτελούν την τετράδα παλιών ιστορικών διαδρομών της F1. Οι Ferrari έχουν κερδίσει 17 φορές εντός έδρας στη Μόντσα από το 1950 έως σήμερα: Ασκάρι (1951, 1952), Φιλ Χιλ (1960, 1961), Σέρτις (1964), Σκαρφιότι (1966), Ρεγκατσόνι (1970, 1975), Σέκτερ (1979), Μπέργκερ (1988), Σουμάχερ (1996, 1998, 2000, 2003, 2006), Μπαρικέλο (2002, 2004), Αλόνσο (2010).  Η νίκη της Ferrari προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού στους τιφόζι που κατακλύζουν την μεγάλη ευθεία εκκίνησης τερματισμού και δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα στην απονομή. Από τους σημερινούς οδηγούς της Ferrari, ο Φέτελ έχει κερδίσει στη Μόντσα τρεις φορές (2008, 2011, 2013) ενώ ο Ράικονεν δεν έχει κερδίσει ποτέ.

Η πίστα της Μόντσα βρίσκεται μέσα στο Μητροπολιτικό Πάρκο της Μόντσα. Πρόκειται για μια μοναδική τοποθεσία με πλούσια αγωνιστική ιστορία. Περπατώντας το απίθανο αυτό πάρκο βλέπεις ποδηλάτες, ιππείς, δρομείς πολλά ζώα αλλά και οικογένειες να απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Στήνοντας αυτί έχεις την αίσθηση ότι ακούς τα V12 των Ferrari, των Auto Union και των Alfa Romeo να βιάζουν την ησυχία που κυριαρχεί σήμερα στο παλιό οβάλ κομμάτι της πίστας.




Το παλιό οβάλ τμήμα της ιστορικής πίστας στο πάρκο της Μόντσα.

Η Μόντσα έχει κάτι μαγικό, φάνηκε ότι εκεί «χτυπά» η καρδιά της Ferrari το 1988 λίγες μέρες μετά το θάνατο του Φεράρι, όταν ο Μπέργκερ με την Ferrari F87-88c έσπασε το σερί νικών της McLaren των Προστ – Σένα που εκείνη τη χρονιά κέρδισαν όλους τους υπόλοιπους αγώνες (15 στους 16).  Πολυνίκης στη συγκεκριμένη διαδρομή είναι ο Μ.Σουμάχερ. Ο άτυχος Γερμανός πρωταθλητής που δίνει την υπέρτατη μάχη για τη ζωή μετά τον τραυματισμό του στο σκι  έχει κερδίσει 5 φορές στη Μόντσα . Η πρώτη του νίκη ήρθε εκεί το 1996, πρώτη του χρονιά στο Μαρανέλο. Ήταν η στιγμή που μπήκε στην καρδιά των τιφόζι. Ακολούθησαν οι νίκες το 1998, 2000, 2003, 2006. Στην τελευταία ανακοίνωσε και την απόφασή του ν' αποχωρήσει από την ενεργό δράση για πρώτη φορά στο τέλος του 2006.



Στιγμιότυπο από τη νίκη του Σουμάχερ στη Μόντσα το 2006.

 

GP Ιταλίας, 13ος αγώνας

Μήκος πίστας: 5793km

Γύροι: 53

Απόσταση: 306.720km

Ρεκόρ γύρου: 1:21.046 (Μπαρικέλο, Ferrari, 2004)

Αριθμός στροφών: 11 (4 αριστερές, 7 δεξιές)

Μέση ωριαία ταχύτητα γύρου: 245km/h

Σημεία DRS: 2 ζώνες