Θέμος Αναστασιάδης

Πώς τα κατάφεραν άραγε η Κύπρος και η Πορτογαλία; Δεν νιώθουμε με τίποτα;

Ας είμαστε ειλικρινείς. ΔΕΝ φταίει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που έσπασε τα μούτρα του, παίρνοντας μαζί του στον πάτο και την υποτιθέμενη Ευρωπαϊκή Αριστερά. Κατά βάθος, όμως, το ξέρουμε ότι πολλοί το ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΨΕΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ. Για την ακρίβεια, τον παρακαλούσαμε να μας πει προεκλογικά κι άλλα κι άλλα κι άλλα ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, έτσι για να μας νανουρίσει και να μη βλέπουμε τον τοτινό εφιάλτη... που τώρα μοιάζει όραμα! (Οπως σήμερα ΟΛΟΙ θέλουν να υπογράψει με Ε.Ε. για να του «τη λένε» μετά ότι προσκύνησε! Τρέχα γύρευε!) Γουστάραμε την περιπέτεια, όπως ο ΓιάΝης τις ανέμελες βόλτες, μέχρι που διαπίστωσε ότι τον κράζουν και δεν τον θαυμάζουν, από τις Βρυξέλλες μέχρι τα Εξάρχεια, με ενδιάμεσο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ το ίδιο το Μαξίμου που τον μεταχειρίστηκε σαν «χρήσιμο ηλίθιο». Από τέτοιους δα έχουν με την οκά. Να ’ναι καλά η φοβερή και βολική πρόκληση του Ντάισελμπλουμ που απάντησε την Τρίτη ότι συζήτησαν με τον Τσίπρα την ανάγκη να υπάρξει ένας κανονικός υπουργός που να συνομιλεί με το Eurogroup για όλα τα θέματα και όχι να τσαντίζεται, προτιμώντας να περνά τις νύχτες με τα φιλαράκια του. Το πήρε πάνω του ενώ στην πραγματικότητα το κεφάλι του ΓιάΝης δόθηκε στη Σαλώμη -τρομάρα της- Μέρκελ για να πέσουν τα πέπλα της ρευστότητας.

Τέλος πάντων, αυτά ας τα λύσουν μεταξύ τους. Αλλωστε επί της ουσίας αυτό που ενδιαφέρει και στο οποίο έχουν συμφωνήσει είναι με τι τρόπο θα πάμε στην επόμενη συμφωνία, που θα είναι ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΙΙΙ με τα όλα του! Το οποίο θα έχει και νέους φόρους και μέτρα και βάρη, αφού οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» έχουν μπει πια στο περιθώριο, σαν το κραγιόν που, μετά από ολονύχτια διασκέδαση με πολλά ποτά και συντρόφους, το μόνο που έχει απομείνει είναι το μαύρο περίγραμμα και οτιδήποτε κόκκινο από μέσα έχει πάει περίπατο. Οπως το λένε λαϊκά στα μέρη όπου δεν τολμούν να πατήσουν οι Συριζαίοι οπλαρχηγοί, η στυγερή Ε.Ε., με τη Μέρκελ επικεφαλής, «τους γλεντάει» κανονικά, με τα νταούλια να παίζουν μέχρι και ολλανδικά. Νέο ΜΝΗ-ΜΟ-ΝΙΟ και ΑΝ το πάρουν κι αυτό! Αν προλάβουν δηλαδή. Αυτή είναι η κατάληξη της κεχαριτωμένης περιπέτειας «Πρώτη φορά Αριστερά», που έφερε, όπως παντού και πάντοτε παγκοσμίως, μεγαλύτερη συμφορά από την προηγούμενη που ήθελε να «θεραπεύσει»! Το λάθος φάρμακο στη χειρότερη στιγμή με απόφαση του 36,5% των Ελλήνων που βρήκαν την ώρα να δοκιμάσουν κάτι το διαφορετικό. Φοβερό τάιμινγκ! Την ίδια στιγμή, όμως, η Κύπρος βγαίνει με σχετική επιτυχία στις αγορές -κάτι που για μας, υπό τις σημερινές συνθήκες, θέλει καμιά... διετία ΑΚΟΜΗ, αν, λέμε ΑΝ, καταφέρουμε να σοβαρευτούμε- και η Πορτογαλία προπληρώνει τις δόσεις των δανείων της. Πώς γίνεται αυτό, συντρόφια, κι εμείς πάμε και αναζητούμε κάτι που... ήδη το ’χαμε - έναν… έντιμο συμβιβασμό; Αντε, πες ότι δεν συγκρινόμαστε με την Ιρλανδία και την Ισπανία. ΟΚ, αλλά ούτε μεταξύ Πορτογαλίας και Κύπρου δεν εμπίπτει η περίπτωσή μας; Γι’ αυτό λοιπόν να τα βάλουμε κάτω στα σοβαρά, χωρίς... βαρουφιές και μικροκομματικές αντεγκλήσεις, να βρούμε γιατί γίναμε οι τελευταίοι των... πιο τελευταίων.

Μήπως θα ’ταν καλύτερα να κάνουμε ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ οτι ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ από τα μνημόνια αντί να ψάχνουμε μόνο το ΠΩΣ ΜΠΗΚΑΜΕ; Οχι, δεν μιλάω για άφεση αμαρτιών σε κανέναν προηγούμενο, αλλά αυτό γίνεται -όπως στην περίπτωση της Ιρλανδίας- εφόσον καταφέρεις να βγεις από την κρίση! Τότε, μάλιστα, να αποδοθούν ευθύνες -αν τις βρουν- σε όσους μας έβαλαν στο Μνημόνιο. Μήπως τώρα, όμως, οι μεγαλύτερες ευθύνες είναι ως προς το ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ; Ούτε με κεντροδεξιές, ούτε με αριστεροαδέξιες κυβερνήσεις!

Διαλύονται τα πάντα, ΣΑΠΙΖΕΙ ό,τι απέμεινε από την οικονομία, άρχισαν ήδη οι πρώτες ουρές συνταξιούχων σε τράπεζες (εικόνες από το μέλλον; Και... το άμεσα κοντινό;) κι εμείς ΑΚΟΜΑ δεν θέλουμε να δούμε πέρα απ’ τη μύτη μας. Απαντήστε μας, λοιπόν -με ή χωρίς ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ-, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. Να πει την αλήθεια κι ο Σαμαράς, ΑΝ ΟΝΤΩΣ έφτασε στο παρά ένα και του τράβηξε το χαλί η Μέρκελ, όπως άφησε να εννοηθεί στο «ONline» Τρέμη - Ευαγγελάτου. ΓΙΑΤΙ του τράβηξαν το χαλί; Μόνο και μόνο επειδή ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει κι άλλος λόγος που δεν τον γνωρίζουμε; Γιατί αν πρόκειται μόνο για το ότι δεν γουστάρουν «αριστερή κυβέρνηση», τότε δεν πρόκειται να μας διευκολύνουν ουσιαστικά ποτέ - είτε δώσουν τώρα, είτε δεν δώσουν μεταβατικού τύπου βοήθεια και στήριξη. Τις οποίες, μην ξεχνάμε, είχε πάρει και ο ΓΑΠ και θριαμβολογούσε, αλλά και ο Παπαδήμος και η συγκυβέρνηση, όπου όλοι χάρηκαν και στο τέλος έπεσε μαύρο δάκρυ. Οπότε ο Τσίπρας έχει ΤΡΙΠΛΗ ευθύνη να εξηγηθεί: αν δεν μπορεί να μας βγάλει από το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, θα ’πρεπε να το πει, παρά να χάσουμε κάνα δυο χρόνια με «αριστερό» ευρωπαϊκό πρόγραμμα, δεν βγει πουθενά και μας αφήσει στο τέλος με νέες... κόκκινες τρύπες! Θα τα... δώσουμε όλα για να μείνει άλλο ένα κόμμα στην εξουσία και μετά να μας πει ότι... ατυχήσαμε. Από το αληθινό μνημόνιο ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ. Το καταλαβαίνουμε; Νιώθουμε ή δεν νιώθουμε;