Θανάσης Τσεκούρας

Απολύτως αναντίστοιχη με το περιεχόμενό της - άλλωστε περίπου τις ίδιες πολιτικές θέσεις είχε εκφράσει ο Αλιβιζάτος σε παλιότερα κείμενά του. Το «γεγονός» δεν ήταν οι θέσεις, αλλά κυρίως οι αντι-θέσεις που προκλήθηκαν.

Ο Αλιβιζάτος κατέθεσε την πολιτική διαφωνία του με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καυτηρίασε τις παθογένειές του, την απαξίωση θεσμών, τις αντιδημοκρατικές εκτροπές, τις σταλινικές πρακτικές. Από την άλλη χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό συμπαθητικό και έξυπνο («πιάνει πουλιά στον αέρα») και έκρινε θετικά την ευρωπαϊκή στροφή του μετά από μια περίοδο τυχοδιωκτισμού και αυταπάτης.
Πάνω-κάτω όσα έχει υποστηρίξει σε παλιότερη αρθρογραφία - όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να ανατρέξουν στο βιβλίο του «Πραγματιστές, δημαγωγοί και ονειροπόλοι» που εκδόθηκε σε ανύποπτο χρόνο, τον Νοέμβριο του 2015 (εκδόσεις Πόλις).

Κανείς δεν τον είχε μεταχειριστεί τότε όπως τώρα, δηλαδή με μια επιχείρηση κανονικού πολιτικού λιντσαρίσματος κυρίως μέσα από τον υπόκοσμο των social media, αλλά και από επώνυμους «δημοσιολόγους». Τον χαρακτήρισαν «νέα Μεγαλοοικονόμου», «γεφυροποιό», «μετριότητα», «πρόθυμο ηλίθιο». Οι ακόμη πιο ψεκασμένοι ανακάλυψαν σενάρια συναλλαγής είτε για να χωθεί στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ, είτε για να εγγράψει υποθήκες για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ενα κρεσέντο αθλιότητας και ηλιθιότητας, ακόμη και από αρθρογράφους υπεράνω πάσης υποψίας...

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι οι θέσεις του Αλιβιζάτου, αλλά το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που ακολούθησε. Για έναν καταξιωμένο διανοούμενο της Κεντροαριστεράς, συνεπή ευρωπαϊστή, έναν άνθρωπο που δεν δίστασε να συγκρουστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κρίσιμες στιγμές, όπως όταν πρωταγωνίστησε στο κίνημα «Μένουμε Ευρώπη» κόντρα στο τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα.

Φοβάμαι ότι στην πολιτική ζωή ανιχνεύεται πλέον καθαρά μια νέα επιδημία, η οποία σκοτώνει τον πολιτισμένο διάλογο και τα μυαλά των ανθρώπων. Ο αντι-ΣΥΡΙΖΑ λαϊκισμός, βγαλμένος από τις χειρότερες σελίδες του παλιού λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Απλοϊκά αντεστραμμένος. Οι «γερμανοτσολιάδες» του ΣΥΡΙΖΑ αντικαταστάθηκαν από τα «αληταριά» των αντι-ΣΥΡΙΖΑ. Οι «φιλελέδες» έγιναν τώρα οι «κατσαπλιάδες», το «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», «φύγετε» και «ερχόμαστε».

Η αρρώστια του αντι-ΣΥΡΙΖΑ λαϊκισμού δεν αφήνει χώρο για απόψεις που επικρίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ταυτόχρονα ούτε διακατέχονται από σύνδρομα πολιτικής υστερίας, ούτε σε στέλνουν στις «ρουβίτσες» του Αδωνη.
Που επιμένουν ότι το μεγαλύτερο ατόπημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν για παράδειγμα ότι... «έκλεισε το MEGA» και άφησε δυο-τρεις προφήτες χωρίς άμβωνα, αλλά ότι καλλιέργησε τη σύγκρουση και τον διχασμό μετατρέποντας την πολιτική διαμάχη σε αέναη εμφύλια σύγκρουση. Ο,τι ακριβώς αναπαράγουν σήμερα οι «πρόθυμοι ηλίθιοι» της Ν.Δ.

O Aλιβιζάτος σε μια φωτογραφική απεικόνιση των «πρόθυμων ηλιθίων» θυμίζει το παράδειγμα του Θεοφύλακτου Παπακωνσταντίνου που από στέλεχος του ΚΚΕ κατέληξε ο «μεγάλος αντικομμουνιστής της χούντας». Εξηγεί λοιπόν τον φανατισμό και την επιθετικότητα των «γενίτσαρων»: «Το κάνεις για να πείσεις τη νέα σου οικογένεια ότι είσαι δικός τους, αφοσιωμένος». Πολύς κόσμος σήμερα χωράει σ’ αυτή τη φωτογραφία...