Νίκος Φελέκης

Η προσπάθεια του Στέφανου Κασσελάκη να γίνει βουλευτής απέτυχε. Ακόμη και η μεσολάβηση που ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα δεν ευοδώθηκε. Τον δρόμο προς τη Βουλή του τον έκοψε η Ζωρζέττα Λάλη, η οποία ήταν στην όγδοη θέση του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, μία πριν την ένατη στην οποία ο Αλέξης Τσίπρας είχε τοποθετήσει τον εξ Αμερικής ομογενή Stefanos. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δηλώνει ότι δεν θέλει να γίνει βουλευτής, όμως το προηγούμενο διάστημα παρασκηνιακά αυτό προσπαθούσε. Επίμονα. Και παραλίγο να το πετύχει. Είχε καταφέρει να πείσει τον Οθωνα Ηλιόπουλο να παραιτηθεί και είχε εξασφαλίσει ότι το ίδιο θα έκαναν η Πόπη Τσαπανίδου, ο Μιχάλης Καλογήρου και η Τζένη Λειβαδάρου. Πιθανώς, χωρίς να είναι όμως σίγουρο, και ο Θανάσης Τσακρής. Το «όχι» που εισέπραξε από τη Ζωρζέττα οδήγησε σε ναυάγιο τον... κάπτεν των αστακοκάραβων.

Ομως και μετά το «όχι» της Ζωρζέττας έκανε μια τελευταία προσπάθεια. Τηλεφώνησε στον Αλέξη και ζήτησε να τον δει. Μαζί με τον Οθωνα Ηλιόπουλο πήγαν στη Λεωφόρο Αμαλίας, στο γραφείο του πρώην πρωθυπουργού, μήπως και καταφέρει αυτός να μοντάρει το όλο σχήμα των παραιτήσεων, αφού εκτός από τον Ηλιόπουλο επηρέαζε την Πόπη και τον Μιχάλη, τον διευθυντή του γραφείου του. Και οι δύο συμφώνησαν να παραιτηθούν υπέρ του Κασσελάκη. Ο Τσακρής όμως έχει φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ και πολιτεύεται με το κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη, το Κόσμος, ενώ η Λειβαδάρου έχει μπει στο διοικητικό συμβούλιο του Ελλάκτωρα και δεν την ενδιαφέρει να γίνει βουλευτής, αλλά η διεθνής επιστημονική της δραστηριότητα. Η μόνη που απέμεινε ήταν η Λάλη, η οποία είχε φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή Κασσελάκη. Η Ζωρζέττα ομνύει στο όνομα του Τσίπρα, αλλά, τουλάχιστον προσώρας, δεν συμφωνεί να παραιτηθεί. Εξάλλου ούτε ο Τσίπρας την πίεσε να το κάνει. Αργότερα, αν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι καλό για τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσως συμφωνήσουν να γίνει βουλευτής ο Κασσελάκης προκειμένου «να αντιμετωπίζω στα ίσα τον Μητσοτάκη και επειδή είμαι ο μόνος που μπορεί να τον κερδίζει στις κοινοβουλευτικές μονομαχίες των αρχηγών», όπως λέει ο Stefanos.

Θεσμικός ρόλος

Βεβαίως, το «αργότερα» δεν εξυπηρετεί τον Κασσελάκη αφού, παρά τη μικρή ανάκαμψη που δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, δεν θα αισθάνεται ασφαλής εάν το αποτέλεσμα της κάλπης είναι τόσο καταστροφικό όπως προέβλεπαν οι προηγούμενες δημοσκοπήσεις. Θα ήθελε να έχει έναν θεσμικό ρόλο προκειμένου να μπορεί να κρατήσει ικανό αριθμό βουλευτών. Αφενός ως ασπίδα έναντι των επιθέσεων που θα δεχτεί για να φύγει. Και αφετέρου για να διατηρήσει τα προνόμια του κοινοβουλευτικού κόμματος -όχι πάντως με τον Φάμελο επικεφαλής-, αφού ο Stefanos, αν και δεν είναι βουλευτής, κρατάει ως αρχηγός τη σφραγίδα του κόμματος που έλαβε τη δεύτερη θέση στις εκλογές του Ιουνίου 2023. Και φυσικά, για να αποτελέσουν οι kasselistas βουλευτές τη μαγιά του προσωπικού κόμματος που θέλει να φτιάξει. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Είτε ιδρύοντας ένα νέο. Είτε μεταλλάσσοντας τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και επειδή χρειάζεται οπωσδήποτε έναν θεσμικό ρόλο, δεν αποκλείεται να διεκδικήσει μια θέση στην Ευρωβουλή. Σήμερα μπορεί να το διαψεύδει, όπως έκανε και με το βουλευτιλίκι, όμως είναι πολύ πιθανό στις 19 Απριλίου να μάθουμε ότι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρωβουλή περιλαμβάνεται και το όνομα Στέφανος Κασσελάκης. Τέσσερις ημέρες νωρίτερα, στις 15 Απριλίου, θα μάθουμε ποιοι είναι οι 38 εκλεκτοί της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτούς θα προστεθούν άλλοι τέσσερις που θα τους επιλέξει ο ίδιος ο Stefanos. Μεταξύ των τεσσάρων λοιπόν θα είναι πιθανότατα και ο ίδιος.

Οι πολιτικοί λόγοι της υποψηφιότητας για την Ευρωβουλή είναι οι εξής: α) Θα έχει -όπως προείπαμε- έναν θεσμικό ρόλο, όπως είχε και ο Ανδρουλάκης. β) Θα εκμεταλλευθεί την παρουσία του στην Ευρωβουλή για να γοητεύσει την Ευρώπη, όπως έκανε ο Βαρουφάκης. γ) Θα μεταφέρει στα καθ’ ημάς την (σίγουρη) αίγλη που θα αποκτήσει από τα λεγόμενα και τη συμπεριφορά του στο Κοινοβούλιο, αλλά και τις συνεντεύξεις στον διεθνή Τύπο, την παρουσία σε τηλεοπτικές εκπομπές και τα πρωτοσέλιδα περιοδικών μαζί με τον Τάιλερ και τη Φάρλι. Με απλά λόγια, θέλει το ευρωπαϊκό λούστρο για να κερδίσει πόντους στο εσωτερικό και επικοινωνιακά η αλήθεια είναι πως θα σαρώσει. δ) Θα κάνει ρεκόρ ψήφων αφού τόσο οι οργανώσεις όσο και οι βουλευτές θα λένε στους ψηφοφόρους «ο ένας σταυρός στον Στέφανο και οι άλλοι όπου θέλετε». Αν μάλιστα τον σταυρώσει το 60%-70% όσων ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορεί να το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα για να σταματήσει η αμφισβήτηση. ε) Εάν στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει δεύτερο κόμμα, τότε ο Κασσελάκης θα μπορεί να υποστηρίζει ότι είναι προσωπική του επιτυχία αφού όχι μόνο διέψευσε τις δημοσκοπήσεις, αλλά έφερε και νέους ψηφοφόρους (από άλλα, διαφορετικά, κοινά) στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι πούροι αριστεροί δείχνουν να προτιμούν τη Νέα Αριστερά, το ΚΚΕ, τον Βαρουφάκη ή την αποχή.

Βεβαίως, η συμμετοχή του στο ευρωψηφοδέλτιο είναι δίκοπο μαχαίρι. Αν δεν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο κόμμα και δεν καταφέρει να ξεπεράσει σε ψήφους το ΠΑΣΟΚ, τότε η αποτυχία θα χρεωθεί πρωτίστως στον Κασσελάκη αφού θα καταδειχθεί η περιορισμένη απήχηση στο εκλογικό σώμα. Επίσης, εάν δεν λάβει το 60%-70% των σταυρών του ΣΥΡΙΖΑ αλλά το 40%, τότε θα καταγραφεί ότι απέναντί του δεν είναι μόνο οι κομματικοί αντιφρονούντες, αλλά και το 60% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Μεταμορφώσεις

Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο πλήγμα για τον Κασσελάκη, ο οποίος έχει κάνει σημαία του την αδιαμεσολάβητη σχέση με τη βάση του κόμματος και τη λατρεία των ψηφοφόρων στο πρόσωπό του. Βεβαίως, το ρίσκο είναι κομμάτι της πολιτικής και ο Stefanos φαίνεται να μην το υπολογίζει και πολύ καθώς έχει εύκολες τις «κωλοτούμπες». Σήμερα μπορεί να πει άλφα, αύριο βήτα και μεθαύριο γάμα. Και κάθε φορά το επόμενο να είναι εντελώς αντίθετο με το προηγούμενο. Η ευκολία στις μεταμορφώσεις φαίνεται να είναι δεύτερη φύση του.

«Το άτομο είναι αλλού», μας λέει χαρακτηριστικά διακεκριμένο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που τον στηρίζει. Στον Κασσελάκη κυριαρχούν οι εμμονές. Για αποδοχή και εξουσία. Είναι οι δαίμονές του αυτοί που τον καθορίζουν. Και ειδικά στην πολιτική, στην κορυφαία θέση βρίσκεται η αρπαγή της πρωθυπουργίας από τον Μητσοτάκη. Το άλφα και το ωμέγα του Stefanos είναι η εγωπάθειά του και η ρεβάνς που θέλει να πάρει από το «σύστημα» που δήθεν κυνήγησε την οικογένειά του και ταλαιπώρησε και τον ίδιο, στέλνοντάς τον στην άγουρη ηλικία των 14 ετών στην Αμερική.

Γι’ αυτό και καταφέρεται κατά των «τζακιών» και συνεχώς λέει «εμένα δεν με κρατάει κανείς». Ενώ ο επιπρόσθετος λόγος είναι ότι αυτή η φρασεολογία βρίσκει απήχηση στα λιγότερο πολιτικοποιημένα κοινά, στα οποία πρωτίστως απευθύνεται ο Κασσελάκης και τα οποία στην πλειονότητά τους ρέπουν στον λαϊκισμό. Φυσικά, η (επιμελώς σχεδιασμένη) αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του είναι, όπως λένε οι αντίπαλοί του, για να αποκρύψει και στοιχεία που η αποκάλυψή τους ενδεχομένως θα του δημιουργούσαν προβλήματα με τη Δικαιοσύνη. Και ως τέτοια αναφέρουν την επιχειρηματική του δραστηριότητα στην αλλοδαπή και τις εταιρείες στις οποίες είναι είτε ιδιοκτήτης είτε μέτοχος.

Η τελευταία του βερσιόν είναι ότι έχει μεταβιβάσει τα πάντα, αλλά το πώς, πότε και σε ποιους θα το μάθουμε μετά τις ευρωεκλογές, στις 30 Ιουνίου, όταν θα χρειαστεί να καταθέσει το «πόθεν έσχες» του. Ενδεχομένως χρειάζεται τον χρόνο για να κλείσει τις εκκρεμοδικίες που έλεγε, παλιότερα, ότι έχει στις ΗΠΑ. Και σε κάθε περίπτωση, εάν δεν είναι όπως τα λέει, θα καταβάλει το πρόστιμο που θα του επιβληθεί. Στο πολιτικό τοπίο που θα δημιουργηθεί μετά τις ευρωεκλογές η αλήθεια για τις εταιρείες του Κασσελάκη δεν θα έχει την ίδια αξία με σήμερα. Ο Stefanos και οι σύμβουλοί του, εγχώριοι και της αλλοδαπής, το γνωρίζουν και γι’ αυτό η τακτική που έχει επιλεγεί είναι «σπρώχνουμε το τενεκεδάκι παρακάτω».

Το πλεονέκτημα για τον Κασσελάκη είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα χρειαστεί στις ευρωεκλογές να καταβάλει εκλογικό κόστος, το οποίο δεν θα πάει όλο στην Ακροδεξιά, αλλά ένα ποσοστό του μπορεί να το πάρει και ο Κασσελάκης, αφού ο Ανδρουλάκης και το ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται καθηλωμένοι. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, δε, χάνουν και λίγο. Εφόσον γενικευτεί η αίσθηση ότι τελικά δεύτερος θα κόψει το νήμα των ευρωεκλογών ο Κασσελάκης, τότε το στοίχημα της Κεντροαριστεράς θα το έχει κερδίσει η Κουμουνδούρου. Μάλιστα, έξυπνα σκεπτόμενος ο Stefanos αλλάζει εντελώς τη συνεδριακή θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τις εξελίξεις στην Προοδευτική Παράταξη. Μέχρι τώρα η Κουμουνδούρου έλεγε «είμαστε ο κορμός της μεγάλης Προοδευτικής Παράταξης» και τόνιζε την ανάγκη συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και το ΚΚΕ. Τώρα ο Κασσελάκης λέει: «Προοδευτική Παράταξη είναι αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚ είναι κεντροδεξιό κόμμα και το ΚΚΕ ομοφοβικό. Καμία συνεργασία μαζί τους». Μπορεί η θέση να είναι αλαζονική, ίσως και λάθος, όμως η εφεξής στρατηγική Κασσελάκη είναι διαφορετική από αυτήν της κυβερνητικής συνεργασίας του Τσίπρα, η οποία σημειωτέον απέτυχε παταγωδώς στις εκλογές του Μαΐου και Ιουνίου 2023.

Και επειδή αναφερθήκαμε στον Τσίπρα, να πούμε πως ο Αλέξης όχι μόνο δεν σχολιάζει τη συνάντησή του με τον Κασσελάκη, αλλά υπάρχουν και συνεργάτες του οι οποίοι διατείνονται πως πριν τις ευρωεκλογές ο Τσίπρας θα ζητήσει δημοσίως να υπερψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, η θέση του είναι δύσκολη. Παρά τις διαφωνίες του με τον Κασσελάκη, όπως αυτές εκδηλώθηκαν και στο συνέδριο, συνεχίζει να είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να μη δεχτεί να συναντήσει τον Κασσελάκη. Αν οι σχέσεις τους είναι καλές, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα την επομένη των ευρωεκλογών και ο Τσίπρας θα τον στηρίζει, όπως είπε στη συνέντευξή του στο MEGA (στην Τζίμα και τον Πρετεντέρη) - αυτό πάντως μέλλει να αποδειχθεί.

Και οπωσδήποτε θα είναι συνάρτηση του αποτελέσματος. Ούτε ο Τσίπρας, ούτε η Γεροβασίλη, ούτε ο Τεμπονέρας, ούτε κανείς άλλος πρόκειται να βάλει τρικλοποδιά στον Κασσελάκη. Και είναι λογικό. Αφενός για να μην εκτεθούν στην (εναπομείνασα) βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Και αφετέρου για να μην μπορεί να βγει ο Stefanos και να τους ρίξει την ευθύνη του εκλογικού αποτελέσματος λέγοντας ότι τον υπονόμευσαν. «Μέχρι τις εκλογές ό,τι θέλει ο Στεφανούκος», μας λέει, με ειρωνική διάθεση, πρώην βουλευτής που διαφωνεί με τον Κασσελάκη. Στάση την οποία ενστερνίζονται και πρόσωπα που συνεργάζονται, ορισμένα εξ ανάγκης, με τον διάδοχο του Τσίπρα.

Η στάση Τσίπρα

Ο Τσίπρας προφανώς καταλαβαίνει ότι ο Κασσελάκης προσπαθεί να τον επαναφέρει στο κάδρο και να ακυρώσει την προσπάθειά του, όπως αυτή εκφράστηκε στο συνέδριο, να λάβει αποστάσεις από τα συμβαίνοντα στο κόμμα το οποίο κατέλιπε στον Stefanos. Ομως όσο παραμένει βουλευτής του κόμματος δεν μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι κρατάει μούτρα ή να συμπεριφέρεται ως αντάρτης. Σίγουρα, το προφίλ του «τσαλακώνεται», αλλά από τη στιγμή που παραμένει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν υποχρεώσεις που, δυστυχώς για τον ίδιο και τους αντι-kasselistas πιστούς του, δεν μπορεί να αποφύγει.

Ούτε προφανώς πρόκειται να σηκώσει το γάντι και να απαντήσει στο delete του Κασσελάκη στη διακυβέρνηση 2015-2019. Φυσικά (δεν μπορεί παρά να) διαφωνεί αφού στην κουλτούρα της Αριστεράς είναι η υπεράσπιση του παρελθόντος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Ολα τα κόμματα έχουν ιστορία. Και την υπερασπίζονται. Αν νομίζει ο Κασσελάκης ότι αυτός ομνύει μόνο στο μέλλον και έπεσε ως μάννα εξ ουρανού στην πολιτική ζωή σύντομα θα χρειαστεί, ενδεχομένως και με οδυνηρό τρόπο, να διαπιστώσει πως τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Αν μπορούσε να υπηρετήσει περισσότερο χρόνο στον Στρατό -και όχι να περάσει ένα εικοσαήμερο ζάχαρη και μέλι- ίσως είχε την ευκαιρία να αναστοχαστεί, να γίνει πιο ομαδικός και όχι να πολιτεύεται ως one man show. Ενδεχομένως, το «σπάσιμο του τσαμπουκά» να τον είχε αποτρέψει να παρουσιάσει το οικονομικό πρόγραμμα που έφτιαξε ο ίδιος και δύο νεαροί τεχνοκράτες σύμβουλοί του. Πρόγραμμα το οποίο ουδείς στον ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε.

Μόνη εξαίρεση, ο αρμόδιος τομεάρχης Νίκος Παππάς, αλλά και αυτός για να δει μήπως υπάρχουν «πατάτες», όπως η αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων που ήθελαν οι δύο νεαροί αριθμομέτρες. Οι φορολογικές εξαγγελίες Κασσελάκη ενδέχεται πάντως να του δώσουν πόντους στο εκλογικό σώμα, ιδιαίτερα στο τμήμα που είναι ευεπίφορο στον λαϊκισμό, αφού είναι σε εντελώς άλλη κατεύθυνση από τα δόγματα της Αριστεράς.