Μπάμπης Κούτρας

Εδώ που φτάσαμε τα τελευταία τρία χρόνια οι πολιτικές επιλογές, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων, δεν κρίνονται δυστυχώς από το αν είναι αντικοινωνικές ή άδικες, αλλά από την αποτελεσματικότητά τους. Η κατάρρευση των κρατικών εσόδων τον πρώτο μήνα του 2013 είναι μια ένδειξη ότι πάλι κινούμαστε σε λάθος κατεύθυνση.

Τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση κατάφερε να αναστρέψει το διεθνές κλίμα υπέρ της Ελλάδος, η οποία εμφανίζεται πλέον όχι ως υπαίτια μιας κρίσης που απείλησε την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία, αλλά θύμα των αγορών. Τα οφέλη αυτής της επιτυχίας επιβεβαιώθηκαν από την προχθεσινή απόφαση στις Βρυξέλλες με την κατανομή αυξημένων κονδυλίων στη χώρα μας. Είναι προφανές πως για πρώτη φορά έχουμε μια ευκαιρία να βγούμε από την κρίση - και δεν πρέπει να πάει χαμένη.

Δυστυχώς, στο εσωτερικό της χώρας η οικονομική και κοινωνική κρίση όχι μόνο δεν ελέγχεται, αλλά εξελίσσεται από το κακό στο χειρότερο. Αντί η πίτα να μεγαλώνει, η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να αρπάξει και το τελευταίο κομμάτι από εκείνη που απέμεινε. Πρόκειται για μια πολιτική που οδηγεί στην καταστροφή.

Οι ισοπεδωτικές μειώσεις μισθών και συντάξεων που εφαρμόστηκαν από τον Ιανουάριο και η βαριά φορολόγηση των ακινήτων αποτελούν τη χαριστική βολή στην καθημαγμένη μεσαία τάξη. Παρ’ όλα αυτά, τα έσοδα του κράτους μειώθηκαν δραματικά. Από τον ΦΠΑ είχαμε 17% λιγότερα έσοδα και από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης 41%, τη στιγμή που το λαθρεμπόριο οργιάζει και η Ελλάδα παγώνει επειδή κανείς δεν έχει να αγοράσει πετρέλαιο.
 
Ο στόχος είσπραξης 3,2 δισ. ευρώ μέσα στο 2013 από τη φορολογία ακινήτων δεν πρόκειται να επιτευχθεί γιατί, απλούστατα, αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν. Σχεδόν τα μισά σπίτια είναι υποθηκευμένα στις τράπεζες και χιλιάδες δάνεια έχουν χτυπήσει κόκκινο. Οταν ο πολίτης δεν έχει να πληρώσει το δάνειο και απειλείται με κατάσχεση, δεν πρόκειται να πληρώσει ούτε τους εξωφρενικούς φόρους που επιβάλλονται.

Δυστυχώς, η επιτυχία μιας πολιτικής ή ενός νόμου κρίνεται στην εφαρμογή. Μέτρα όπως η κατάσχεση μισθών και συντάξεων από τραπεζικούς λογαριασμούς επίσης δεν οδηγούν πουθενά. Εκτός από το να αδειάσουν οι τράπεζες από όσες καταθέσεις απέμειναν και να γίνει η κυβέρνηση η πλέον μισητή, κανένα άλλο αποτέλεσμα δεν πρόκειται να έχει το μέτρο. Ισως το επόμενο βήμα να είναι η έφοδος της Εφορίας στα σπίτια για χαρτονομίσματα σε σεντούκια.

Την ίδια στιγμή η πολυαναμενόμενη ενίσχυση της ρευστότητας δεν φαίνεται στον ορίζοντα και το υπουργείο Ανάπτυξης δηλώνει αδυναμία να προχωρήσει ένα αξιοπρεπές σχέδιο ρύθμισης των «κόκκινων» δανείων, με πρόσχημα ότι δεν το επιτρέπει η τρόικα. Είναι η ώρα που οι αρμόδιοι υπουργοί πρέπει να πουν κι ένα «όχι», αξιοποιώντας την ομολογία της τρόικας πως «το παρακάναμε με τη λιτότητα στην Ελλάδα».

 Βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη καμπή της προσπάθειας για τη διάσωση της οικονομίας. Πρέπει αυτός ο χειμώνας να είναι η τελευταία κατοχική περίοδος με ουρές για τα δωρεάν πορτοκάλια και συσσίτια. Αν τους δύο-τρεις επόμενους μήνες αλλάξει η πορεία, μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες. Η κυβέρνηση των τριών εταίρων από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα έχει τις προϋποθέσεις να επιτύχει. Αρκεί τα στελέχη της να μην εξαντλούν την ενεργητικότητα και τη φαντασία τους στην επιβολή φόρων και περικοπών, αλλά και στο πώς θα επιτύχουν επιτέλους τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.