Μάκης Πολλάτος

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα πολλά χρήματα, ο πολύ μεγάλος πλούτος δηλαδή, δεν δημιουργούνται με νόμιμα μέσα, όσο έξυπνα κι αν μπορείς να επενδύεις τα χρήματά σου ώστε να πολλαπλασιάζονται, όσο καλός αποταμιευτής κι αν είσαι.

Υποτίθεται ότι η πολιτεία έχει θεσμοθετήσει μια σειρά από μηχανισμούς προκειμένου να ελέγχεται η προέλευση των χρημάτων, ώστε να μην μπορούν κάποιοι να σωρεύουν μαύρο, βρώμικο ή αδήλωτο χρήμα που θα ήθελαν να κρύβουν τις περιουσίες τους και να αποφεύγουν την φορολόγηση. Είναι η διαδικασία του πόθεν έσχες, όπου οι υπόχρεοι δηλώνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία και οι ελεγκτές διασταυρώνουν το πόθεν προήλθε ο πλούτος. Είναι τα κέντρα φορολογουμένων μεγάλου πλούτου, είναι το πρώην Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, είναι τόσοι και τόσοι μηχανισμοί που έχουν αποστολή να καταπολεμούν τη φοροδιαφυγή.

Πολλές φορές, όπως στην περίπτωση του συγχωρεμένου Γιώργου Τράγκα, ακούμε για περιουσίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και εύλογα αναρωτιόμαστε πόθεν. Πώς είναι δυνατόν, ακόμη κι ένας από τους πιο καλοπληρωμένους επαγγελματίες στον χώρο τους να καταφέρνει να καλύπτει τα πολύ μεγάλα έξοδα για την καθημερινή πολυτελή του διαβίωση, να έχει καταθέσεις μερικών δεκάδων εκατομμυρίων και ταυτοχρόνως να αποκαλύπτεται ότι κατάφερε να αποκτήσει περί τα 17 με 20 πανάκριβα ακίνητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, το κόστος των οποίων αθροιστικά ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Δυστυχώς, ο Γιώργος Τράγκας δεν βρίσκεται στη ζωή για να εξηγήσει και να διευκρινίσει πώς κατάφερε να σωρεύσει τόσο μεγάλο πλούτο.

Δεν είναι λαϊκισμός να σκεφτεί κάποιος ότι οι φορολογικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί που γδέρνουν έναν μικρό καταστηματάρχη που θα σκεφτεί να μην κόψει μια απόδειξη πώλησης αγαθών, ίσως στην περίπτωση Τράγκα δεν έκαναν τη δουλειά τους όπως θα έπρεπε.

Θα μπορούσαν να έχουν αθροίσει τα ποσά των φορολογικών δηλώσεων του δημοσιογράφου, παλαιού εκδότη και αρχηγού πολιτικού κόμματος το τελευταίο διάστημα της ζωής του προκειμένου να φτάσουν σε κάποια συμπεράσματα. Να εντοπίσουν αν δικαιολογείται η κατοχή πολυτελών ακινήτων «φιλέτων», στο Μανχάταν, στην Κυανή Ακτή, στο Παρίσι, στο Σεν Τροπέ, στο Μπέβερλι Χιλς, στο Μαϊάμι, στο Λας Βέγκας, στο Μονακό, από το άθροισμα των κερδών που είχε δηλώσει ο Τράγκας από τις ατομικές και τις φορολογικές δηλώσεις των επιχειρήσεων που κατείχε. Δεν θα πρέπει να είναι και πολύ δύσκολο, ώστε να φτάσουμε όλοι σε ασφαλή συμπεράσματα και να μην εικάζουμε ότι η αμύθητη περιουσία μπορεί να δημιουργήθηκε με χρήση άλλων μη νόμιμων μέσων.

Θα μπορούσαν και επιχειρηματίες που στο παρελθόν συνεργάστηκαν ή είχαν σχέσεις με τον Γιώργο Τράγκα να εξηγήσουν τα πώς και τα γιατί και να αναφέρουν –για παράδειγμα- αν κάποιοι εξ αυτών θέλοντας ίσως να τον ανταμείψουν επειδή σε κάποια πρωτοσέλιδά του μπορεί να επέκρινε σαν κλέφτες ή απατεώνες κάποιους εκ των ανταγωνιστών του, εκείνοι σε αντάλλαγμα του δώρισαν μεγάλα χρηματικά ποσά ή πολυτελή ακίνητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ίσως αμέλησαν να δηλώσουν τη συναλλαγή. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να βγει από την έρευνα.

Είμαι σίγουρος ότι και οι δικαστικές αρχές θα θελήσουν να ψάξουν τις υποθέσεις και να αναζητήσουν την προέλευση των χρημάτων, διότι όπως και να το κάνουμε, δεν είναι καλό να δημιουργείται στους πολίτες η αίσθηση ότι κάποιοι είναι υπεράνω του νόμου. Ακόμη και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών θα μπορούσε να λάβει μέρος στους ελέγχους. Ποιος θα ήθελε να νομίζει ότι η πανίσχυρη ΕΥΠ που γνωρίζει τα πάντα για όλους τους κατοίκους στην Ελλάδα αφήνει κάποιους στο απυρόβλητο; Κάποιους οι οποίοι την ίδια στιγμή, σαν δήθεν αδέκαστοι κριτές, δημιουργούν υποψίες για πολιτικούς που λαδώνονται, για άλλους επαγγελματίες που είναι φοροφυγάδες, για επιχειρηματίες που κρύβουν τα πλούτη τους μέσω σύνθετων χρηματοοικονομικών εργαλείων και οφσόρ;

Για κανέναν δεν είναι καλό να διατηρείται αυτή η εικόνα. Ούτε για τα μέλη της οικογένειας του Γιώργου Τράγκα που σε κάποιους μπορεί να φαίνεται σαν να είναι κληρονόμοι μιας περιουσίας που μπορεί να αποκτήθηκε με μη νόμιμα μέσα, ούτε για τους συνεπείς φορολογούμενους, ούτε για τις ελεγκτικές αρχές που χρόνια ολόκληρα υπόσχονται να καταπολεμήσουν την φοροδιαφυγή και το μαύρο χρήμα. Αν δεν κάνω λάθος, η ΕΥΠ και το ΣΔΟΕ συνεργάζονται και θεσμικά. Η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων έχει πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς, ισολογισμούς εταιρειών, παλαιές φορολογικές δηλώσεις, έσοδα από κληρονομιές και δωρεές, σε όλα τα οικονομικά στοιχεία.

Και είμαι σίγουρος ότι όλοι οι υπεύθυνοι αυτών των οργανισμών θα ήθελαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι κάνουν καλά την δουλειά τους, με συνέπεια και αφοσίωση στο καθήκον τους. Όπως είμαι επίσης πεπεισμένος ότι το ίδιο θα μπορούσαν να πράξουν για όλους τους Έλληνες, κυρίως εκείνους που έχουν μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία αλλά δηλώνουν ψίχουλα.

Η φορολογική δικαιοσύνη είναι απαραίτητο συστατικό στοιχείο μιας δημοκρατίας που λειτουργεί εύρυθμα. Και η δημοκρατία μας δεν θα πρέπει να αρκείται στη διανομή κάποιων επιδομάτων στους μη έχοντες ενώ κάνει τα στραβά μάτια την ώρα που κάποιοι άλλοι μπορεί να χρησιμοποιούν διάφορα κυκλικά σχήματα και περίεργους μηχανισμούς για να πλουτίζουν σε βάρος των πολλών