Κώστας Τσαούσης

Με υποδέχθηκε στην εφημερίδα «Η Αυγή» ( κομματικό όργανο του ΚΚΕ Εσωτερικού) τον Οκτώβριο του 1985. Μια μακρόστενη αίθουσα με ξεχαρβαλωμένα μεταλλικά γραφεία όπου ο ίδιος είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του με ένα δύο λοχαγούς και πολλούς στρατιώτες. Ένας από αυτούς ήμουν και εγώ.

Μετά από πολλά πολλά χρόνια με ιδιαίτερη χαρά συγκατοικούμε στην ενότητα των blogs στο φιλόξενο άθρησκο και αδογμάτιστο protothema.gr. Ο Θάνος Παπαδόπουλος γράφει με νεανικό – σχεδόν παρτιζάνικο - ενθουσιασμό τα πολεμικά του άρθρα για τις συνέπειες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο Παπαδόπουλος – από τα στελέχη της παλιάς γενιάς του ΚΚΕ Εσωτερικού- μιλάει μετά λόγου γνώσεως. Πρόσωπα και πράγματα γνωστά...

Μέσα στις γιορτές βρήκα στους πάγκους του αγαπημένου μου βιβλιοπωλείου της Σπ. Μερκούρη – οι «Πλειάδες» του Αλκη και της Αλεξάνδρας – το βιβλίο του Θάνου Παπαδόπουλου.

Τίτλος: Ποιοι και πώς μας οδήγησαν στη Χρεωκοπία. Υπότιτλος: Ιστορία της Μεταπολίτευσης.

Ο Θάνος δεν μασάει και πάλι τα λόγια του. Η ιστορία που αφηγείται με απλό δημοσιογραφικό τρόπο είναι βαθειά βιωμένη. Δεν είναι μια ιστορία από τα αρχεία, αλλά μια ιστορία με ψυχή και καρδιά!

«Η κρίση έφερε τα μνημόνια και όχι τα μνημόνια την κρίση. Η Ελλάδα σπατάλησε γύρω στα 800 δισεκατομμύρια ευρώ ξένα χρήματα μέσα σε σαράντα χρόνια· περίπου 350 δισεκατομμύρια ευρώ δωρεάν παροχές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλα 430 δισεκατομμύρια ευρώ από δανεικά. Πού πήγαν αυτά τα χρήματα;

Στη δημιουργία κομματικών στρατών, στο κράτος και στην κοινωνία. Το σύνολο των υπαλλήλων που πλήρωνε το Δημόσιο το 1980 δεν ξεπερνούσαν τις 400.000 μισθωτών. Το 2009 αυτός ο αριθμός ξεπέρασε τους 1.135.000 μισθωτούς. Επιπλέον το κράτος χρηματοδότησε με νόμιμες και παράνομες χορηγήσεις αγρότες, εμπόρους, εργολάβους, γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, βιομήχανους, εφοπλιστές και νέα τζάκια, φαρμακοποιούς, εκτελωνιστές, άγαμες θυγατέρες, πρόωρες συντάξεις στα 15, 20 και 25 χρόνια, τυφλούς τερματοφύλακες, έγκυους (!) παπάδες και γυναίκες που γεννούσαν κάθε δύο ή τρεις μήνες: ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ!».

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύεται στο οπισθόφυλλο της έκδοσης και είναι αρκετό για να λάβει κανείς μια πρώτη γεύση του περιεχομένου του.

Στη σελίδα 42 του βιβλίου διαβάζω: «Οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου επιδόθηκαν σε υπερβολικές προσλήψεις στο Δημόσιο, σε κρατικές επιχειρήσεις και τράπεζες. Στις διάφορες μελέτες αυτής της περιόδου συναντάμε δύο σειρές στοιχείων σχετικά με τις προσλήψεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στη πρώτη σειρά αναφέρεται ότι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας είχε 300.000 – 320.000 εργαζομένους το 1981 και το 1989 όσοι πληρώνονταν από το κράτος έφθασαν τις 640.000. Στη δεύτερη σειρά μελετών ο ευρύτερος δημόσιος τομέας το 1981 απασχολούσε 385.000-390.000 εργαζόμενους οι οποίοι το 1989 έφθασαν και ξεπέρασαν τις 800.000. Το σημαντικό είναι ότι και στις δύο σειρές μελετών ο πληθυσμός των εργαζομένων υπερδιπλασιάζεται μέσα στην οκταετία 1981-1989. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ επέβαλαν μια ακραία κρατικοποίηση των πάντων με πολλές και βαριές συνέπειες στην οικονομία, στους θεσμούς, στην κοινωνία».