13η σύνταξη; Μια από τα ίδια;
georgio_d_andreou_blog

Γιώργος Δ. Ανδρέου

13η σύνταξη; Μια από τα ίδια;

Διαβάζω, με έντονη ανησυχία, πως σκέφτονται κάποιοι στην Κυβέρνηση, να χρησιμοποιήσουν το «πλεόνασμα» (λογιστικό εν πολλοίς) από την ληστρική επιδρομή των πρώην στις τσέπες των άγρια φορολογημένων πολιτών, χορηγώντας, εν όψει εορτών, το αλήστου μνήμης επίδομα, που οι αρχιερείς του λαϊκισμού είχαν ονομάσει δέκατη τρίτη σύνταξη.

Ελπίζω να πρόκειται για fake news ή στην χειρότερη περίπτωση για σκέψεις αμετανόητων του κυβερνώντος κόμματος. Που πλανώνται πλάνη οικτρά, αφού προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους τους ψήφισε και τους στηρίζει ο κόσμος και ειδικά η μεσαία τάξη και ποιες ελπίδες έχει εναποθέσει πάνω τους. Ειδικά αυτή τη φορά που είπαν στους πολίτες την αλήθεια. Εκτός και αν, αφελέστατα, πιστεύουν πως μπορούν να συναγωνισθούν τους εκτός συναγωνισμού στον τομέα αυτόν πολιτικούς αντιπάλους τους, μύστες και καθηγητές του λαϊκισμού.

Το ίδιο δηλαδή που είχαν πιστέψει και οι πολιτικοί πρόγονοί τους το τελευταίο εξάμηνο του 2014 με αποτέλεσμα την εκλογική συντριβή τους το 2015 ή και παλαιότερα που έσπευδαν να ανταγωνισθούν μιμούμενοι τους μαέστρους του ΠΑΣΟΚ στο λαϊκισμό. Δεν έχουν προφανώς αντιληφθεί, κάποιοι, πως ο κόσμος που τους ψήφισε έχει μπουχτίσει πλέον από τα μικροκομματικά τερτίπια. Απεχθάνεται την επιστροφή στη χειρότερη πεπατημένη, που έζησε και δεν θέλει ούτε να ακούει. Ζητάει θεσμούς, ανατροπές, σχέδιο και οργανωμένη δράση. Σε τελευταία ανάλυση η αποδοκιμασία του λαϊκισμού είναι και θέμα αισθητικής για την φιλελεύθερη παράταξη. Είναι πάντως ανησυχητικό πως κάποιοι έχασαν, απίστευτα σύντομα, την επαφή τους με την κοινωνία που τους στηρίζει και στριφογυρίζουν αναζητώντας τρόπους να βιδωθούν στην πολυπόθητη καρέκλα. Οι πολλαπλά αφελείς αυτοί επιλέγουν, ακόμα και για την διατήρηση της καρέκλας, το χειρότερο τρόπο.

Ίσως να φταίει πως στις παρενέργειες της μέθης της εξουσίας συγκαταλέγεται και η αδυναμία κατανόησης της ιστορίας και δη της πολύ πρόσφατης, για όσους την διαβάζουν εννοείται, γιατί οι περισσότεροι πολιτικοί δεν. Καλά θα κάνουν συνεπώς κάποιοι της Κυβέρνησης να αντιληφθούν πως εκείνο που γέμισε με ενθουσιασμό την κοινωνία τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής τους ήταν η εικόνα της ετοιμότητας, της προετοιμασίας και του σχεδίου που έδειξε ότι είχε η παράταξη να κυβερνήσει (λέω ήταν γιατί δείχνει δειλά ότι αρχίζει να ξεθωριάζει). Σχέδιο, πλήρες και συγκεκριμένο, που είχαν εκπονήσει εγκαίρως για τη χώρα και την ταχεία έξοδο από την κρίση, με ανάπτυξη και επενδύσεις. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους που δήλωσαν απροετοίμαστοι να κυβερνήσουν, όταν ανέλαβαν και παρέμειναν απροετοίμαστοι και αποσπασματικοί μέχρι που εκδιώχθηκαν.

Αν λοιπόν η Κυβέρνηση αυτή επαναλάβει όσα λαϊκίστικα έκαναν οι πρώην και κατήγγειλε τότε, θα έχει δυναμιτίσει, η ίδια, το δικό της αφήγημα και οικοδόμημα του σχεδίου διακυβέρνησης και ανάπτυξης. Και το σημαντικότερο με το να δικαιώσει τις λαϊκίστικες πολιτικές των προηγούμενων που απερρίφθησαν από τους πολίτες που τώρα ανησυχούν, τους ανασταίνει πολιτικά. Θα δώσει το δικαίωμα στην αξιωματική αντιπολίτευση να χλευάζει και να επιχαίρει, ως δικαιωμένη σε επιλογές, που αν και καταδικάσθηκαν από την κοινωνία υιοθετούν οι αντίπαλοί τους. Έσχατη δικλίδα ασφαλείας ο πρωθυπουργός, που αποτελεί, δικαιολογημένα, την ελπίδα των πολιτών, που ειδικά αυτή τη φορά αυτόν πίστεψαν και εμπιστεύθηκαν.

Ο πρωθυπουργός που έχει καταδικάσει διαχρονικά, εκ πεποιθήσεως και ιδεολογίας, τα αποσπασματικά λαϊκίστικα μέτρα, που μαστίζουν τη χώρα δεκαετίες και στοχεύει στον οργανωμένο αστικό εκσυγχρονισμό της. Ως το μεγάλο ζητούμενο. Που πιστεύει στην προστασία των αδύναμων, έκτακτα ή μόνιμα, με θεσμικά όμως και διαρκούς ισχύος μέτρα και κανόνες και όχι με επιδόματα και ελεημοσύνες. Είναι επιτακτική ανάγκη, κ. Πρωθυπουργέ – Κυριάκο Μητσοτάκη - η σχετική φιλολογία για τη δέκατη τρίτη σύνταξη να αποδοκιμασθεί και να απορριφθεί ακόμα και ως σκέψη. Να αντικατασταθεί μάλιστα με άλλη, ριζοσπαστική, πρόταση μόνιμης και διαρκούς διάθεσης του πραγματικού όμως «πλεονάσματος» για σκοπούς που θα συνδυάζουν την στήριξη των αδύναμων, των πραγματικά όμως αδύναμων, των άνεργων και των αναξιοπαθούντων, με την ανάπτυξη.

Με κριτήριο, εννοείται, την πραγματική ανάγκη και όχι την απολύτως επισφαλή φορολογική δήλωση στη χώρα της ακαταμάχητης φοροδιαφυγής. Ούτε με μέσο την αύξηση της κατανάλωσης, όπως φαίνεται να πιστεύουν κάποιοι από τους προηγούμενους που το λένε και τους περιγελάμε. Το ψευδεπίγραφο, ως 13η σύνταξη, επίδομα, όσο πιο γρήγορα αποδοκιμασθεί, μετά βδελυγμίας μάλιστα, και αντικατασταθεί από άλλη, πραγματικά φιλολαϊκή και επιθετική πρόταση, τόσο πιο γρήγορα θα κλείσει η πληγή που άνοιξε και άρχισε να κακοφορμίζει στο κυβερνητικό σώμα. Γιατί αν φτάσουν οι πολίτες να λένε «κι αυτοί μια από τα ίδια», θα είναι η αρχή του τέλους. Όχι λοιπόν πάλι τα ίδια. Όχι ψεύτικα επιδόματα και ελεημοσύνες. Εμμονή σε σχέδιο και προοπτική με βάση τις επενδύσεις και την ανάπτυξη.

Ο Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ