Δημήτρης Δανίκας

Ενα λοιπόν. Επειδή γνωρίζω τον άνθρωπο, τον Κώστα Γαβρά εννοώ, έχω να πω ότι πρόκειται για υπόδειγμα σκηνοθέτη, στοχαστή, ανθρώπου και καλλιτέχνη. Φυσικά δεν έχει ανάγκη της δικής μου μαρτυρίας. Ούτε της δικής μου υποστήριξης. Το έργο αλλά και η πολιτεία του είναι αρκετά. Με ένα Οσκαρ, με πολλές υποψηφιότητες, με όνομα που μετράει περισσότερο από αρκετούς συναδέλφους του και με μερικές ταινίες που άφησαν εποχή, Ανάμεσά τους, εκτός από το «Ζ», φυσικά το αριστούργημά του η «εξαφάνιση» (Missing) με τον Τζακ Λέμον του 1982

Δύο λοιπόν. Ο Κώστας Γαβράς, πολιτογραφημένος εδώ και πολλά μα πάρα πολλά χρόνια, Γάλλος σκηνοθέτης, απολαμβάνει πολλών τιμών και τιμητικών διακρίσεων από το γαλλικό κράτος. Εγνωσμένου δημοκρατικού ήθους, φανατικός λάτρης της ενωμένης Ευρώπης και υποστηριστικής των ατομικών δικαιωμάτων

Τρία λοιπόν. Αν και δεν γνωρίζω λεπτομέρειες σχετικά με το σενάριο της συγκεκριμένης ταινίας, είμαι βέβαιος ότι βασικός στόχος του θα είναι η επανεκκίνηση της Ευρώπης με τις αρχικές αξίες της, όπως αλληλεγγύη, ουμανισμός, πολιτισμός και εκδημοκρατισμός

Τέσσερα λοιπόν. Μετά από αρκετές κουβέντες που έχω κάνει μαζί του στο παρελθόν, οι ενστάσεις του και οι ανησυχίες του περιστρέφονται γύρω από ζητήματα που απασχολούν τη συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαίων πολιτών. Οπως η παντοδυναμία του Βερολίνου. Οπως η κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων. Οπως το ξήλωμα της βιομηχανίας Οπως η υποταγή αρκετών ευρωπαικών κυβερνήσεων στις παγκόσμιες αγορές. Οπως τα μεταναστευτικά ρεύματα. Και όπως η ανησυχητική άνοδος της ακροδεξιάς

Πέντε λοιπόν. Ο Κώστας Γαβράς είναι ορκισμένος ευρωπαιστής Δεν είναι ευρωσκεπτικιστής. Ομως η Ευρώπη βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Ο λαικισμός καλπάζει. Οι πολίτες της Ευρώπης έλκονται από τις σειρήνες της ακροδεξιάς. Η περίπτωση της Αγγλίας με το Brexit είναι αποτέλεσμα αυτής της κρίσιμης καμπής. Το ίδιο και το κίνημα με τα «κίτρινα γιλέκα»

Εξι λοιπόν. Μέσα σ αυτά τα πλαίσια, το υλικό από το βιβλίο του Γιάννη Βαρουφάκη θεωρήθηκε το πιο κατάλληλο για την καταγραφή όλων αυτών των πλευρών. Επειδή η Ελλάδα, μια τόσο μικρή χώρα, κατέληξε σαν πειραματόζωο συμμόρφωσης κανόνων από το ιερατείο του Βερολίνου και των Βρυξελών. Αυτό πιστεύει ο Κώστας Γαβράς

Με απλά λόγια. Η ταινία που μόλις έξει ξεκινήσει όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σε πολλές πρωτεύουσες της Ευρώπης. Με όλους τους πρωταγωνιστές εκείνης της ταραγμένης εποχής. Η ταινία λοιπόν θέτει ερωτήματα που είναι επίκαιρα και καυτά. Και το λέω αυτό επειδή μπορεί μεν ο Κώστας Γαβράς να σκηνοθετεί πολιτικές ταινίες, αλλά ουδέποτε προπαγανδιστικές. Με την Ευρώπη φυσικά. Αλλά με ποια Ευρώπη, για ποιο σκοπό και προς το συμφέρον ποιων;