Δημήτρης Δανίκας

Ούτε διαιτητής, ούτε παριστάνω τον δικαστή, ούτε τον αντικειμενικό κριτή. Των ίσων αποστάσεων. Εσένα Λάκη μου γνωρίζω και όπως ξέρεις εκτιμώ το ταλέντο σου, την ευστροφία σου, ακόμα και τις ακρότητές σου. Αλλωστε ένας καλλιτέχνης πρέπει να αγαπά και τα λάθη του και τις ακρότητές του

Ομως όταν σχολιάζεις κάποιους «επώνυμους» τόσο εμπρηστικά, και τόσο, μερικές φορές, πικρόχολα και αφοριστικά είναι φυσικό να ρισκάρεις ακόμα και τη σωματική σου ακεραιότητα

Γιατί ναι μεν η σάτιρα δεν έχει όρια, όμως και η υπομονή κάποιων ανθρώπων ούτε εκείνη έχει όρια. Η περίπτωση του Αλέξη Κούγια είναι χαρακτηριστική. Αλλωστε ακόμα κι εγώ, ως κριτικός κινηματογράφος, που με σκληρή γλώσσα και σκληρά σχόλια έχω «περιποιηθεί» κάμποσους σκηνοθέτες, ήταν φυσικό να δεχτώ επιθέσεις, όχι σωματικές αλλά πάντως δημόσιες και λεκτικές

Σου θυμίζω, για παράδειγμα, τα λόγια σου στο «Αλ Τσαντίρ» που έσταζαν φαρμάκι για τον Αλέξη Κούγια: «Έχω πει εγώ ότι ο Κούγιας είναι κοντός; Όχι βέβαια. Είναι όσο δύο φερμουάρ μεσαίου μπουφάν. Είναι δύο μπουφάν άνθρωπος!»

Και ακόμα «Όσο καιρό δεν ασχολούμαι στενοχωρήθηκε το καταλαβαίνω, το είχε μαράζι. Έλεγε, δεν θα παίξει κάτι σχετικά με μένα; Και πήγε και κάρφωσε τον έρωτά μας. Εμείς έχουμε μαλλιοτραβηχτεί με την Βατίδου… Ποιος θα πρωτοπάρει αυτό τον λεβέντη… Αυτό το τιρμπουσόν...»

Ε μετά απ αυτά τι ακριβώς περίμενες από τον θιγόμενο Αλέξη Κούγια; Εκείνος δεν έχει άλλο τρόπο. Εκτός από τα δικαστήρια και τον θυμό του. Εσύ όμως έχεις τον δικό σου τρόπο. Το καυστικό χιούμορ και την ευκολία να επινοείς και να εκστομίζεις και όποιον πάρει ο χάρος

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει. Μοναδική ασπίδα προστασίας, λοιπόν, είναι η αξιοπρέπεια του καθενός. Αυτό αφορά τόσο εσένα όσο και τον Κούγια. Ομως επειδή δεν μπορώ να μπω στη θέση ούτε τη δική σου ούτε του αντιπάλου σου, είναι αδύνατον λοιπόν να καταλάβω και να ζυγίσω την ψυχολογία, τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα τόσο τη δική σου όσο και του Κούγια

Τέτοια περιστατικά έχουν συμβεί πάμπολες φορές, ακόμα και στις καλύτερες, αμερικανικές, αγγλικές, γαλλικές οικογένειες. Για παράδειγμα, ανάμεσα στις άλλες περιπτώσεις, θυμάμαι Αγγλο σκηνοθέτη κινηματογράφου που στη διάρκεια τηλεοπτικού Talk Show σήκωσε το μπαστούνι του και ράβδισε ανηλεώς έναν κριτικό κινηματογράφου, πασίγνωστης Αγγλικής ημερησίας εφημερίδας

Πάντως στη θέση σου, όπως και στην περίπτωση του θερμόαιμου Αλέξη Κούγια, θα συνιστούσα αποχή από κάθε άλλη ενέργεια. Δικαστική η άλλη. Οι λόγοι είναι απλοί

Πρώτο, κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να αποφανθεί. Δεύτερο η διαμάχη θα τροφοδοτήσει τα Sosial Media και όλα τα έντυπα. Τρίτο, το κοινό θα το γλεντήσει κι έτσι θα σκοτώσει την πλήξη του. Και τέλος ο διασυρμός θα συνεχιστεί χωρίς κανένας από τους δυο απόλυτα να δικαιωθεί

Και κάτι ακόμα. Επιμένω σ αυτό. Οταν τα σχόλια σου είναι τόσο ακραία και τόσο εμπρηστικά ε τότε είναι σα να προκαλείς και ακρότητες να επιθυμείς, Οπως έλεγε και η νόνα μου, κι αυτό αφορά σε όλους, όπως έστρωσες παιδάκι μου έτσι θα κοιμηθείς. Ψυχραιμία, σιωπή, αποχή. Η αυτοσυγκράτηση είναι αξιοπρέπεια και υπεροχή!