Δημήτρης Δανίκας

Προφανώς με τις τελευταίες προτάσεις τους και με την αναμενόμενη αρνητική απάντηση των δανειστών, στοχεύουν στην συσπείρωση των οπαδών του Οχι

Προφανώς το κάνουν για να τροφοδοτήσουν το θυμικό και την «εθνική» υπερηφάνεια των «τυφλών»

Προφανώς οι πειστωτές είναι αδύνατον να συμφωνήσουν σε διετή προστασία της ελληνικής οικονομίας χωρίς συγκεκριμένα μέτρα. Δηλαδή σου δίνω λεφτά με Carte Blanch!

Προφανώς η άρνησή τους οφείλεται και υπαγορεύεται από την μηδεμινή αξιοπιστία που έχουν απέναντι σε ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό προσωπικό!

Προφανώς εκτιμούν ότι μια τέτοια οικονομική «προστασία» θα καταλήξει, εν Ελλάδι, σε τρικούβερτο γλέντι και ξεσάλωμα για το βόλεμα της «πελατείας»

Και προφανώς ο Αλέξης με το Δημοψήφισμα είναι κερδισμένος εις διπλούν

Με το «Οχι» εξασφαλίζει ψήφο εμπιστοσύνης των πολιτών Θρίαμβος!

Με το «Ναι» παραδίσει την καυτή πατάτα σε κάποια υπηρεσιακή κυβέρνηση και ο ίδιος με την παρέα του εξασφαλίζουν, στην χειρότερη περίπτωση, τραπέζι πίστα ως κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης

Φανταστείτε λοιπόν. Μια κυβέρνηση που έφτασε στο σημείο να σε πετάξει στα βράχια. Που μπορεί να σε βγάλει από την ευρωζώνη. Μια τέτοια κυβέρνηση να απολαμβάνει της εκτιμήσεως μεγάλης μερίδας των Ελλήνων πολιτών!

Δηλαδή με την καταστροφή κερδίζω ψήφους. Με την καταστροφή αναδεικνύομαι σε Κολοκοτρώνη της εποχής μας!

Γιατί εγώ δεν έκανα κωλοτούμπα. Γιατί εγώ δεν υπογράφω Μνημόνια. Γιατί εγώ είμαι υπερήφανος Ελληνας!

Το χειρότερο; Μα φυσικά το γεγονός ότι εντελώς αναξιόπιστο, άχρηστο και σκουριασμένο το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό!

Ποιος μπορεί, αυτές τις κρίσιμες ώρες να σηκώσει το ανάστημά του χωρίς να προκαλέσει τον χλευασμό και τα πετροβολήματα των πολιτών; Κανείς!

Θα πείτε ο Λαός! Μα αυτός είναι διχασμένος, προδομένος, ζαλισμένος, φοβισμένος, ταραγμένος, θολωμένος!

Επομένως το ζήτημα δεν είναι τόσο το control των τραπεζών. Δεν είναι τα εικοσάρικα-που κι αυτά θα εκπνεύσουν-των ΑΤΜ των τραπεζών. Και δεν είναι το γεγονός ότι ουδείς πληρώνει κανένα και ότι η Αγορά έχει στεγνώσει μέχρι τελευταίας ρανίδας από ευρώ!

Το πρόβλημα είναι το αύριο. Οτι δηλαδή, χωρίς στρατηγική, χωρίς πολιτική ηγεσία αξιόπιστη και ικανή. Χωρίς συγκροτημένους και αδιάφθορους θεσμούς. Και χωρίς Οικονομία σταθερή, πορευόμαστε, ανήμποροι και τυφλοί. Πορευόμααστε τρελαμένοι, φοβισμένοι και ο ένας με τον άλλο φανατικοί εχθροί. Πορευόμαστε διχασμένοι, ρημαγμένοι, κατεστραμμένοι χωρίς πυξίδα. Πορευόμαστε πάνω σε μια σάπια βάρκα με προορισμό να προσαράξουμε κάπου στην Αφρική. Ας ελπίσουμε να σταματήσουμε στην Βόρεια Αφρική!