Δημήτρης Δανίκας

Γιατί ξηλώθηκε η παραγωγή; Επειδή, θα πείτε, ο Ελληνας είναι τεμπέλης. Πλάνη. Η παραγωγή ξηλώθηκε επειδή θεμελιώθηκε σε τριτοκοσμικές δομές. Επειδή η πλειοψηφία των βιομηχάνων κολυμπούσε σε ωκεανούς τραπεζικών θαλασσοδανείων. Και επειδή προαπαιτούμενο εισόδου στο κλαμπ των Ευρωπαίων ήταν η εξαφάνιση μεγάλου μέρους της παραγωγικής διαδικασίας. Με απλά λόγια. Το παραγώμενο προϊόν ήταν και ακριβό και αμφιβόλου ποιότητας. Επομένως, άι στα σκουπίδια!

Γιατί το Δημόσιο φορτώθηκε τόσο μεγάλο πλήθος υπαλλήλων; Επειδή, θα πείτε, βόλευε τους κοτζαμπάσηδες της κομματικής πελατείας. Απάντηση που καλύπτει μέρος της πραγματικότητας. Το Δημόσιο φορτώθηκε προκειμένου να στεγάσει όλους αυτούς που στις συγκεκριμένες, μη παραγωγικές, συνθήκες δεν μπορούσαν να βρουν πουθενά αλλού δουλειά. Κοντολογίς, λειτούργησε σαν ίδρυμα ατόμων με ειδικές ανάγκες. Αλλιώτικα. Αφού ο αγροτικός τομέας συρρικνώθηκε και η βιομηχανία ξηλώθηκε, ε τότε θα φούντωνε η Ανεργία!

Γιατί φύτρωσαν τόσα πολλά φαρμακεία; Επειδή, θα πείτε, το φάρμακο είναι απαραίτητο για την Υγεία. Επομένως το πιο επικερδές προϊόν. Και αυτό. Ομως ξεχνάμε το πάρτι που στήθηκε από γιατρούς, φαρμακοβιομηχανίες, νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία. Μέρος των δανείων κατευθείαν στις τσέπες αυτών των ποντικών. Και έτσι, μαζί με τα έσοδα από τους φορολογούμενους πολίτες που κατευθύνονταν για τη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων, δημιουργήθηκε το εκρηκτικό μίγμα με την ονομασία «χρεοκοπία».

Και γιατί σε κάθε δρόμο ξεφύτρωσαν τόσα καφενεία, τόσες ταβέρνες, τόσα Bar-Restaurants και τόσα εμπορικά καταστήματα; Επειδή, θα πείτε, έτσι εξυπηρετείται η παροιμιώδης οικογενειακή επιχείρηση. Οι μικρομεσαίοι δηλαδή. Λάθος. Επειδή, θα σας πω εγώ, ένα μεγάλο ποσοστό των πελατών αγόραζαν και κατανάλωναν με μαύρο χρήμα. Και επειδή μέρος αυτού του μαύρου χρήματος προερχόταν και προέρχεται από τα δάνεια της χώρας. Από τα πεντακόσια δισεκατομμύρια!

Και γιατί σε αρκετές πόλεις εγκαταστάθηκαν πανεπιστημιακές σχολές και τμήματα Τεχνικών Λυκείων; Επειδή, θα πείτε, έτσι υλοποιήθηκε η εξαγγελία περί αποκέντρωσης. Πάλι λάθος. Επειδή, θα σας πω εγώ, βολεύτηκαν τρεις παράγοντες. Η τοπική εμπορική οικονομία. Ας πούμε τα σουβλατζίδικα και τα περίπτερα. Οι μικροεργολάβοι. Και τρίτο, οι κάτοικοι. Που αγόραζαν γκαρσονιέρες, εισπράττοντας από τις οικογένειες των φοιτητών αλμυρά ενοίκια. Αποκέντρωση με τη μεταπρατική και παρασιτική οικονομία και όχι με παραγωγική και σταθερή διαδικασία!

Και γιατί τόσοι αιώνιοι φοιτητές ξεροσταλιάζουν σε καφετέριες παρέα με τόσες πολλές αθλητικές εφημερίδες; Επειδή καταλήψεις και κομματικές Νεολαίες. Αντε να φταίει και ο προκομμένος γιόκας μου που δεν στρώνει τον κώλο του. Πάλι λάθος. Αν είχαμε υιοθετήσει το εκπαιδευτικό σύστημα των Ευρωπαίων. Αν δηλαδή κάθε φοιτητής που μένει στα μαθήματα την άλλη στιγμή φεύγει. Και αν οι μισοί απ’ αυτούς εγκατέλειπαν τα πανεπιστήμια και οι άλλοι μισοί, με το πτυχίο στο χέρι, έβγαιναν στην αγορά εργασίας. Αν λοιπόν συνέβαιναν όλα αυτά τα φυσιολογικά, πού στο καλό θα έβρισκαν δουλειά και ποιοι μηχανισμοί θα αφομοίωναν τόσους επιστήμονες; Που πάει να πει ότι ο θεσμός του «Αιώνιου Φοιτητή» κοροϊδεύει τον δείκτη Ανεργίας

Και τέλος. Γιατί οι περισσότεροι άνεργοι αρνούνται να μετακινηθούν από τα καφενεία; Επειδή, θα πείτε, τα μεροκάματα είναι εξευτελιστικά. Τι δηλαδή; Να με ψήνει ο ήλιος μαζεύοντας ροδάκινα για 25 ψωροευρουδάκια ημερησίως; Πριτς! Ελληνας είμαι και όχι Πακιστανός. Πάλι λάθος. Επειδή χωρίς το χαρτζιλίκι του παππού, της γιαγιάς, της μαμάς και του μπαμπά. Χωρίς τσάμπα φαΐ και ύπνο. Και χωρίς ταμείο ανεργίας, θα σου ’λεγα γω. Από την αφαγία τούρμπο. Ποια ροδάκινα και ποιες φράουλες. Κόπρανα πλουσίων θα σκούπιζες και θα ’λεγες, «ευχαριστώ αφεντικό».

Το καταληκτικό συμπέρασμα μοιάζει με ακυβέρνητη αμαξοστοιχία. Το ένα βαγόνι σπρώχνει το άλλο και όλα μαζί φουντάρουν στον γκρεμό. Η απούσα παραγωγή σπρώχνει τον δημόσιο τομέα. Αυτός με τη σειρά του διογκώνει τον δανεισμό της χώρας. Αυτός με τη σειρά του σπρώχνει μαύρο χρήμα. Αυτό με τη σειρά του διογκώνει υπηρεσίες και εμπορική δραστηριότητα.

Και τέλος η τάχα μου ευλογημένη οικογενειακή προστασία σπρώχνει μέρος της Νεολαίας στον παρασιτισμό και την ανυπαρξία.

Η κατάληξη λογική. Δεν παράγεις; Ε, τότε σκάσε και κολύμπα!