Δημήτρης Δανίκας

Οποιος το τολμήσει θα…άσε καλύτερα. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Με αυτόν τον κίνδυνο δεν μπορώ παρά να ανοίξω το στόμα μου και να πω:

Ο πύραυλος στην Ουκρανία που έσκασε μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα από τον Κυριάκο θεωρείται, από τους Αμερικανούς Declaration of War. Περίπου σαν προειδοποιητική βολή για πόλεμο με πλάγια μέσα.

Δύο οι μεγάλο στόχοι του Κρεμλίνου του Πούτιν: η Γερμανία και η Ελλάδα. Πάμε παρακάτω. Οι βαλίτσες με τα «τρόφιμα» που τροφοδοτούν διάφορους που πλειοδοτούν σε πατριωτισμό, δηλαδή το καταφύγιο των πιο επικίνδυνων λεχριτών, προέρχονται από «πηγές» όπου οι πράκτορες της Μόσχας κυκλοφορούν με το χιτώνιο των μοναχού και του ασκητή.

Καθόλου τυχαία η συνεχιζόμενη εκκλησιαστική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση. Καθόλου τυχαία τα κηρύγματα διχασμού και μίσους. Και καθόλου τυχαία θα είναι κάποια δολιοφθορά, ας πούμε σε κάποιο γυμνάσιο με την έκρηξη λέβητα που μπορεί να κοστίσει τη ζωή δεκάδων ανηλίκων. Να κάνουμε τον σταυρό μας.

Για παράδειγμα, και δεν είναι αποκύημα φαντασίας, με τη σημερινή τεχνολογία, είναι δυνατόν κάποιος επιδέξιος πρωταθλητής στο χακάρισμα, να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο αεροσκάφους. Οπου κανένα όργανο θα λειτουργεί και όπου κάποιος αόρατος θα μπορεί να οδηγήσει το αεροσκάφος όπου εκείνος θέλει. Το ίδιο και με αυτοκίνητα σύγχρονης τεχνολογίας. Οποιος αμφιβάλλει ας ρίξει μια ματιά στο γαλλικό θρίλερ, στηριγμένο σε αληθινά γεγονότα, με τίτλο «μαύρο κουτί».

Ταυτόχρονα με όλα αυτά, κάποιοι εγχώριοι τσιφλικάδες παρκάρουν τόνους χρημάτων από λαθρεμπόριο πετρελαίου προερχόμενο από Ρωσία, σε τράπεζες της Τουρκίας. Κάθε αναμέτρηση με την πολίτική ηγεσία, αλλά και με άλλα κόμματα, βάζει, εκ των πραγμάτων το εκβιαστικό δίλημμα «κάτσε στα αβγά σου και κάνε πως δεν βλέπεις αλλιώτικα η σε ροκανίζω, σε κονταίνω και σε ρίχνω».

Σε όλα αυτά, στην γενική εικόνα, πρέπει να προσθέσει κανείς τις προετοιμασίες για παγκόσμια πολεμική σύρραξη. Όπως οι ιλιγγιώδεις αυξήσεις στα προγράμματα της βιομηχανίας όπλων. Όπως το συνεχιζόμενο κλίμα αντιπαραθέσεων. Και όπως οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού της Πολωνίας που περίπου είπε «καλό είναι να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο».

Οσο για τη Σωρρακάσταινα: το βαρίδι του Καραμανλή που κακώς κατ εμένα το φέρει ο Μητσοτάκης. Με κίνδυνο να κατρακυλήσουν τα ποσοστά του. Μαζί με την ολοσχερή ακαταλληλότητα στελεχών από την δεξιά πτέρυγα, σε σημείο που να σε κάνει να πιστεύεις πως είτε πρόκειται για παντελώς και ολοκληρωτικά άχρηστους είτε για επικίνδυνους που σχεδιάζουν την επόμενη μέρα άνευ Κυριάκου.

Ταυτόχρονα τα γνωστά και τόσο «επώνυμα» πρόσωπα που εντός της γαλάζιας παράταξης σχεδιάζουν και ονειρεύονται την εκθρόνιση του σημερινού αρχηγού με την ταυτόχρονη δική τους, «φωτισμένη» και αμιγώς δεξιά ηγετική τους ανάδειξη, όλα αυτά διαμορφώνουν το υπόστρωμα μιας κινούμενης «άμμου» με χαρακτηριστικά στοιχεία την αστάθεια και την θολούρα. Οι λύκοι στην αναμπουμπούλα χαίρονται.

Με απλά λόγια, αν ο Κυριάκος δεν σπάσει αβγά, «ομελέτα» εκσυγχρονιστική και μεταρρυθμιστική δεν θα φτιάξει. Τι περιμένει δηλαδή; Γιατί το ερώτημα μπαίνει ως εξής: ποιος κυβερνάει, εκείνος η οι άλλοι;