Δημήτρης Δανίκας

Για παράδειγμα, έπρεπε, ναι ή όχι, να παρακολουθούνται οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις του Στέργιου Πιτσιόρλα την εποχή όπου ως αρμόδιος διαχειριζόταν την περιουσία του Δημοσίου; Φυσικά έπρεπε. Αυτό λέει η δική μου καχύποπτη λογική. Ανεξαρτήτως παρατάξεως, κυβερνητικού κόμματος και ονόματος πρωθυπουργού.

Με την ίδια καχύποπτη λογική πρέπει να παρακολουθούνται οι τηλεφωνικές συνομιλίες κάθε αρχηγού κάθε Οπλου; Και του Στρατού; Και του Ναυτικού; Και της Αεροπορίας; Φυσικά πρέπει. Μα, σου λέει, αν αυτοί οι στρατηγοί, με τόσα γαλόνια, δεν ανήκουν στην κατηγορία εκείνων των «υπεράνω πάσης υποψίας», τότε γιατί το αρμόδιο όργανο τους επιλέγει να διαχειριστούν τη θωράκιση και την προστασία της «σωματικής» ακεραιότητας της χώρας; Οξύμωρο!

Κι όμως, δεν είναι κανείς υπεράνω πάσης υποψίας. Γι’ αυτό υπάρχουν και λειτουργούν οι μυστικές υπηρεσίες. Αν ήταν διαφορετικά, τότε θα είχε συγκροτηθεί λίστα ονομάτων δύο κατηγοριών. Από εδώ οι άμεμπτοι και οι αδιάβλητοι. Από εκεί οι περίεργοι, ευάλωτοι και ύποπτοι.
Για παράδειγμα, ο Κιμ Φίλμπι, δηλαδή Χάρολντ Εϊντριαν Ράσελ Φίλμπι. Προερχόμενος από αριστοκρατικά σαλόνια του Ηνωμένου Βασιλείου και που στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου είχε σκαρφαλώσει σε υψηλή θέση, νομίζω Νο 2 εντός της θρυλικής υπηρεσίας κατασκοπείας και αντικατασκοπείας, της MI6.

Ο Φίλμπι, λοιπόν, επί σειρά ετών τροφοδοτούσε το Κρεμλίνο με κρίσιμες, απόρρητες πληροφορίες σχετικά με τις θέσεις και τις προθέσεις των στρατιωτικών δυνάμεων τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της Βρετανίας. Και μάλιστα αυτό το έκανε ανιδιοτελώς, ως φανατικός Σοβιετικός κομμουνιστής. Αποτέλεσμα; Προτού συλληφθεί, μετά από πολλά χρόνια, κατάφερε να δραπετεύσει και, στο τέλος, να καταλήξει στη Μόσχα με ανώτερο στρατιωτικό βαθμό.

Ο Κιμ Φίλμπι, λοιπόν, πράκτορας των ανώτερων βαθμίδων και φυσικά Βρετανός πολίτης «υπεράνω πάσης υποψίας». Αφθονες ανάλογες τέτοιες περιπτώσεις. Σε όλα τα «στρατόπεδα» και σε όλα τα γεωγραφικά σημεία της Υδρογείου. Γιατί είναι γνωστό ότι η πληροφορία είναι το καλύτερο, πιο αποτελεσματικό όπλο ακόμα και από πυρηνικές βόμβες.

Γιατί οι ανώτεροι δεν τον είχαν υποπτευθεί; Μα φυσικά επειδή ο Κιμ Φίλμπι ήταν πρόσωπο υπεράνω πάσης υποψίας. Μα, σου λέει, αυτός ο αριστοκράτης, ο δικός μας, να είναι προδότης; Ούτε μία στο εκατομμύριο. Αποκλείεται.
Πάμε παρακάτω. Δηλαδή στην αυθαιρεσία δύο ειδών. Από τη μια, αν φυσικά τέτοιο πράγμα τεκμηριωθεί σοβαρά, οι λεγόμενες «επισυνδέσεις» είχαν πάρει σβάρνα δεκάδες πρόσωπα όλων των βαθμίδων» και όλων των κατηγοριών. Και από την άλλη τα στοιχεία, τα υποτιθέμενα τόσο «λεπτά» και τόσο «απόρρητα και κρυφά», κατέληξαν να περιφέρονται από το ένα δημοσιογραφικό γραφείο στο άλλο και από τον έναν πολιτικό στον άλλον. Απίστευτο και ανατριχιαστικό.

Τουτέστιν, ποια η λογική και ποια τα κριτήρια για την παγίδευση όλων αυτών των προσώπων; Και ταυτόχρονα με αυτό το κρίσιμο ερώτημα που βάζει φωτιά στα θεμέλια των θεσμών, τι σόι Μυστική Υπηρεσία είναι αυτή η ΕΥΠ; Οταν οι λίστες παγιδευμένων συνομιλιών περιφέρονται και προφανώς πωλούνται στην πιάτσα με την ευκολία που κάθε ετοιμόρροπο πρεζόνι εξασφαλίζει ένα γραμμάριο ηρωίνης για τη δόση του;

Αυτή η εικόνα φωτογραφίζει με κρυστάλλινη καθαρότητα την πραγματικότητα μιας χώρας που ακόμα δεν έχει καταφέρει να δρασκελίσει το κατώφλι από την υπόγα της βαλκανικής και σχεδόν συστηματικής εκτροπής, στην κανονικότητα της κεντρικής ευρωπαϊκής σκηνής. Φανταστείτε τώρα πόσες σαμπάνιες θα έχει ανοίξει η παρέα του Ερντογάν και πόσες χαρούλες θα κάνει ο ίδιος ο τάχα-σουλτάνος της γειτονικής χώρας που απειλεί να εφορμήσει κάποια νύχτα, να κάνει γιουρούσια και να αρπάξει κάποια ακριτικά νησιά.

Αν το κόστος της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης είναι «όλα στη φόρα» χωρίς δισταγμό, όριο και φραγμό, ε τότε καλύτερα να μεταναστεύσουμε σε άλλη χώρα!