Δημ. Μαρκόπουλος

Της μεγάλης δηλαδή «λακκούβας» την οποία πάτησαν οι Αλέξης Τσίπρας και Προκόπης Παυλόπουλος (ο οποίος διαρκώς απομειώνει το κύρος του παίζοντας το υπερπρωθυπουργός) σπεύδοντας να ποντάρουν όλα τους τα «λεφτά» στη ρουλέτα μιας δυσώδους υπόθεσης παρακολουθήσεων.

Η υπόθεση της ταινίας λοιπόν εκτυλίσσεται στο Ανατολικό Βερολίνο του 1984.  Οι κάτοικοι της πόλης επιτηρούνται από 100.000 υπαλλήλους και 200.000 κατασκόπους της Στάζι, της μυστικής αστυνομίας της Ανατολικής Γερμανίας ή DDR για τους λάτρεις του σοσιαλ-ρετρό.

Κι επειδή τα ψέματα είναι άσχημα να παραδεχτούμε κάτι: εδώ κι ενάμιση χρόνο με τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΖΑ – ΑΝ.ΕΛ τα καφέ των Αθηνών γνωρίζουν πιένες. Οι τετ – α – τετ συναντήσεις σε σπίτια δίνουν και παίρνουν. Κι αυτό διότι κανένας δεν τολμά να μιλήσει στο τηλέφωνο του. Η ποινικοποίηση των πάντων, το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί με το δημοψήφισμα και το μένος που επιδεικνύουν στελέχη της κυβέρνησης μόλις αποκαλύπτεται κάτι εις βάρος τους, συν το γεγονός πως μερικοί οραματίζονται μια νέα DDR του νότου, έχουν φοβίσει.

Ακόμα θυμάμαι τους βόμβους στο τηλέφωνο μόλις «έθιξα» το θέμα της συμμετοχής του γενικού γραμματέα Άμυνας κ. Γάννη Ταφύλλη ως υπεργολάβου της αμερικανικής Lockheed στην υπόθεση των εξοπλισμών για τα αεροσκάφη P3 Orion με 500 εκατ. δολάρια. Θέλω να πιστεύω πως απλά η σύνδεση του κινητού μου δεν ήταν καλή. Όπως ανάλογοι βόμβοι υπήρξαν και σε μετέπειτα αποκαλύψεις όπως για παράδειγμα στο σκάνδαλο Φλαμπουράρη. Ας είναι. Άνθρωποι ανοικτοί είμαστε, μπορεί και να σφάλουμε. Εξάλλου η κινητή τηλεφωνία παρά τη μεγάλη της πρόοδο εξακολουθεί κι έχει ελλείμματα σήματος σε κάποιες περιοχές.

Όμως με την ιστορία των Wiki Leaks μας ήλθε στο μυαλό μια άλλη νοσηρή περίοδος της χώρας. Τότε που στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή παρακολουθούνταν ενώ υπήρξε και μια δολοφονία, η οποία ποτέ δεν εξιχνιάστηκε. Θυμηθήκαμε πως και πάλι κάποιες ξένες (;) ή ντόπιες (;) δυνάμεις ακούνε τις «ζωές των άλλων».

Κι αν μια κυβέρνηση σέβεται τον εαυτό της κι ευαγγελίζεται το «νέο» οφείλει εκτός των τσαμπουκάδων προς το ΔΝΤ να απαντήσει και στο αν οι επικοινωνίες εντός επικράτειας είναι ασφαλείς. Θα πρέπει άμεσα να βρει και να αποκαλύψει ποιοι υπέκλεψαν τις συνομιλίες, ποιους εξυπηρετούσαν αυτές οι έκνομες ενέργειες που εκθέτουν τη χώρα διεθνώς και φυσικά αν παρακολουθήσεις γίνονται κι αλλού. Θα πρέπει να αποκαλύψει η κυβέρνηση αυτό το κύκλωμα που σκοπό του είχε να τινάξει τη διαπραγμάτευση στον αέρα και που έστρεψε τον μοναδικό σύμμαχο της χώρας ως προς την κατεύθυνση μείωσης του χρέους, το ΔΝΤ δηλαδή, απέναντι μας. Κι όλα τα παραπάνω είανι υποχρεωμένη να τα κάνει καθώς είναι θέμα «Δημοκρατίας». Ζήτημα σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Μήπως λοιπόν κάποιοι εγχώριοι ηλίθιοι με γνώμονα τον λαϊκισμό κατά του ΔΝΤ επιδιώκουν η χώρα τους να μην βοηθηθεί ποτέ; Και μήπως τελικά κάποια εγχώρια και ξένα κέντρα μεθόδευσαν μια σύγκρουση με την ομάδα Τόμσεν με τάχα εθνικοπατριωτική ατζέντα, προσφέροντας όμως υπηρεσίες στους πραγματικούς και μεγάλους μας δανειστές που δεν θέλουν μείωση του χρέους;

Γι’ αυτό λοιπόν θα επιμείνω. Η κυβέρνηση είναι που οφείλει να δώσει τις απαντήσεις κι όχι το ΔΝΤ. Εξάλλου κανένας διεθνής οργανισμός ή καμία σοβαρή ξένη κυβέρνηση δεν θα εντάξει στο διαπραγματευτικό πλαίσιο του το προϊόν μιας υποκλοπής, όσο κι αν η κυβέρνηση άρπα κόλα της χώρας μας προσπαθεί να το κάνει. Νέοι κι άμαθοι είναι. Που θα πάει. Μια που έφαγαν τα μούτρα τους με τους βαρουφακισμούς πέρυσι, μια τώρα, στο τέλος έστω και δια της σκληρής οδού …θα μάθουν.