Βασ. Αναστασόπουλος

Δικαίωσε έτσι τον τίτλο του φαβορί των γραφείων στοιχημάτων και αφήνοντας στη δεύτερη θέση την Κύπρο, παρά το εντυπωσιακό «ντεμαράζ» της Ελένης Φουρέιρα μετά την εμφάνισή της στον ημιτελικό της περασμένης Τρίτης, που την έφερε, από την 19η θέση των προγνωστικών, μόλις ένα βήμα μακριά από την κορυφή. Ένα βήμα, που έμελλε να μείνει μετέωρο...

Όπως ήταν φυσικό, η νίκη της Ισραηλινής τραγουδίστριας αποτέλεσε το «εφαλτήριο» για να ανοίξει μια συζήτηση, σχετικά με το κατά πόσον ήταν δίκαιη. Αν και πολλοί συμπατριώτες μας... Αλβανίδα την ανεβάζουν, Αλβανίδα την κατεβάζουν, χρησιμοποιώντας με απαξιωτικό τρόπο την καταγωγή της, ήταν πάρα πολλοί οι Έλληνες εκείνοι, που ήταν έτοιμοι να πανηγυρίσουν μια νίκη της Ελένης Φουρέιρα στον διαγωνισμό.

Σύμφωνοι, το τραγούδι με το οποίο εκπροσώπησε την Κύπρο, δεν διεκδικεί... δάφνες ποιότητας, όμως μιλάμε για έναν διαγωνισμό, στον οποίο σπανίως η ποιότητα είναι το ζητούμενο. Το «Fuego» είχε έναν... πιασάρικο, σχεδόν «κολλητικό» σαν τσίχλα ρυθμό και ρεφρέν, ενώ η σκηνική παρουσία της Φουρέιρα είχε τα πάντα: σεξουαλικότητα, κίνηση, ρυθμό, χορό, πάθος και... ιδρώτα -στοιχεία, ωστόσο, που δεν φάνηκαν αρκετά, για να της χαρίσουν την πρώτη θέση.

Ποιο ήταν, από την άλλη, το... πλεονέκτημα της νικήτριας Netta; Η «διαφορετικότητά» της. Ναι, καλά ακούσατε, αυτό ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της και όσοι την τίμησαν με την ψήφο τους στην Eurovision. Θα με συγχωρήσετε, αλλά για ποια ακριβώς διαφορετικότητα μιλάμε; Και τι ορίζεται ως διαφορετικότητα εν έτει 2018; Ή, για να το θέσω διαφορετικά: όταν έχουμε δει να κατακτούν την Eurovision, μεταξύ άλλων, μία τρανσέξουαλ (η Ντάνα Ιντερνάσιοναλ, και πάλι για το Ισραήλ, το 1998), μία «drag queen» με γένια (η Κοντσίτα Βουρστ, κατά κόσμον Τόμας Νόιβιρτ, για την Αυστρία, το 2014) και μία δηλωμένη λεσβία τραγουδίστρια (η Μαρίγια Σερίφοβιτς, για την Σερβία, το 2007), ποια ακριβώς είναι η... διαφορετικότητα της Netta; Το... σωματικό της βάρος; Τα... παραπανίσια της κιλά;

Αλήθεια, αυτό είναι το ζήτημά μας εν έτει 2018; Αυτό είναι το «διαφορετικό»; Μία ευτραφής κοπέλα, που τραγουδάει για «τη γυναικεία δύναμη και την κοινωνική δικαιοσύνη» -τα λόγια αυτά σε εισαγωγικά, γιατί ανήκουν στην ίδια- «κακαρίζοντας» και κάνοντας την... κότα -ή την πάπια, για άλλους- επί σκηνής;

Ε, αυτή κι αν είναι... διαφορετικότητα. Ένα 25χρονο κορίτσι που «κακαρίζει». Το κίνημα #MeToo, για το οποίο υποτίθεται ότι γράφτηκε το «Toy» του Ισραήλ, μπορεί να κοιμάται ήσυχο...

ΥΓ: Εάν σώνει και καλά είναι... διαφορετικό να έχεις παραπανίσια κιλά, τότε χίλιες φορές καλύτερα η Βίκυ Σταυροπούλου στο «Είσαι το ταίρι μου», να κατακτά τον Αλέξη Γεωργούλη, κόντρα στην... ακόρεστη επιθυμία της για φαγητό, παρά η Netta και η κάθε Netta, που «πουλάει» την «διαφορετικότητά» της για λόγους μάρκετινγκ, αμπαλάροντάς την με ένα δήθεν μουσικό περιτύλιγμα...

ΥΓ2: Κάπου πήρε το μάτι μου ότι το Ισραήλ «τιμάει την διαφορετικότητα». Ναι, την τιμάει... Αρκεί να μην είναι από την Παλαιστίνη.