Παχυσαρκία και πλαστική χειρουργική: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Η παχυσαρκία δεν αποτελεί ένα απλό πρόβλημα, αισθητικής φύσης αλλά ασθένεια, αναγνωρισμένη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που επηρεάζει σε πολλαπλά επίπεδα τη σωματική και ψυχική υγεία του πάσχοντα. Ένα τόσο περίπλοκο και πολυδιάστατο πρόβλημα όπως αυτό της παχυσαρκίας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μεμονωμένα και μονοδιάστατα αλλά χρειάζεται η συνεργασία και συνδρομή πολλών διαφορετικών ειδικοτήτων, που άπτονται του χώρου της υγείας, σωματικής και ψυχικής, και κυρίως η εξατομικευμένη προσέγγιση κάθε ασθενούς.
 
Ο πλαστικός και επανορθωτικός χειρουργός κ. Νεκτάριος Ντουντουλάκης εξηγεί στο protothema.gr γιατί είναι σημαντική η διεπιστημονική προσέγγιση της παχυσαρκίας και σε ποιες περιπτώσεις πρέπει ή μπορεί να παρέμβει στο πρόβλημα ο πλαστικός χειρουργός.
 
«Συχνά στους ασθενείς  μετά από αλλεπάλληλες αυξομειώσεις βάρους και την απώλεια πολλών κιλών μπορεί  να προκληθεί  χαλάρωση στην κοιλία, στα μπράτσα, στους μαστούς ή στους μηρούς, με τρόπο μη αναστρέψιμο, ή  να παραμείνει συσσωρευμένο τοπικό πάχος σε κάποιες περιοχές, χαλώντας την αρμονία του σώματος» λέει ο κ. Ντουντουλάκης, διευκρινίζοντας πως «η Πλαστική Χειρουργική και η Αισθητική Ιατρική  δε στοχεύει στη μείωση των κιλών, αλλά στην αφαίρεση του συσσωρευμένου τοπικού λίπους και την αντιμετώπιση της χαλάρωσης, προκειμένου να προσφέρουν στον ασθενή μία διαφορετική, καλύτερη εικόνα και ποιότητα ζωής».

 
Υπάρχουν σχολές που προτείνουν την πραγματοποίηση τέτοιων επεμβάσεων όταν ο ασθενής έχει σταθεροποιηθεί στο ιδανικό βάρος και άλλες που προτείνουν την επέμβαση πριν από την απώλεια των κιλών.
 
Ο ειδικός θεωρεί πως δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται όλες οι περιπτώσεις με τον ίδιο τρόπο: «κάθε ασθενής έχει το δικό του σωματότυπο, τις δικές του λιποαποθήκες,  στις οποίες είναι γονιδιακά προδιαγεγραμμένο που θα αποθηκευτεί το λίπος, πρώτα και στη μεγαλύτερη ποσότητα.  Ανάλογα με την περιοχή που βρίσκονται αυτές, πιθανόν να υπάρχει ανάγκη να αντιμετωπιστεί πρώτα η τοπική συσσώρευση του λίπους, που μπορεί να παρεμποδίζει την υγιεινή, την κίνηση και την ενεργοποίηση του πάσχοντος. Στην περίπτωση δε που η εξεσημασμένη αποθήκευση  του λίπους βρίσκεται σε μια και μόνο περιοχή του σώματος, τότε είναι αδύνατον να αντιμετωπισθεί με οποιονδήποτε άλλο τρόπο» εξηγεί.
 
Ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιων περιστατικών είναι οι περιπτώσεις κρεμάμενης κοιλίας, όπου συχνά χρειάζεται να αφαιρεθούν πάνω από 20 ή και 40 κιλά, τα οποία θα ήταν αδύνατον να φύγουν με διαφορετικό τρόπο.
 
Πώς παρεμβαίνει ο πλαστικός χειρουργός
 
«Η πλαστική χειρουργική μπορεί να χρειαστεί να επέμβει στη φάση του μέγιστου σωματικού βάρους σε κάποιες  περιπτώσεις με τη γλυπτική σώματος προκειμένου να διευκολύνει τη λειτουργικότητα και κινητικότητα του ασθενούς, δημιουργώντας παράλληλες, στα όποια κιλά «ιδανικές φόρμες». Με τον τρόπο αυτό, στην περίπτωση απώλειας κιλών, η εικόνα συνεχώς θα βελτιώνεται ενώ η χαλάρωση μπορεί να αποφευχθεί. Στη δυσάρεστη περίπτωση αύξησης του σωματικού βάρους η  συμμετρία που έχει επιτευχθεί θα διατηρηθεί αρμονικά» λέει ο ειδικός.
 
Το πρώτο βασικό κριτήριο είναι η κλινική εικόνα του ασθενούς και το δεύτερο οι προσδοκίες του για το αποτέλεσμα και υπό ποια ψυχολογική κατάσταση λαμβάνει μία τέτοια απόφαση.
 
Ο κ. Ντουντουλάκης αναφέρει χαρακτηριστικά την περίπτωση ένας ασθενή, όπου μέσω κοιλιοπλαστικής αφαιρέθηκαν άνω των 25 κιλών λίπους. Προεγχειρητικά οι τιμές του  σακχάρου στον ασθενή ήταν  950 και της πίεσης 24/14 , ενώ είχε ήδη χάσει το ένα νεφρό, εξαιτίας της έλξης που ασκούσε στα σπλάχνα η κρεμάμενη κοιλιά του.
«Άμεσα μετά την κοιλιοπλαστική, οι τιμές του σακχάρου κατέβηκαν στο 130 ενώ της πίεσης στο 17/9. Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν τη θεραπευτική αξία της επέμβασης» αναφέρει.
 
Σε ό,τι αφορά τις προσδοκίες του ασθενή, ο πλαστικός θεωρεί ότι «χρέος του Πλαστικού και Επανορθωτικού χειρουργού είναι να ενημερώσει με ειλικρίνεια, για τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής, τους κινδύνους και τα προσδοκόμενα αποτελέσματα. Είναι βασικό να αποφασίζεται μία τέτοια επέμβαση, με νηφαλιότητα και συνειδητότητα, και όχι υπό την ψυχολογική και κοινωνική πίεση τρίτων. Είναι μία απόφαση που αφορά αποκλειστικά τον ίδιο, και θα πρέπει να προέρχεται από την επιθυμία και την ανάγκη του να φροντίσει τον εαυτό του και να προστατεύσει την υγεία του και όχι να χρησιμοποιηθεί ως μέσο κοινωνικής και οικογενειακής αποδοχής».
 
Σημαντική η ολιστική προσέγγιση της παχυσαρκίας
 
Κάθε πρόβλημα έχει τη δική του λύση η οποία μπορεί να είναι επεμβατική ή  μη επεμβατική ή συνδυασμός και των δυο. Ένα μεγάλο ποσοστό παχύσαρκων και πρώην παχύσαρκων ασθενών επιλέγουν κάποια επεμβατική μέθοδο ως μέσο για μία οριστική και αποτελεσματική λύση.

Οι πιο συνηθισμένες επεμβάσεις είναι η  κοιλιοπλαστική, η γυναικομαστία, η ανόρθωση και η μειωτική μαστών (γιγαντομαστία),  η πλαστική μηρών, η λιποαναρρόφηση- γλυπτική σώματος, η πλαστική βραχιόνων αλλά και η ρυτιδοπλαστική προσώπου.

Αν για οποιοδήποτε λόγο ο ασθενής δεν επιθυμεί να υποβληθεί σε κάποια επέμβαση υπάρχουν, χάρη στην εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας, μη επεμβατικές θεραπείες με καλά αποτελέσματα, ανάλογα την περίπτωση.
 
Η ορθή ιατρική διάγνωση και η επιστημονική εφαρμογή με τα ανάλογα ιατρικά μηχανήματα και προϊόντα, όταν συνδυαστούν σωστά, είναι δυνατόν να προσφέρουν αποτελέσματα που προσομοιάζουν εκείνα ενός χειρουργείου, αν η ηλικία, ο σωματότυπος και η έκταση του προβλήματος το επιτρέπουν.
 
Ταυτόχρονα, ο ειδικός υπογραμμίζει τη συμβολή υποστηρικτικών  θεραπειών, όπως ο βελονισμός και η ομοιοπαθητική, κυρίως στον τομέα της καταπολέμησης της βουλιμίας και άλλων επιμέρους προβλημάτων υγείας. Το ίδιο σημαντική θεωρεί την ψυχοκοινωνική υποστήριξη, τόσο του ασθενούς όσο και του περιβάλλοντος του.