Τα οκτώ χρόνια της φωτιάς

Θέμος Αναστασιάδης	Αναστάσης Ι. Καραμήτσος
Κλείσιμο
Οι οκτώ εντολές Για να έχεις πάντα θέμα	Το θέλουμε πολύ!
Αφού κλείσαμε τα οκτώ χρόνια είναι δεδομένο ότι είμαστε τουλάχιστον εφτάψυχοι. Οκτώ βδομάδες, κάνα δυο μήνες χρόνο ζωής δηλαδή, μας έδινε ο θηριώδης ανταγωνισμός όταν ξεμυτίσαμε αισίως το 2005. Μετά έλεγαν «θα βγάλουν δεν θα βγάλουν τη χρονιά», ήτοι κάνα οκτάμηνο. Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, εμείς δεν καθόμαστε να κουτσομπολεύουμε πόσες βδομάδες ή μήνες έχει ο καθένας απ’ αυτούς που απειλούσαν να μας καταπιούν, αλλά τι θα κάνουμε μέρα με τη μέρα στο λεγόμενο για τους λοιπούς εργαζομένους «οκτάωρο». Για μας μπορεί να είναι από δεκάωρο μέχρι δεκαεξάωρο, αλλά και πάλι, ακόμη και την τελευταία στιγμή, ζητάμε παράταση απ’ το τυπογραφείο. Πάντα περιμένουμε κάτι καινούριο, πάντα χάνουμε αυτό που θα ’πρεπε να ’χουμε και πάντα θα το αναζητούμε: γι’ αυτό και καταλήξαμε απ’ την πολλή τη ζάλη να κάνουμε «οχτάρια» στην καθημερινή προσπάθεια να πούμε κάτι παραπάνω απ’ όλους τους άλλους. Συχνά τα καταφέρνουμε, αλλά τα «οχτάρια» έχουν γίνει καθεστώς, μπορώ να πω, καθώς απ’ τη μια έχουμε έναν ωραίο νέο μπελά, το protothema.gr, το σάιτ, το ίντερνετ για τις παλιές εφημεριδόφατσες στις οποίες ακόμη στηριζόμαστε, κι απ’ την άλλη έναν νέο και απρόβλεπτο ανταγωνισμό: τον γενικό χαμό. Τη συμφορά που έχει χτυπήσει κάθε ελληνική οικογένεια και δεν μπορεί φυσικά να αφήσει ανεπηρέαστο και κανέναν δημοσιογράφο. Εξ ου και ακολουθούμε κατά βάση τις ΟΚΤΩ ΕΝΤΟΛΕΣ που μπορούν να κάνουν τη δουλειά σου να ξεχωρίσει. 1) ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ; Χτύπα το κεφάλι σου στον τοίχο να ξυπνήσεις. Μπορείς να ξεψαχνίσεις τον οποιονδήποτε και να τον κάνεις «καινούριο» - όχι με την καλή έννοια. 2) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ! Η είδηση πλέον κρύβεται πίσω από πάρα πολλά «ναι μεν, αλλά». Τελευταίο παράδειγμα; Αυτό με τον κατώτατο μισθό. Οσους όρκους και να παίρνουν, στόχος τους είναι να τον κατεβάσουν - και θα το κάνουν. 3) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΙΑ. Η ένταση της κρίσης, η παράνοια του ανταγωνισμού και η πλαγιοκόπηση από την ηλεκτρονική δημοσιογραφία δεν αφήνουν χώρο για παλαιού τύπου ευαισθησίες και πολυτέλειες επιλογής. Ολα για όλους. Το πώς, εεε... αυτό είναι που κάνει το «ΘΕΜΑ»... θέμα! Κι αν κάποιους αδικούμε, nothing personal. Εμείς να δεις τι έχουμε πάθει! 4) ΜΗΝ ΑΝΑΒΑΛΛΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΧΘΕΣ! Το σήμερα δεν υπάρχει στην εποχή της διαρκώς κυλιόμενης δημοσιογραφίας που διανύουμε. Ή το γράφεις ΧΘΕΣ ή το ’χεις χάσει. 5) ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ, ΘΥΜΑ. Οσο και να τρέχεις, άπαξ και είσαι «εβδομαδιαίος», όλο και κάτι θα σου ξεφύγει. Δες τα πράγματα και τα πρόσωπα από μακριά και τότε θα διακρίνεις το δάσος όπου κινδυνεύουμε να χαθούμε, αντί να κάνεις πιπί γύρω-γύρω απ’ το δεντράκι. 6) ΠΕΤΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΤΟΥΣ «ΘΕΣΜΟΥΣ» ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΕΝΟ! Και κυριολεκτικά και δημοσιογραφικά. Δεν έχει πια καμία αξία τι λένε, τι υπόσχονται, τι φαντάζονται και τι... είναι στο κάτω-κάτω. Πρώτα απ’ όλα είναι ο καλύτερος «πελάτης». Για όλους είναι οι τελευταίοι προνομιούχοι και ό,τι κάνουν γίνεται με πρωταρχικό κριτήριο την αυτοσυντήρησή τους. Αρα η ματιά του δημοσιογράφου πρέπει να είναι αντι-εξουσιαστική, όπως κι αν την έχει δει. Αλλιώς, γίνεσαι ένα μ’ αυτούς και ξένος για τον κόσμο στον οποίο απευθύνεσαι. 7) ΟΤΑΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΔΗΣΗ» ΚΑΙ ΟΤΙ «ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ», ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΑ ΓΙ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. Οκτώ χρόνια δεν είναι αρκετά και πρέπει να γίνουν εννιά. Αλλά δεν θα γίνουν μ’ αυτά τα μυαλά. Σήμερα συμβαίνουν γύρω μας πολύ χειρότερα πράγματα σε σχέση με πριν από 3, 5 ή 8 χρόνια. Κι αν ισχύει ακόμη το bad news is the good news, μιλάμε για πανδαισία ειδησεογραφίας. Από τσουνάμι μέχρι μετεωρίτες μάς στέλνει ο θεός της δημοσιογραφίας. ΞΥΠΝΑ, δημοσιοϋπαλληλημένε! 8) Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ, δεν είναι λειτούργημα, ούτε κανενός είδους «τέταρτη εξουσία». Μπορεί να ’ναι ο τελευταίος σου τρόπος για το επιζήν, μπορεί να ’ναι υπαρξιακό extreme sport, μπορεί να ’ναι και ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ! Μόνο έτσι μπορεί να σωθεί και έτσι πρέπει να τη δεις για να σωθείς κι εσύ μαζί. Οσο πιο περίπλοκο, όσο πιο ακατανόητο, αλλά πιεστικό και ζαλιστικό, τόσο το καλύτερο. Ετσι κάνεις και τους άλλους να το ρίχνουν στα «οχτάρια». Αυτές ήταν οι ΟΚΤΩ ΕΝΤΟΛΕΣ, από τις δέκα που έχουν δώσει, αιώνες τώρα, οι προφήτες της δημοσιογραφίας. Ελπίζω να προλάβουμε τις υπόλοιπες δύο. Αλλιώς, no problem, άλλωστε δεν φαντάζομαι να κρατάει κανείς και λογαριασμό πλέον. Ολα μπάχαλο; Τίποτα καλύτερο για τον δημοσιογράφο. Αρκεί να είναι δημοσιογράφος. Μέτρα τις «ζημιές» που έχει πάθει και έχει κάνει και βγάλε τον λογαριασμό για να καταλάβεις...	Το «Πρώτο Θέμα» κλείνει αυτές τις ημέρες τα οκτώ του χρόνια σε μία από τις δυσκολότερες χρονιές για την Ελλάδα, σε συνθήκες πρωτόγνωρες για τις γενιές των Ελλήνων που δεν έζησαν την Κατοχή και τον Εμφύλιο.Είναι δύσκολο να μιλάς για τη δουλειά σου -ειδικά όταν αυτή πηγαίνει καλά- όταν γύρω σου συμβαίνουν πράγματα που δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί πριν από δύο χρόνια. Είναι ακόμα πιο δύσκολο να υποστηρίζεις μια πολιτική σκληρή και βάναυση για τη μεσαία και την κατώτερη οικονομικά τάξη της χώρας επειδή απλώς χωρίς αυτή την πολιτική η εξαθλίωση θα ήταν βαθύτερη - και κυρίως δεν θα υπήρχε καμία ελπίδα για επιστροφή. Ετσι είναι δυστυχώς, αλλά από την άλλη οι χώρες -και οι πολίτες τους- ζουν και θα εξακολουθήσουν να ζουν ακόμα και χρεοκοπημένες - εδώ τα κατάφεραν η Αγγλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Τουρκία, η Αυστρία, η Δανία και η Ισπανία που χρεοκόπησαν αρκετές φορές στην Ιστορία τους. Στη ζωή υπάρχει η θεωρία του μισοάδειου και του μισογεμάτου ποτηριού - είναι πώς το βλέπεις, πώς θέλεις να το δεις. Πιστεύω, λοιπόν, ότι από αυτή την τεράστια δοκιμασία κάποια στιγμή με πολύ πόνο και αίμα η Ελλάδα θα γίνει καλύτερη. Οι πολιτικοί της υποχρεωτικά θα είναι λιγότερο φαύλοι και διεφθαρμένοι. Δεν θα μπορούν να διορίζουν για να επιβιώνουν και να ανταμείβονται πρώτα πολιτικά από τους ψηφοφόρους τους και έπειτα οικονομικά από τους κρατικοδίαιτους παράγοντες. Δεν θα είχε καταλήξει έτσι η Ελλάδα αν οι δύο μεγάλες πολιτικές παρατάξεις της χώρας -αυτές που κυβέρνησαν από τη Μεταπολίτευση και μετά- δεν διόριζαν πάνω από 2 εκατομμύρια δημοσίους υπαλλήλους σε περίπου 40 χρόνια σε μια χώρα που δεν ξεπέρναγε μέχρι πρόσφατα τα 10 εκατομμύρια κατοίκους. Οι επιχειρηματίες της θα γίνουν επίσης καλύτεροι γιατί θα έχουν απέναντί τους ένα κράτος που θα δυσκολεύονται να το ρημάζουν με συνεργούς κάποιους υπουργούς και δημοσίους υπαλλήλους, κι αυτό γιατί το Δημόσιο δεν θα διαθέτει τη συγκέντρωση ισχύος και τον πλούτο που είχε μέχρι σήμερα. Μακάρι και το ίδιο το κράτος να γίνει φιλικότερο προς τους ανθρώπους που ρισκάρουν και επιχειρούν και βρίσκονται εδώ ή έρχονται και επενδύουν απέξω. Γιατί τώρα τους βασανίζει και τους απωθεί. Οι απλοί πολίτες γενικά θα βγουν ισχυρότεροι από τη δοκιμασία, πιο προετοιμασμένοι για τον ανταγωνισμό, λιγότερο κακομαθημένοι (όλοι μας) και επιρρεπείς στο βόλεμα. Οχι, προς Θεού, δεν ισχυρίζομαι ότι έπρεπε να... σφαχτούμε για ν’ αγιάσουμε, καλό θα ήταν να συνέβαινε πιο ήπια η προσαρμογή. Αλλά το ζην με δανεικά και λάθρα δυστυχώς ήταν βέβαιο ότι δεν θα κράταγε για πάντα. Βιαίως λοιπόν η Ελλάδα αλλάζει, το σκηνικό αναδιατάσσεται άρδην, κολοσσοί (ή δήθεν κολοσσοί) των επιχειρήσεων, τραπεζίτες, παράγοντες της μιντιακής διαπλοκής που καθόριζαν τα πράγματα στη χώρα υποχωρούν, συρρικνώνονται ή και τσακίζονται θορυβωδώς, καταλήγοντας στον Κορυδαλλό. Κόμματα και ονόματα σβήνουν, ενώ οι γόνοι των πολιτικών οικογενειών που κυριάρχησαν επί τρεις δεκαετίες δεν μπορούν πια να κυκλοφορήσουν ούτε στον δρόμο. Το «Πρώτο Θέμα» και όλοι οι άνθρωποί του, χωρίς να φείδονται αυτοκριτικής στα οκτώ χρόνια δουλειάς τους και χωρίς καμιά δόση έπαρσης, θέλουν πολύ να είναι παρόντες στο νέο σκηνικό. Και μπορούν. Αλλωστε παραμένει -από τότε που κυκλοφόρησε στα περίπτερα από τους δημοσιογράφους του- πρώτο σε κυκλοφορία για όγδοη συνεχή χρονιά. Και μάλιστα με διαφορά πλέον από τη δεύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα («Το Βήμα της Κυριακής»), της τάξεως των 40.000-50.000 φύλλων κάθε εβδομάδα. Αναδιατάξαμε τα οικονομικά μας και με τη βοήθεια των θυσιών που έκαναν οι 200 περίπου εργαζόμενοί μας το 2012 βγάλαμε κέρδη της τάξεως των 600.000 ευρώ. Την ίδια στιγμή που πέρυσι σεβαστοί ανταγωνιστές μας απέλυσαν εκατοντάδες εργαζομένους και παρουσίασαν ζημίες της τάξεως των 25-30 εκατ. ευρώ στους ισολογισμούς τους, εμείς αυξήσαμε το προσωπικό μας. Αναπτύσσουμε δε ακόμα περισσότερο τη δουλειά μας ανανεώνοντας σε λίγες ημέρες το protothema.gr με ένα εξόχως εντυπωσιακό δημοσιογραφικό layout και στοχεύουμε να ξεπεράσουμε τους 2,5 εκατομμύρια μοναδικούς επισκέπτες που έχουμε σήμερα μηνιαίως. Δημιουργήσαμε επίσης ένα ακόμα site (το newmoney.gr) και αισιοδοξούμε τα δύο επόμενα χρόνια να μπούμε στα ραδιοτηλεοπτικά Μέσα με την ίδια δύναμη που το κάναμε στον Τύπο. Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά την έκδοση του «Πρώτου Θέματος», η μορφή του κυριακάτικου Τύπου έχει αλλάξει. Οι περισσότερες μεγάλες ή μικρές σε κυκλοφορία εφημερίδες του μοιάζουν ή απλώς το μιμούνται: στη μορφή, στη θεματολογία, στις προσφορές (blocbusters, 4πλά CD, κουπόνια). Ακόμα και στην τιμή πώλησης ακολούθησαν το «Πρώτο Θέμα». Είναι έτσι ή όχι; Λογικό και θεμιτό βέβαια στο πλαίσιο του ανταγωνισμού - άλλωστε κανείς δεν ανακάλυψε... πρώτος την Αμερική. Αισιοδοξούμε, λοιπόν, να πάει καλά η Ελλάδα για όλους και να πάμε κι εμείς καλά στην Ελλάδα.

Σε 8 χρόνια πουλήσαμε 77,5 εκατομμυρια φύλλα

Ευχαριστούμε για την ευχαρίστηση: αναγνώστη, εσύ μας κρατάς στην κορυφή εδώ και οκτώ συναπτά έτη. Μεγάλη τιμή, μεγάλη ευθύνη. Και μια που το αναφέραμε, αλήθεια, σου είπαμε πόσο σ' ευχαριστούμε; 2011

πρωτο ΘΕΜΑ    138.774 φύλλα
2η εφημερίδα    130.857 φύλλα
Διαφορά    5,7%

2010
πρωτο ΘΕΜΑ    147.754 φύλλα
2η εφημερίδα    143.138 φύλλα
Διαφορά    3,1%

2009
πρωτο ΘΕΜΑ    186.266 φύλλα
2η εφημερίδα    168.261 φύλλα
Διαφορά    9,6%

2008
πρωτο ΘΕΜΑ    191.138 φύλλα
2η εφημερίδα    190.803 φύλλα
Διαφορά    0,2%

2007
πρωτο ΘΕΜΑ    214.398 φύλλα
2η εφημερίδα    200.301 φύλλα
Διαφορά    6,5%

2006
πρωτο ΘΕΜΑ    220.690 φύλλα
2η εφημερίδα    208.955 φύλλα
Διαφορά    5,3%

2005
πρωτο ΘΕΜΑ    210.999 φύλλα
2η εφημερίδα    207.465 φύλλα
Διαφορά    1,7%

Το κλισέ λέει ότι υπάρχουν ψέματα, χοντρά ψέματα και το άκρον άωτον της παραπλάνησης, οι στατιστικές. Σε όποιον βαθμό κι αν ισχύει το συγκεκριμένο αξίωμα, τα δικά μας νούμερα δεν μπορεί παρά να δείχνουν την αλήθεια. Και ανεξάρτητα από τη συνολική πορεία της αγοράς, το γεγονός ότι το «Πρώτο Θέμα» βρίσκεται επί μία οκταετία στην κορυφή των κυκλοφοριών, πρώτο ανάμεσα στις εβδομαδιαίες εφημερίδες, αποτελεί απόδειξη ότι το ελληνικό κοινό αναγνωρίζει και εκτιμά την ανεξάρτητη δημοσιογραφία. Χωρίς έπαρση και χωρίς ναρκισσισμούς, η κυκλοφοριακή πρωτιά για όλους εμάς στο «ΘΕΜΑ» δεν είναι τίποτε άλλο από ένα επιπλέον κίνητρο να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας, πρώτα απ’ όλα, διότι θέλουμε να συνεχίσουμε να νιώθουμε ότι είμαστε αντάξιοι της εμπιστοσύνης σας.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαβάσει κάποιος τα αριθμητικά δεδομένα, εκείνο όμως που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι το πόσο μεγάλωσε η διαφορά μας από την αμέσως επόμενη εβδομαδιαία εφημερίδα. Το 2012, κατά μέσον όρο, το «Πρώτο Θέμα» πούλησε 33% περισσότερα φύλλα από τον δεύτερο, το μεγαλύτερο ποσοστό στην οκταετή μας ιστορία. Εντυπωσιακό!

Από τις 27 Φεβρουαρίου του 2005 έως σήμερα έχουμε πουλήσει 77.563.708 φύλλα (εβδομήντα επτά εκατομμύρια πεντακόσιες εξήντα τρεις χιλιάδες επτακόσια οκτώ φύλλα).

τι δεν ξέραμε πριν απο 8 χρόνια

Ποιος μπορούσε να φανταστεί το 2005 ότι θα ζούσαμε σε ρυθμούς μνημονίου, Twitter και Instagram

■ Η άλωση της ελληνικής TV, αυτό που είχε οραματιστεί ο στρατηλάτης Σουλεϊμάν το 2005, έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Πριν από οκτώ χρόνια, το πρώτο τουρκικό σίριαλ με τίτλο «Τα σύνορα της αγάπης» διάβαινε το κατώφλι του MEGA. To 2013 δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση εάν ακόμη και η κρατική τηλεόραση πρόσθετε στο πρόγραμμά της μια σειρά-παστουρμά.

■ Το 2005 έπαιρνες ρέστα από 1 ευρώ για κάθε λίτρο αμόλυβδης βενζίνης. Σήμερα συμβαίνει το ίδιο - αλλά από 2 ευρώ.

■ Είτε ήσουν Γαύρος είτε όχι, από το 2005 θα πρέπει να έχεις καταλάβει ότι τα Πρωταθλήματα θα έμεναν σχεδόν μόνιμα αγκυροβολημένα στο Λιμάνι. Αν ευελπιστούσες σε αυτό, σήμερα μπορείς να νιώθεις δικαιωμένος. Αν το φοβόσουν, σου ευχόμαστε ολόψυχα περαστικά.

■ Πριν από οκτώ χρόνια, ο ΦΠΑ 19% φαινόταν υπερβολικός. Σήμερα είναι στο 23%.

■ Ποιος θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί το 2005 ότι οκτώ χρόνια αργότερα οι Ελληνες θα αγόραζαν 70% λιγότερο πετρέλαιο θέρμανσης και θα γίνονταν λαθροϋλοτόμοι κόβοντας δέντρα ακόμη και από την οδό Πατησίων για να ζεσταθούν; Μαζί με τον τραυματία στη διανομή δωρεάν εσπεριδοειδών στο κέντρο της Αθήνας, η κατάντια της ελληνικής κοινωνίας είναι πέραν πάσης φαντασίας - όσο ζωηρή ή νοσηρή και αν ήταν αυτή προ οκταετίας.

■ Η αυτονόητη πρόγνωση του πολιτικού μέλλοντος της Ελλάδας, όπως το βλέπαμε το 2005, ήταν ότι θα κυβερνά είτε κάποιος Καραμανλής, είτε κάποιος Παπανδρέου, εναλλασσόμενοι στην εξουσία επ’ άπειρον. Τα ποσοστά της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, όπως είχαν προκύψει από τις τελευταίες εκλογές, ήταν από 40% και άνω για καθεμία από τις δύο παρατάξεις. Μια οκταετία αργότερα, η αυτοδυναμία είναι μια μακρινή ανάμνηση, σχεδόν τόσο επώδυνη όσο και οι δύο πολιτικοί άνδρες με τα βαριά αλλά κούφια στην περίπτωσή τους επώνυμα.

■ Οι εισαγωγείς του κλάδου γκρίνιαζαν για τις πωλήσεις καινούριων αυτοκινήτων το 2005 επειδή ήταν κατά 6,9% χαμηλότερες από την προηγούμενη χρονιά. Το σύνολο της αγοράς ήταν τότε 269.733 αυτοκίνητα. Το 2012 ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 77.675 μονάδες, δηλαδή περίπου 3,5 φορές μικρότερος.

■ Ολοι μιλούσαν για τον ανώτατο μισθό το 2005, αφήνοντας κάπου ξεχασμένο τον κατώτατο. Οκτώ χρόνια αργότερα, ακόμη και αυτά τα 586 ευρώ απειλούνται, καθώς η ελάχιστη μηνιαία αμοιβή των μισθωτών, μετά την άνοδό της στα 751 ευρώ, έχει επανέλθει στην προ οκταετίας τιμή της. Στην οποία κρατιέται με προσευχές και τάματα.

■ Αυτό που το 2005 ήταν χρυσωρυχείο σήμερα αντιμετωπίζεται με ξόρκια. Πριν από οκτώ χρόνια οι εργολάβοι και οι τεχνικές-κατασκευαστικές εταιρείες ήταν οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Σήμερα δεν είναι καν κομπάρσοι. Το 2012 η οικοδομική δραστηριότητα στην Ελλάδα ήταν σχεδόν οκτώ φορές χαμηλότερη απ’ ό,τι το 2005. Ακίνητη, κυριολεκτικά.

■ Εντάξει, ο κόσμος γύρω μας δεν έγινε πολύ καλύτερος από το 2005. Τουλάχιστον, όμως, σήμερα γνωρίζουμε ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έχει πλέον σελίδα στο Facebook. Επιτέλους, με το καλό και στο Instagram. Για το Twitter ο Επίτιμος ίσως είναι ακόμη πολύ νέος.

*    Μνημόνιο
*    Smartphones,
iPhone, iPad
*    Twitter
*    Σπρεντ και CDS
*    Anonymous
*    Alexis for president
*    Instagram
*    Συνωμοσία
Πυρήνων
της Φωτιάς
*    Νεόπτωχοι
*    Μπάχαλοι
*    «Κούρεμα»
*    Facebook
*    ΕΟΠΥΥ
*    Τρόικα
*    Indymedia
*    Ατακτη
χρεοκοπία
*    Οίκοι
αξιολόγησης
*    Ομάδα ΔΙ.ΑΣ.,
ομάδα Δέλτα
*    Αγανακτισμένοι
*    Χοτ γιόγκα
*    Παναθηναϊκή
Συμμαχία
*    Μητέρα
τρομοκράτη
*    Φράχτης
στον Εβρο
*    Μπραντζελίνα
(Μπραντ Πιτ-Αντζελίνα Τζολί)
*    «Lost» και downloaded,
προχώ
ξένα σίριαλ
*    Εκπτώσεις
στα «Everest»
για ανέργους
*    Σαμπάνια
αλά Τζούλια
Αλεξανδράτου

8 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

Συμπληρώνουμε σήμερα 418 εκδόσεις και καθεμία από αυτές υποχρέωσε τους ύπουλους απολογητές τής κάθε εξουσίας να κάνουν αμέτρητα «οχτάρια» προτού χάσουν οριστικά το έδαφος κάτω από τα πόδια τους

Ηταν μια απαθώς ήπια και συνηθισμένα οκνηρή αργία εκείνη η Κυριακή της 27ης Φεβρουαρίου 2005 για τον επίσης συνήθη σεβάσμιο, επαγγελματικά ανθεκτικό, πότε επιβλητικό και πότε ανυπόφορο, κυριακάτικο Τύπο που απέπνεε μια αίσθηση ακαταμάχητης υπευθυνότητας. Ηταν η ίδια μέρα όταν πρώτη φορά εμφανίστηκε στα περίπτερα μοντέρνο και προκλητικό το «Πρώτο Θέμα», για να κλονίσει αυταρέσκειες, στερεότυπα, βεβαιότητες. Λιγότερο σαν κομήτης και περισσότερο σαν βότσαλο τάραξε την ακύμαντη λίμνη του εγχώριου Τύπου, ανασαλεύοντας τον βυθό της και δημιουργώντας κλιμακωτά επεκτεινόμενα ρίγη στην επιφάνειά της. «Ξεχωριστό», χαρακτήρισαν το φύλλο από την πρώτη στιγμή που το αντίκρισαν οι αναγνώστες. «Φρέσκο και δυναμικό», τόνισαν όσοι είχαν βαρεθεί αναμασήματα και παραθέσεις ειδήσεων χωρίς κανείς να μπαίνει στον πυρήνα τους. «Εξυπνο και τολμηρό», παραδέχτηκαν και εκείνοι που είχαν ξελιγωθεί στα χασμουρητά βλέποντας δημοσιεύματα τα οποία ακροθιγώς επισήμαιναν προβλήματα και παραλείψεις της εξουσίας, δίχως μαχητικότητα, προτροπή, προβολή της βούλησης της θιγμένης κοινής γνώμης. Δεν ήθελε πολύ. Οι αναγνώστες αγκάλιασαν το «Πρώτο Θέμα» άμεσα, πρόθυμα και μαζικά. Γιατί οι ηθικολογίες, οι κοινοτοπίες και τα αναμασήματα δεν μάγκωναν τη γλώσσα, δεν ταίριαζαν στη φωνή, δεν εγκλώβιζαν τη γραφή του.

Ορμητικά πρώτο, λοιπόν, σε κυκλοφορία την πρώτη εβδομάδα έκδοσής του, και τη δεύτερη, και την τρίτη... την εικοστή, την τριακοστή -«πού θα πάει, θα ξεφουσκώσει», λέγανε- και έφτασε η πεντηκοστή -«δεν αντέχει άλλο η συνταγή», προφήτευαν- και η εφημερίδα όχι μόνο άντεχε επικεφαλής των κυκλοφοριών, αλλά και απομακρυνόταν από τους ασθμαίνοντες «διώκτες» της. Κάπως έτσι πέρασε μετά και η εκατοστή εβδομάδα, ακολούθως η διακοσιοστή ένατη και κατόπιν έφτασε η τριακοσιοστή πεντηκοστή... με το «Πρώτο Θέμα» να προηγείται συνεχώς σκορπίζοντας πίσω του ζαλάδες, σκόνη, ακόμα και θρύψαλα. Πρώτο επί 418 συνολικά εβδομάδες σε όγκο, σε ποσότητα, σε ύλη, σε ακέραιους αριθμούς, σε μέσους όρους, αυξάνοντας βαθμιαία τη διαφορά του από τα υπόλοιπα κυριακάτικα φύλλα. Απογείωση, σταθερή κορυφαία πτήση, εποποιία; - όπως και να αποκαλέσει κανείς την πρώτη θέση στον πίνακα των πωλήσεων επί μια οκταετία, δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο. Κυρίως, δεν είναι καθόλου συμπτωματική η σφυρηλάτηση μιας άρρηκτης σχέσης της εφημερίδας με τους αναγνώστες της. Εναν δεσμό συνεργασίας που εγκαινίασε μια επικαιροποιημένη ανοιχτή και παραγωγική διαδραστικότητα μαζί τους. Μέλημα και αγωνία της εφημερίδας να μεταδώσει ρωμαλέα φωνή στον πολίτη και να εκφράσει μια καινούρια ταυτότητα επικοινωνίας σε μια νέα περίοδο. Μια κρίσιμη και απαιτητική εποχή όπου το ξαναζέσταμα ξεπερασμένων αισθητικών, εκφραστικών και ιδεολογικών προτύπων πρόσφερε μόνο δυσπεψία.

Αυτό το άκαμπτο, ωφελιμοθηρικό, εθελοτυφλικό, παρωχημένο και ιδιοτελές μοντέλο ήρθε να αναστατώσει, να προκαλέσει και να ερεθίσει το «Πρώτο Θέμα». Προπάντων όμως, επί οκτώ χρόνια, αυτή η εφημερίδα μέσα από τα 418 πρωτότυπα, τολμηρά και αποκαλυπτικά πρωτοσέλιδά της οδήγησε παραβατικά κατεστημένα, δόλιους μηχανισμούς και ύπουλους απολογητές τής κάθε εξουσίας να κάνουν παραζαλισμένοι αμέτρητα «οχτάρια» προτού χάσουν οριστικά το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.



ΘΡΙΛΕΡ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ «ΤΥΠΩΘΗΤΩ»

Παρασκευή και 8

Στη Ζώνη του «Πρώτου Θέματος» ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξει η ύλη της εφημερίδας, και μάλιστα τελείως. Εάν υπάρχει τελευταία στιγμή, δεν έχει τύχει να τη συναντήσουμε ακόμη

Γύρω-γύρω στους τοίχους της αίθουσας σύνταξης υπάρχουν κρεμασμένα τα συνηθισμένα κτερίσματα, από εισιτήρια συναυλιών, παραποιημένες φωτογραφίες του Χριστοφοράκου, έως εξώδικα του Κούγια. Ρολόι πάντως δεν υπάρχει. Οι παλιότεροι λένε ότι κάποτε υπήρχε ένα ρολόι τοίχου, επειδή όμως κανείς δεν του έδινε σημασία, έπαθε κατάθλιψη, έμεινε από μπαταρία, κρέμασε τους δείκτες του και αποκαθηλώθηκε ηττημένο και ταπεινωμένο. Στα γραφεία αυτής της εφημερίδας ο χρόνος τρώει πόρτα στην είσοδο, ιδιαίτερα κάθε Παρασκευή. Διότι μερικές ώρες πριν το φύλλο αρχίσει να τυπώνεται, σε ένα μεγάλο και κρίσιμο μέρος της, η Νο 1 κυριακάτικη εφημερίδα στην Ελλάδα απλώς δεν υπάρχει. Κάθε Παρασκευή βράδυ, οκτώ χρόνια τώρα, σε αυτό το μικρό γαλατικό χωριό που περιστοιχίζεται από στρατηγικά τοποθετημένα δήθεν αθώα και ανύποπτα μαρμαράδικα (ξέρουμε ότι μας κατασκοπεύουν, μας ψεκάζουν κ.λπ.), επιχειρείται ένα πείραμα στα όρια της επιστημονικής φαντασίας: δοκιμάζεται το πόσο πιο αργά από αυτό που συνήθως θεωρείται εγκληματικά αργά μπορεί να κλείσει η ύλη της εφημερίδας, δηλαδή το πόση αντοχή έχει ο χρόνος όταν τον κάνεις λάστιχο και τον τραβάς μέχρι εκεί που το τρίξιμο από τις ίνες του γίνεται σπαρακτικό και ανυπόφορο.

Το υπουργείο Υγείας προειδοποιεί ότι το έργο «Παρασκευή και 8  μ.μ. στο Πρώτο Θέμα» δεν συνιστάται σε άτομα που έχουν την τάση να κοιτάζουν το ρολόι τους, αντί να προτείνουν ένα πιο φρέσκο άρθρο από αυτά που έχουν ήδη γράψει. Με την ευκαιρία της επετείου των 8ων γενεθλίων μας, αποκαλύπτουμε σήμερα ότι για κάθε φύλλο της εφημερίδας που κυκλοφορεί, υπάρχουν τουλάχιστον άλλα δύο που κατέληξαν στο «ψυγείο». Ρεπορτάζ, άρθρα, συνεντεύξεις, ανταποκρίσεις, κείμενα που ήταν hot έως την Παρασκευή το απόγευμα, από τις 8 μ.μ. και μετά καταλήγουν στην κατάψυξη, από την οποία θα βγουν αφού λιώσουν οι αιώνιοι πάγοι της Ανταρκτικής, δηλαδή ποτέ. Ο αδυσώπητος και παρανοϊκά αδηφάγος Αρχων της Κατάψυξης, ένας σαδιστικά μοχθηρός τύπος που κανείς ποτέ δεν έχει δει το πρόσωπό του αλλά που όλοι στο «Πρώτο Θέμα» νιώθουν τακτικά την παγερή του ανάσα στον σβέρκο τους, ένα φάντασμα που θυμίζει διαβολική έκδοση του καλοκάγαθου Μπάρμπα-Στάθη, τριγυρίζει στο εσωτερικό δίκτυο της εφημερίδας και απολιθώνει αδίστακτα τα πονήματα των συντακτών. Τα κείμενα που γράφτηκαν μεταξύ Δευτέρας και Πέμπτης τα τρώει για ορεκτικό, σερβιρίζεται όμως γενναίες μερίδες και από το κυρίως πιάτο, καθώς η λαιμαργία του τον σπρώχνει να βάλει χέρι ακόμη και στα πιο καυτά θέματα, αυτά που προορίζονται για το πρωτοσέλιδο. Κι όσο οι ώρες περνούν, η πρώτη σελίδα αλλάζει ξανά και ξανά, το ίδιο και το πλάνο με τη διάταξη των σελίδων, ο Αρχων της Κατάψυξης καταβροχθίζει χιλιάδες λέξεις. Οσο μυρίζεται την απόγνωση να αυξάνει στην αίθουσα των συντακτών ύλης, των «υλατζήδων» που όπως κάθε Παρασκευή φορά ζουν το deja-vu άλλου ενός φύλλου που «δεν θα κλείσει ποτέ», τόσο το Φάντασμα της κατάψυξης τρέχει να αρπάξει τα άρθρα μέσα από τα χέρια τους, κι ας είναι εγκεκριμένα και σελιδοποιημένα, απολύτως έτοιμα για το τυπογραφείο. Σε οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα το Φάντασμα θα έμενε κρυμμένο και πεινασμένο στην άδεια κατάψυξή του, διότι εάν εφαρμόζονταν τα προαιώνια πρωτόκολλα για τη διαδικασία έκδοσης μιας εβδομαδιαίας εφημερίδας, τα πράγματα θα έρρεαν βάσει προγράμματος, και την Παρασκευή στις 8 μ.μ. μόνο ένα απρόοπτο θα μπορούσε να διαταράξει την προδιαγεγραμμένη τάξη. Αντίθετα, στο «Πρώτο Θέμα» η τάξη είναι αυτό που οι άλλοι αποκαλούν αταξία, είναι ο χώρος όπου συμβαίνει ό,τι είναι αδιανόητο αλλού. Τα πάντα ρει και ουδέν μένει, ο μακαρίτης ο Ηράκλειτος θα μας είχε σαν παιδιά του εάν εκδίδαμε την εφημερίδα στα χρόνια του. Αλλά ακόμη και τότε, θα σκαλίζαμε 16 πρωτοσέλιδα στην πέτρα προτού καταλήξουμε σε αυτό που είναι πιο φρέσκο, πιο ζωντανό και πιο μαχητικό, θα αλλάζαμε δεκάδες φορές το πλάνο για να μην υπάρχει ούτε μία σελίδα στο «Πρώτο Θέμα» που να φαίνεται ότι την έχει ξεπεράσει η επικαιρότητα. Κι αν ήταν δυνατόν να γράφουμε ολόκληρη την εφημερίδα λίγα δευτερόλεπτα πριν την αγοράσει ο αναγνώστης μας, θα το κάναμε. Αυτό και αν θα ήταν θρίλερ.

τους ζαλίσαμε και κάνουν  οχτάρια

Tο INSTAGRAM ΤΟΥ «ΘΕΜΑΤΟΣ»

Το ψωμί του Θέμου είναι σαν την παραβολή του άρτου: πολλαπλασιάζεται διαρκώς και δεν τελειώνει ποτέ. Συν τοις άλλοις, έχει ευλογηθεί από τον ίδιο και προσφέρεται δωρεάν στα αμαρτωλά τέκνα του «Πρώτου Θέματος»

Τα παπούτσια της Τζένης δεν πτοούνται από το κλέος της Κάρι Μπράντσο και ανταγωνίζονται επάξια τις fabulous Νεοϋορκέζες

Το καλλιτεχνικό installation του Δημήτρη και της Αριας

Το αλμοδοβαρικό γραφείο - ή αλλιώς λέγε με Μυρτώ Τζώρτζου

Πιστεύω σε έναν σεφ, πατέρα παντοκράτορα, προσεύχονται τα παιδιά από το «Olive» κάνοντας τάμα στον θεό της γεύσης και πετυχαίνοντας κάθε μήνα διάνα

Το φυτό στον 2ο όροφο όλο πεθαίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά. Ξέρει ότι δεν χρησιμεύει πια ως decoration αλλά ως τρόπαιο παλαιών εποχών (π.μ. ή προ μετακόμισης)

Ο Μπαράκ Ομπάμα έκανε ολόκληρο ταξίδι, έστω και ως μάσκα, για να προσγειωθεί στο γραφείο της όμορφης Ζωής

Στο «Πρώτο Θέμα» έχουμε πάντα Χριστούγεννα. Τα στολίδια μένουν χειμώνα, - καλοκαίρι. Σε ρόλο Αϊ-Βασίλη, ο Θέμος

Το «Πρώτο Θέμα» έχει τον δικό της Τζάρβις, τον ποπ εκπρόσωπο που βγάζει αυθάδικα γλώσσα στους Common People-το απόλυτο pop-idol Γιάννη

Πώς είναι να βλέπεις έναν σοβαρό συντάκτη του οικονομικού ρεπορτάζ να μιλάει με μεγαλο-τραπεζίτες, μεγαλο-παράγοντες και μεγαλο-επιχειρηματίες κρατώντας ένα ΜΕΓΑΛΟ κόκκινο τηλέφωνο;

Αν θες να πάρεις δώρο στον Βασίλη, μην του πάρεις ποτέ τίποτα σε Muse. Το αγαπημένο του συγκρότημα στολίζει καθημερινά από τα T-shirts του μέχρι τη μηχανή του, απόδειξη ότι στο «Πρώτο Θέμα» επιβιώνουν μόνο οι εμμονικοί

Γιατί, πάνω από όλα, στο «Πρώτο Θέμα» είμαστε kinky. Χειροπέδες προς ναυτιλλομένους και προς πάσα χρήση

Τα καλσόν της Κατερίνας κατάφεραν όχι να τετραγωνίσουν τον κύκλο, αλλά να δώσουν μια άλλη χαρωπή nuance στα άδυτα του «Πρώτου Θέματος»

Αν ενώσεις τα κολιέ της Σοφίας, καλύπτεις αμέτρητες χιλιομετρικές αποστάσεις, ανάλογες με τα εξώφυλλα του «Πρώτου Θέματος»

Η ζωή μας σαν 8 ταινίες της Σκάρλετ Γιόχανσον

2005 Το νησί (φύλλο Νο 1) Επιστημονική φαντασία. Με τι άλλο θα μπορούσε να συγκριθεί έστω και η ύπαρξη, πόσο μάλλον η κυκλοφοριακή επιτυχία μιας εντελώς ανεξάρτητης κυριακάτικης εφημερίδας; Η Σκάρλετ εξοργίστηκε γιατί δεν της επέτρεπαν να παίξει στο «Νησί» χωρίς στηθόδεσμο. Το «ΘΕΜΑ» άλλαξε το τοπίο στους πάγκους των εφημεριδοπωλών. Δείξε μου την επανάστασή σου να σου πω ποιος είσαι.

2006 Μαύρη Ντάλια (φύλλο Νο 85) Η ατμόσφαιρα γίνεται νουάρ, το μυστήριο περιζώνει τους πρωταγωνιστές του καθημερινού ελληνικού θρίλερ. Μια βίλα εδώ, κάποιες υποκλοπές λίγο παρακάτω, η αγωνία κορυφώνεται με διαδοχικές αποκαλύψεις. Η Σκάρλετ, στον ρόλο της αινιγματικής και μοιραίας, έμοιαζε να αναρωτιέται ποιος κυβερνά την Ελλάδα. Κάτι υποψιαζόμασταν, αλλά δεν θέλαμε να την τρομάξουμε.

2007 Νταντά υψηλής κοινωνίας (φύλλο Νο 123) Η Σκάρλετ κάνει την αρπαχτή της, αλλά έχουμε κατανόηση, κάτι που δεν μας περισσεύει καθόλου με την εξουσία. Οι δορυφόροι φωτογραφίζουν μια χώρα πυρπολημένη από τις πυρκαγιές, το «ΘΕΜΑ» φωτογραφίζει τους πραγματικούς ενόχους. Γιατί ξέρουμε πια καλά ότι αυτή είναι η δουλειά μας.

2008 Βίκι, Κριστίνα, Μπαρτσελόνα (φύλλο Νο 199) Το τριολέ στην ταινία του Γούντι Αλεν ερεθίζει τη φαντασία, ο ερωτισμός ξεχειλίζει και το σκηνικό της Βαρκελώνης είναι σαδιστικά ονειρικό - καθώς το φιλμ προβάλλεται σε ένα κοινό που παρακολουθεί υπνωτισμένο το πάρτι των σκανδάλων: μίζες, Βατοπέδι, Κορκονέας.



2009 Απλώς δεν σε γουστάρει (φύλλο Νο 241) Ταινία με έναν τίτλο που ο καθένας από τους πολιτικούς ηγέτες που εναλλάχθηκαν στην πρωθυπουργία θα μπορούσε -και μάλλον θα έπρεπε- να έχει πάρει προσωπικά. Ολοι οι επιβάτες του εθνικού πλοίου αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλο ήταν το παγόβουνο που τους χτύπησε, καθώς βλέπουν τα ποντίκια να το εγκαταλείπουν άρον-άρον.

2010 Iron Man 2 (φύλλο Νο 271) Σέξι κι ό,τι βρέξει: η Σκάρλετ, σαν υπερηρωίδα με την εφαρμοστή γατοστολή, γίνεται το σύμβολο της διπροσωπίας και της προδοσίας. Παρ’ όλη την ερωτική της σαγήνη, οι Ελληνες συντασσόμαστε με τον Iron Man, τον τιμωρό της αδικίας κ.λπ. Η πανοπλία του έχει άραγε αντιμνημονιακή προστασία;

2011 O ζωολογικός μας κήπος (φύλλο Νο 347) Σκάρλετ, έχεις πιάσει το νόημα ακριβώς. Τα θηρία είναι πια έξω από τα κλουβιά τους και περιφέρονται αγριεμένα αλλά και σαστισμένα, κυρίως επειδή δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν τι γίνεται πια στην Ελλάδα. Αποφασισμένος να μας μπερδέψει όλους, ο ΓΑΠ αυτοκτονεί πολιτικά προσφέροντας το σκληρά προπονημένο του σώμα στα σαρκο(ζι)βόρα. Φυσικά, την πλέον ακατάλληλη στιγμή.



2012 Οι εκδικητές (φύλλο Νο 397) Γίναμε εκδικητές, λοιπόν, ύστερα από 8 χρόνια πάλης ενάντια στη συγκάλυψη της διαφθοράς, κόντρα στο κουκούλωμα της αλήθειας; Προηγούμενα δεν έχουμε με κανέναν, αγαπητή Σκάρλετ, οπότε δεν εκδικούμαστε - εξάλλου, η αποκάλυψη είναι μια μορφή τιμωρίας. Αυτό κάνουμε και αυτό σκοπεύουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε για πολλές ταινίες, sequel κ.λπ. ακόμη. Και μακριά από μας τα Οσκαρ.

Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου μέχρι τον Λένιν, το 8 είναι αριθμός-κλειδί στη ζωή μας

1)Το Θήτα είναι το 8ο γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου και, εννοείται, το πρώτο του ονόματός μας. Εάν διχοτομήσουμε κάθετα το 8, προκύπτει ένα Εψιλον και ένα 3. Ξαπλωμένα ανάσκελα τα δύο μισά του 8 θυμίζουν σχηματικά διθέσιες αβγοθήκες ή -κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον- δύο κλασικούς γυναικείους στηθόδεσμους, κοινώς σουτιέν. Επομένως, ολόκληρο το 8 -που σε ύπτια θέση, ως γνωστόν, συμβολίζει το άπειρο- δεν είναι τίποτε άλλο από δύο σουτιέν που έχουν καπακώσει το ένα το άλλο. Κάθε φαντασίωση δεκτή, εξάλλου το επιφώνημα θαυμασμού «ω!» εις διπλούν, με ελάχιστες μετατροπές, μοιάζει και αυτό με 8. Εν πάση περιπτώσει, πάντως, το «Πρώτο Θέμα» δεν χρησιμοποιεί οκτάστηλο στη σελιδοποίησή του. Και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν υπάρχει οκτάσπορο ψωμί στα λαχταριστά σάντουιτς που σερβίρει ο αυτόματος πωλητής στο ισόγειο των γραφείων μας.

2)Ακόμη και τα νήπια στην πρώτη προκαταρκτική ξέρουν ότι το οκτώ στα αγγλικά είναι eight. Σε επόμενη τάξη θα μάθουν ότι το eight είναι ομόηχο του ate, ο αόριστος του eat που σημαίνει «τρώω», ενώ συνδέεται επίσης με το «δημιουργώ», ως μέρος της λέξης «create». Υπάρχει όγδοη ημέρα της Δημιουργίας; Σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία, λόγω της Ανάστασης του Ιησού, η Κυριακή είναι η πρώτη ημέρα του μέλλοντος αιώνος και ταυτόχρονα η 8η της εβδομάδας. Το 888, σύμφωνα με την αριθμοσοφία, είναι ο ιδιαίτερος αριθμός του Χριστού και το αντίπαλον δέος του 666.

3)Το οκτώ στα ιταλικά είναι otto, ακριβώς όπως το γερμανικό όνομα Otto, το οποίο εξελληνίστηκε ως Οθων. Επειδή όμως από τον Οθωνα, τον Βαυαρό πρώτο βασιλιά της Ελλάδας, δεν έχουμε τις καλύτερες αναμνήσεις, κρατάμε το μισό από το όνομά του. Το ot ετυμολογικά είναι ισοδύναμο του ead των αρχαίων Βρετανών, δηλαδή του σημερινού Edward, η σύντμηση του οποίου είναι Ed, όπως ο Ed O’Neil, ο οποίος έπαιξε τον θρυλικό Αλ Μπάντι στο αξεπέραστο «Παντρεμένοι με παιδιά». Σήμερα πρωταγωνιστεί σαν κοτσονάτος γέρων και σιτεμένος σύζυγος της ηφαιστειακής Κολομβιανής Σοφία Βεργκάρα στο σίριαλ «Modern Family». Περιττό να σημειωθεί ότι η Λατίνα σεξοβόμβα βρίσκεται στο Νο 8 της λίστας του «Forbes» με τις πιο ισχυρές γυναίκες στην παγκόσμια βιομηχανία του θεάματος.

4)Για να μην αφήσουμε τελείως παραπονεμένο το otto, μπορούμε να το κρατήσουμε σαν ομόηχο του auto που συνδέεται πάντα με γκάζια, όπως αυτά που μας συγκινούν στο newsauto.gr. Εξάλλου, ο Nikolaus Otto ήταν αυτός που το 1876 κατασκεύασε τον πρώτο τετράχρονο κινητήρα εσωτερικής καύσης, ο οποίος κυριαρχεί από τότε έως σήμερα στον μηχανοκίνητο κόσμο. Και μπορεί να μην υπάρχει οκτάχρονο μοτέρ, υπάρχει όμως οκταβάλβιδο και κυρίως οκτακύλινδρο: οι κινητήρες V8 είναι φετίχ, ιδιαίτερα για τους Αμερικανούς, χρησιμοποιούνται επίσης στη Formula 1 και μάλιστα για τελευταία χρονιά το 2013. Φυσικά, το 2013 κρύβει το 8: 2x(0+1+3)=8.

5)Οκτώ ακροδεξιοί βουλευτές οπλοφορούν και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι είδους σκέψεις θα έκαναν αν άκουγαν τον Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν το 1923, που έλεγε: «Δώστε μας ένα παιδί για  οκτώ χρόνια και θα το κάνουμε μπολσεβίκο για πάντα».

6)Η έκφραση «8 Miles High» συνήθως είναι κωδικός για το ψυχεδελικό ταξίδι των παραισθησιογόνων ουσιών. Αυτός ήταν και τίτλος ενός τραγουδιού των Byrds αλλά και μιας ταινίας του 2007, η οποία στην Ελλάδα προβλήθηκε σαν «1.000 μίλια έρωτα». Οχι ότι πείραζε πολύ, εφόσον το 1.000 προκύπτει εύκολα από το 8 - και να πώς: 8+8+8+88+888=1.000. Το φιλμ αναφερόταν στην περιπετειώδη ζωή μιας πανέμορφης και εντελώς αντισυμβατικής γυναίκας των 60s, που έζησε το αποκορύφωμα της ζωντανής sex and drugs and rock ’n’ roll φαντασίωσης. Πρωταγωνίστρια ήταν η σέξι Νατάλια Αβελον, η οποία γεννήθηκε στην Πολωνία αλλά μετανάστευσε στη Γερμανία, φυσικά σε ηλικία 8 ετών.

7)Οι Κινέζοι λατρεύουν το 8, καθώς το θεωρούν σύμβολο ευημερίας και καλοτυχίας. Χαρακτηριστικά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου ξεκίνησαν στις 8 το βράδυ, στις 8 του όγδοου μήνα του 2008. Η Ρουμανία έφυγε με 8 μετάλλια από την Κίνα, κανένα από αυτά όμως δεν κέρδισε η μεγάλη σταρ της κωπηλασίας Ελιζαμπέτα Λίπα, η οποία είχε κατακτήσει ήδη 8 ολυμπιακά μετάλλια προτού κλείσει τη σπουδαία σταδιοδρομία της. Μάλιστα το τελευταίο το κέρδισε στην οκτάκωπο, στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Και για να μην ξεχνιόμαστε, το 2004, ως 2 φορές το 4, είναι ένα ξεκάθαρο 8.

8)Οκτώ φορές σε διάρκεια ενός 24ώρου έχει κάνει σεξ η Χριστίνα Μουστάκα, σύμφωνα με δική της εξομολόγηση. Αυτό σημαίνει ότι το έκανε κατά μέσον όρο 2,6 φορές ανά οκτάωρο - και μην τολμήσει κανένας να κάνει χιούμορ με κλισεδάκια του τύπου «σήμερα πηδήχτηκα στη δουλειά επί οκτώ ώρες». Πάντα υπάρχει κάποιος πιο βασανισμένος.

Προσφορές στούς αναγνώστες τα δίνουμε όλα

Μια εφημερίδα που δεν έφτασε ποτέ στο περίπτερο «με άδεια χέρια»

Ζυγίζουν οι 35.445.000 ψηφιακοί δίσκοι που μοίρασε μέσα σε 8 χρόνια το «Πρώτο Θέμα» στους αναγνώστες του, όσο δηλαδή 3.781 αυτοκίνητα Smart

2.836 τόνους

Για το «Πρώτο Θέμα», οτιδήποτε προσφέρει στον αναγνώστη μαζί με την εφημερίδα είναι κάτι σαν τεστ αντανακλαστικών. Δεν είναι υπερβολή το ότι η Ιστορία δεν γράφεται μόνο μέσα από τα πρωτοσέλιδα, αλλά και από το τι συνοδεύει κάθε φύλλο. Διότι δεν ήταν ίδια η Κυριακή που μαζί με το «Πρώτο Θέμα» μπορούσε κάποιος να αποκτήσει, π.χ., την ταινία «V for Vendetta» με εκείνη την εβδομάδα που μία από τις προσφορές ήταν μάσκες προστασίας από τον ιό της γρίπης. Στα 8 χρόνια της κυκλοφορίας μας, κάθε εβδομάδα προσπαθούμε να είμαστε όσο πιο επίκαιροι γίνεται, κι αυτό δεν αφορά μόνο στην ύλη της εφημερίδας, αλλά και σε οτιδήποτε συμπληρώνει το όλο «πακέτο». Δεν έχουμε ταμπού και προκαταλήψεις, θέλουμε όμως αυτό που δίνεται μαζί με την εφημερίδα να είναι ποιοτικό και χρήσιμο.

Οι προσφορές είναι μια επιπλέον μέθοδος επικοινωνίας ανάμεσα στην εφημερίδα και τους αναγνώστες της, ένα δούναι και λαβείν που μεταφέρει τα δικά του μηνύματα.

Στην πορεία των οκτώ προηγούμενων ετών ξεκινήσαμε από τα 100 δωρεάν SMS και φτάσαμε έως το Nissan X-Trail και τα Fiat 500. Τα DVD ήταν μια μόνιμη προσφορά, με επιλογές απ’ ό,τι καλύτερο υπήρχε σε κάθε κινηματογραφικό είδος, από το «Matrix» και τον 007 έως το «Κορίτσι της Μάνης» ή το «Τίγρης και Δράκος». Ο «Κυνόδοντας» δεν θα μπορούσε να λείπει από τη συλλογή κανενός σινεφίλ, ταυτόχρονα όμως τιμήσαμε και τον λεγόμενο cult ελληνικό κινηματογράφο με τον «Αξιο» Γκουσγκούνη, με τις ταινίες του Ομηρου Ευστρατιάδη κ.λπ. Οι μουσικές προσφορές συχνά είχαν να κάνουν με ακυκλοφόρητα, ολοκαίνουρια τραγούδια από δημοφιλείς καλλιτέχνες, όπως ο Νότης Σφακιανάκης, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Αντώνης Ρέμος κ.ά., ενώ δεν έλειψαν και τα CD ξένης μουσικής.

Στα περίπου 420 φύλλα του μέχρι σήμερα, το «Πρώτο Θέμα» έμοιαζε να προσπαθεί να διακρίνει και να καλύψει κάθε πιθανή ανάγκη των αναγνωστών του: ψυχαγωγία με τα CD και τα DVD, προσφορές κινητής τηλεφωνίας, αλλά και τεχνολογίας με φορητούς υπολογιστές και iPad, αυτοκίνητα, ταξίδια, βιβλία ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας, παιχνίδια ψηφιακά και μη - κάποτε μάλιστα περάσαμε ακόμη και στα ενδότερα του σπιτιού, με μια προσφορά για ένα ολόκληρο παιδικό δωμάτιο.

Τα κουπόνια αποτελούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για το οποίο νιώθουμε μεγάλη ικανοποίηση, καθώς αποδείξαμε ότι στεκόμαστε, όσο είναι δυνατόν, δίπλα στον αναγνώστη μας, ιδιαίτερα στην περίοδο της κρίσης που διανύουμε. Εκπτωτικά κουπόνια για το σούπερ μάρκετ και το πρατήριο βενζίνης, δωροεπιταγές για σχολικά είδη, εορταστικές προσφορές για τη γαλοπούλα και το κρασί του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού, αλλά και για το αρνί του Πάσχα έδειξαν έναν δρόμο που προσπάθησαν και άλλοι να ακολουθήσουν, χωρίς όμως τη θερμή ανταπόκριση των δικών μας αναγνωστών. Γιατί τελικά φαίνεται ότι όταν προσφέρει κάτι το «Πρώτο Θέμα» είναι αλλιώς.

Το νούμερο και οι συμβολισμοί του

Μια βιωματική ερμηνεία του 8

Δεν είναι μαγικό, αλλά συμβολικό νούμερο. Μπορεί να σας το πιστοποιήσει με όση άνεση διαθέτει ένας άνθρωπος που γεννήθηκε σε μια γειτονιά της Αθήνας που αποκαλείται «Οκτώ», στη συμβολή των οδών Σεπολίων και Κωνστανινουπόλεως, οι οποίες σχηματίζουν ένα ιδεατό 8 καθώς συγκλίνουν χωριζόμενες από τις σιδηροδρομικές γραμμές.

Ο αριθμός 8, λοιπόν, που ξαπλωμένος συμβολίζει το άπειρο, δεν έχει -ας πούμε- τη σταθερότητα του 4 ή την πνευματικότητα του 7, διαθέτει όμως υλικότητα και δομικότητα. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ένα byte αποτελείται από οκτώ bits, ένα γαλόνι περιέχει οκτώ πίντες, ένας κύβος έχει οκτώ κορυφές, ένα μίλι έχει οκτώ φέρλονγκ και η μικρή πλευρά του Παρθενώνα έχει οκτώ κίονες. Ακόμα, η διεθνής μουσική γλώσσα περιέχει ένα σύνολο από οκτώ νότες, στο σκάκι κάθε πλευρά έχει οκτώ πιόνια και η σκακιέρα είναι 8Χ8 τετράγωνα και ένα χταπόδι στιφάδο ή στα κάρβουνα έχει πάντα οκτώ πλοκάμια. Να μην ξεχάσω να συμπεριλάβω και την G8, την άτυπη ομάδα των οκτώ χωρών που χαρακτηρίζονται ως οι περισσότερο βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, καθώς και τις «Μεγάλες Οκτώ» (Big Eight), φράση που χρησιμοποιείται στα ΜΜΕ για να αναφερθούν στις πολυπληθέστερες Πολιτείες των ΗΠΑ

Στην αριθμολογία το οκτώ εστιάζει στις επεκτάσεις στόχων και οικονομικών δραστηριοτήτων, συνδέεται δηλαδή με μπίζνες. Στο φενγκ σούι, πάλι, το οκτώ θεωρείται ευοίωνος αριθμός, δεδομένου ότι ο ήχος του ακούγεται παρόμοια με εκείνον της ευημερίας στα καντονέζικα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Κινέζοι για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου επέλεξαν την 8η ημέρα του 8ου μήνα του 8ου έτους της τρίτης χιλιετίας και ώρα 8 μ.μ., 8 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα, θεωρώντας ότι το 8/8/08 στις 8:08:08 μ.μ. θα φέρει γούρι στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση. Δεν έπεσαν έξω. Στον ινδουισμό είναι ο αριθμός του πλούτου και της αφθονίας, ενώ για τους αρχαίους Ελληνες, όπως γράφει ο Πλούταρχος, είναι ο ιερός αριθμός του γαιήοχου Ποσειδώνα. Πιθανόν γι’ αυτό όταν ξεσπάνε οχτάρια μποφόρ στα πελάγη τίθεται σε ισχύ η απαγόρευση απόπλου.
 
Κατά τα άλλα, εκτός από την καθοριστική μαύρη μπίλια με το Νο 8 στο «οχτάμπαλο» ή δεκαπεντάμπαλο αμερικάνικο μπιλιάρδο, τον ίδιο αριθμό φέρει και το αστικό λεωφορείο της Θεσσαλονίκης που διασχίζει την πόλη από το ΚΤΕΛ Μακεδονίας ως το ΙΚΕΑ. Τον αριθμό 8 έχουν στις φανέλες τους και εμβληματικοί αθλητές: οι ποδοσφαιριστές Φρανκ Λάμπαρντ της Τσέλσι, Στίβεν Τζέραρντ της Λίβερπουλ και Αντρές Ινιέστα της Μπαρτσελόνα, ενώ ακόμα και ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας του ΝΒΑ Κόμπε Μπράιαντ φορούσε το νούμερο 8 για 10 χρόνια στους Λέικερς. Τα οχτάρια στο ποδόσφαιρο, ή αλλιώς οι box to box παίχτες, που έχουν τόσο ανασταλτικές όσο και δημιουργικές αρετές και μεταφέρουν την μπάλα από τη μία περιοχή στην άλλη, είναι σήμερα η χαρά των προπονητών. Εξάλλου, η ποδοσφαιρική ή μπασκετική ευχή να «περάσουμε στους “8”» συνδέεται σε διεθνείς διοργανώσεις με την προοπτική τεράστιας ομαδικής επιτυχίας, όπως τακτικά επαναλαμβάνεται στις «ειδήσεις των οκτώ». Διαφορετικά μπορούμε να κάνουμε οκτώηχες δεήσεις σε βυζαντινούς οκταγωνικούς ναούς, όπως η Μονή Δαφνιού ή η Αγιά Σωτήρα Λυκοδήμου (Ρωσική Εκκλησία στη Φιλελλήνων).

Μεγάλη απήχηση στην τρέχουσα καθομιλουμένη έχει η αποτύπωση του αριθμού 8, που δεν έχει καμία σχέση με ευθείες γραμμές. Αλλοτε το σχήμα υπενθυμίζει μπέρδεμα ή εξάρθρωση σε στυλ «δέθηκα οχτάρι» και άλλοτε μεθυσμένα παραπατήματα ή παραζαλισμένο οδήγημα τύπου «έγινα ντίρλα και έκανα οχτάρια». Το «οχτάρι», επίσης, σε μια ρετρό αργκό το χρησιμοποιούσαν στο Πολεμικό Ναυτικό για το «μέσον» ή βύσμα σε αξιωματικό επειδή οι επωμίδες του σχημάτιζαν κάτι που έμοιαζε στον αριθμό. Οχτάρι, ακόμα, λέγεται ο βασικότερος κόμπος στην ορειβασία και την αναρρίχηση, ενώ το οχτάρι σε κοτσανέλο είναι απλός κόμπος στη ιστιοπλοΐα. Ακόμη, παλιά  υπήρχαν και αυτοσχέδιες ρεμπέτικες κιθάρες «οχτάρι» που συνόδευαν ιδανικά το μπουζούκι στον ρυθμό εννέα όγδοα του ζεϊμπέκικου.

Tο «ΘΕΜΑ» και τα αδέλφια του

Η οικογένεια μεγάλωσε με protothema.gr, newmoney.gr, web tv και την πρώτη έκδοση εφημερίδας για tablet στην Ελλάδα


www.protothema.gr

Το πόρταλ-alter ego του έντυπου «Πρώτου Θέματος» στην κορυφή της διαδικτυακής ενημέρωσης. Το 2012 η επισκεψιμότητά του ήταν 18 φορές πιο υψηλή από το 2008, όταν και πρωτοεμφανίστηκε. Αμεση και έγκυρη ειδησεογραφία, ενυπόγραφα σχόλια από συντάκτες που βρίσκονται στο επίκεντρο της επικαιρότητας και δεν «βάζουν γάντι» πρoτού ακουμπήσουν το πληκτρολόγιο: η συνταγή του protothema.gr είναι απλή - αλλά δεν αντιγράφεται.
www.newmoney.gr

Μια νέα προσπάθεια έχει ξεκινήσει και στον χώρο της οικονομικής ενημέρωσης στο Ιντερνετ, με τη δημιουργία του newmoney.gr. Στη σημερινή συγκυρία, όπου τα πάντα ανατρέπονται και επανατοποθετούνται λόγω της κρίσης, δημιουργήθηκε, από μια ομάδα έμπειρων δημοσιογράφων-μετόχων, ένα καινούριο site το οποίο δίνει έμφαση στην πλήρη, αντικειμενική και αδογμάτιστη ενημέρωση για όλα όσα συμβαίνουν στην ελληνική και τη διεθνή οικονομία.

Web tv

Στον παλμό των γεγονότων με δύο ολοκληρωμένα ζωντανά δελτία ειδήσεων από το WebTV.






Το κεντρικό δελτίο του ΘΕΜΑ tv
με τον Παναγιώτη Γκρουμούτη
και τη Δήμητρα Αιγινίτη

«Πρώτο Θέμα» σε iPad, iphone

Η πρώτη ελληνική εφημερίδα σε έκδοση για tablet. Την κατεβάζεις, την αγγίζεις, τη διαβάζεις. Το ίδιο και στο iPhone.







Τα περιοδικά μας

«Big Fish», «Casa Viva», «Votre Beauté» και «Olive» συνοδεύουν εναλλάξ το «Πρώτο Θέμα» συμπληρώνοντας με τον ιλουστρασιόν τρόπο των περιοδικών την ύλη της εφημερίδας. Ψύχραιμο και προσγειωμένο lifestyle (μετά συγχωρήσεως) και εξειδικευμένα ενδιαφέροντα για το σπίτι, το γυναικείο σύμπαν, τη μαγειρική. Ιδανικό πακέτο.