Με success story για την οικονομία επιστρέφει από τη Νέα Υόρκη ο Τσίπρας

Περισσότερο αισιόδοξος απ’ όσο ήταν όταν πήγαινε φαίνεται -ή θέλει να δείχνει- να επιστρέφει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από το πολυήμερο ταξίδι του στη Νέα Υόρκη, με αφορμή την ετήσια γενική συνέλευση του ΟΗΕ.

Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με την ομιλία που απηύθυνε από το βήμα του Οργανισμού το βράδυ της Πέμπτης ώρα δυτικών ακτών Αμερικής, όμως η ατζέντα των συζητήσεων είχε και έκταση και ενδιαφέρον, καθώς αφορούσε από το θέμα του χρέους, για το οποίο ελπίζει μία ύστατη βοήθεια από την κυβέρνηση Ομπάμα, έως το προσφυγικό

και το Κυπριακό. Ειδικά για το προσφυγικό κατέβαλε συγκινητικές προσπάθειες για να κερδίσει το πρακτικό ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης, ενώ είχε και συγκεκριμένες ενέργειες, όπως η συνάντηση με τον Ερντογάν, με στόχο την προσήλωση από μέρους της Τουρκίας στην εφαρμογή της συμφωνίας της με την ΕΕ και κατ’ επέκταση τη διατήρηση των προσφυγικών ροών προς τη χώρα μας σε χαμηλά επίπεδα. Η ελληνική αγωνία ακούστηκε στην πέρα του Ατλαντικού όχθη, αλλά είναι αβέβαιο εάν θα υπάρξει και η ανάλογη ανταπόκριση από την Ευρώπη στην υπόθεση αυτή.

Όσο για το χρέος έκανε εκτενή συζήτηση με τον αντιπρόεδρο Μπάιντεν, διαμορφώνοντας την αίσθηση ότι η Ουάσιγκτον θα ασκήσει μία τελευταία πίεση, έως τη λήξη της θητείας Ομπάμα, για να υπάρξει ουσιαστική και βιώσιμη λύση. Ο αμερικανός παράγοντας προέτρεψε σε επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων και διαβεβαίωσε για τις καλές προθέσεις του στο θέμα του χρέους, αλλά παραμένει θολό το πώς θα μπορούσε να επηρεάσει τη γερμανική στάση στο ζήτημα.

Πάντως ο πρωθυπουργός θέλησε στη Νέα Υόρκη να αναδείξει το θέμα της οικονομίας, περιγράφοντας την τελευταία ημέρα της παραμονής του στην αμερικανική μεγαλούπολη ένα αριστερό success story, δίδοντας έτσι την αίσθηση με την επιστροφή του ότι είναι θέμα ελάχιστου χρόνου να επιστρέψει η χώρα στην ανάπτυξη και τις αγορές.

Η περιγραφή και η επίκληση αυτού του success story έρχεται ακριβώς την ώρα που η κυβέρνηση αφενός βάλει, με τις αποφάσεις της, κατά της ίδιας της ιδεολογικής και πολιτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο με την εκχώρηση κρίσιμων ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις, όσο και με την εμφανή πλέον μείωση των συντάξεων και αφετέρου έρχεται σιγά σιγά αντιμέτωπη με τη δημοσκοπική κατάρρευση και την παγίωση ενός καθαρού προβαδίσματος από τη ΝΔ.

Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε πάνω του όλες τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις για την πορεία της οικονομίας: ότι φέτος θα υπάρξει ανάπτυξη 0,2% - 0,4%, ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί μέχρι τέλος Οκτωβρίου, ότι η χώρα θα μπορέσει να εκδώσει μερικά ομόλογα το 2017 και να επιστρέψει πλήρως στις αγορές ομολόγων το 2018! Όλα αυτά βασιζόμενος στην προσδοκία ότι στο θέμα του χρέους θα δοθεί λύση: «Έτσι και αλλιώς, θα πρέπει να υπάρξει πρόοδος μέχρι το τέλος του χρόνου» εκτίμησε (μιλώντας στο Reuters), απορρίπτοντας τα αρνητικά σενάρια, που σχετίζονται με την απροθυμία του Βερολίνου να γίνει κάτι σοβαρό στο θέμα, εξαιτίας των εκλογών του 2017 στη Γερμανία. «Η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να προχωρά, άσχετα με τα εσωτερικά θέματα και τις εκλογικές διαδικασίες κάθε χώρας. Πρέπει να κοιτάξουμε τα κοινά ενδιαφέροντά μας και όχι τα προβλήματα του μικροπολιτικού επιπέδου» είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.

Με το ταξίδι του στη Νέα Υόρκη ο κ. Τσίπρας θέλησε να πείσει και τους πιθανούς επενδυτές ότι τα πράγματα στην Ελλάδα αλλάζουν, μετατρέποντάς την μία χώρα με επενδυτικό ενδιαφέρον. Το τόνισε πάντως και μιλώντας στον ΟΗΕ, ότι βασικός στόχος της κυβέρνησής του είναι η ανάπτυξη και προς τούτο είναι όλες οι προσπάθειές της.

Είναι σαφές ότι πέραν όλων των άλλων μετώπων - εσωτερικές συγκρούσεις για τα κανάλια κλπ- εκείνο στο οποίο εστιάζει η κυβέρνηση και θεωρεί καθοριστικό παράγοντα για την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων είναι η πορεία της οικονομίας και η δικαίωση το συντομότερο στην πράξη του success story: ολοκλήρωση α’ και β’ αξιολόγησης, ρύθμιση για το χρέος, ποσοτική χαλάρωση από την ΕΚΤ, επίτευξη αναπτυξιακών ρυθμών σύντομα και επιστροφή σταδιακά στις αγορές. Ένας οδικός χάρτης για την έξοδο από την κρίση, που συγκρούεται ωστόσο από την τωρινή σκληρή οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα.