Δημήτρης Παφίλας

Αν,όμως, ζούσαμε με 3%  ανάπτυξη κάτι θα είχαμε αντιληφθεί. Στην οικονομία, στην κάθε οικονομία μιας χώρας δυο στοιχεία έχουν την μεγαλύτερη σημασία. Οι αποταμιεύσεις και η μείωση της ανεργίας. Μπορούν δηλαδή οι εργαζόμενοι να βάλουν κάτι στην μπάντα που έλεγαν και οι γονείς μας ;  Όχι, βεβαίως. Όσο κι αν προσπαθούν. ( σ. σ Εκτός αν έχουν μαύρα εισοδήματα ).  Όσο για την περίφημη μείωση της ανεργίας, όλα είναι ένας μαγικός καθρέφτης. Με 330-400 ευρώ  δεν μειώνεται η ανεργία, ούτε με τα τα voucher, και τις προσλήψεις στις γραμματείες ή στους οργανισμούς για τους πρόσφυγες.

Μέσα σ αυτό το χάλι της οικονομίας ο Ισπανός πρέσβης μας θύμισε και την “αρρώστεια” που έχουμε στον τομέα της ασφάλειας.”Έχετε δει σε άλλη χώρα να μπαίνουν στην πρεσβεία μιας χώρας ;” Όχι, δεν υπάρχει καμία χώρα όπου κάποιοι μπαίνουν ανενόχλητοι για να πετάξουν φειγ- βολάν. Η πρεσβεία, όπως είναι γνωστό αποτελεί ξένο έδαφος. Και εν τέλει ο Ρουβίκωνας, αναρχική ομάδα πως υποστηρίζει τους Καταλανούς εθνικιστές ; Με τον ίδιο τρόπο που υποστηρίζει το σημερινό συνοθύλευμα των Σύριζα- Ανελ. Επτά χρόνια πέρασαν από το 2010 και ουδείς έχει προτείνει να κτιστεί Μνημείο στη Σταδίου για τους 3 νεκρούς της Martin. Να τηρείται ενός λεπτού σιγή για τα θύματα. 

Τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί. Ακόμη κι αν επιστρέψουμε σε ανάπτυξη η ψυχή της Ελλάδος βρίσκεται κολλημένη σ εκείνο το μεσημέρι στην Σταδίου, όπου κοινοί δολοφόνοι έκαψαν 3 ανθρώπους. Στοιχειωμένη παραμένει η Σταδίου, στοιχειωμένη είναι και η οικονομία, όσο κι αν οι σύμβουλοι νομίζουν ότι γράφουν ιστορία.