Χρ. Ι. Στεφανάδης

Ενδεικτικά αναφέρεται, ότι τον 15ο αιώνα , ο μεγάλος γιατρός της εποχής εκείνης, ο Παράκελσος , εισήγαγε την χρήση πόσιμου διαλύματος χρυσού, ως ελιξίριο αντιγήρανσης.
Τον ίδιο αιώνα, προτείνεται μια άλλη μέθοδος εναντίον του γήρατος, ο Σουναμιτισμός. 
Συγκεκριμένα, θεωρούσαν αποτελεσματική διαδικασία εναντίον του γήρατος για τους ηλικιωμένους άνδρες, την επαφή τους ( όχι την σεξουαλική απαραίτητα), με νεαρές κοπέλες.
 
Με τον τρόπο αυτό , πίστευαν ότι γινόταν, κατά κάποιο τρόπο,… μετάγγιση νεότητας.
Τον 17ο αιώνα, εισάγεται για τον ίδιο σκοπό ο Βαμπιρισμός. Μεσήλικες γυναίκες, έκαναν μπάνιο σε αίμα δούλων, για να ανακτήσουν την χαμένη τους νεότητα!..

Τον 19οι αιώνα, εισάγεται η ετερομεταμόσχευση όρχεων νεαρών πιθήκων σε όρχεις υπερηλίκων ανδρών, με στόχο την ανανέωση. Πρωτοπόρος της μεθόδου εκείνης ήταν ένας επιφανής ρώσος επιστήμονας της εποχής, ο Βορονώφ. 

Την εποχή εκείνη, υπήρξε μεγάλος θόρυβος σχετικά με την μέθοδο αυτή. Ο Βορονώφ, επισκέφτηκε και την Ελλάδα το 1929. Όπως έγραψε μάλιστα  ο τύπος της εποχής, τον επισκέφθηκε και ο τότε πρωθυπουργός της χώρας μας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Το γεγονός όμως αυτό δεν επιβεβαιώθηκε… 

Επομένως, στο παρελθόν, ο άνθρωπος χρησιμοποίησε, στην προσπάθειά του και την αγωνία του για μακροβιότητα, μεταξύ άλλων, τον χρυσό, το αίμα και την μεταμόσχευση γεννητικών οργάνων, για την επίτευξη της μακροβιότητας…

…Θα μπορούσε κάποιος, να βρει κοινά σημεία μεταξύ αυτών των μεθόδων αντιγήρανσης του παρελθόντος, και της προσπάθειας παράτασης της πολιτικής ζωής και αντιγήρανσης, πολιτικών σχηματισμών και πολιτικού προσωπικού στην εποχή μας. Και αυτό φαίνεται να ισχύει και διεθνώς αλλά και , κυρίως , στην χώρα μας.

Πολιτικοί σχηματισμοί, οι οποίοι αναδείχθηκαν και κατέλαβαν την εξουσία σε κάποια ευνοϊκή χρονική συγκυρία, αφού άσκησαν την εξουσία με τις όποιες θετικές ή και αρνητικές επιπτώσεις στο λαό, προσπαθούν να παραμείνουν στο προσκήνιο και  να συνεχίσουν να ασκούν εξουσία παρότι αδυνατούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των καιρών… Και χρησιμοποιούν μεθόδους πολιτικής αντιγήρανσης που έρχονται από το παρελθόν.

-Χρησιμοποιούν τον χρυσό, όχι ως πόσιμο διάλυμα, αλλά ως μέσο συναλλαγής σε διάφορα επίπεδα. Όπως  παροχές ανερμάτιστες που οδηγούν στην χρεοκοπία, εξαγορές συνειδήσεων, επιδότηση της αναξιοκρατίας, και δημιουργία κομματικών στρατών… 

-Χρησιμοποιούν τον Σουναμιτισμό, κοιμώμενοι όχι με νεαρές κοπέλες , όπως έκαναν οι γέροντες τον 15ο αιώνα για να αντλήσουν νεότητα, αλλά χρησιμοποιώντας νέους που θα συμπληρώνουν την συνολική εικόνα του γερασμένου πολιτικού σχηματισμού… Θυμίζω την εικόνα του κυβερνητικού κόμματος της αλλαγής το 1981, με τους οργισμένους νεαρούς συνδικαλιστές. να πλαισιώνουν τον σοφό ηγέτη και τα παλαιά στελέχη με την συντηρητική εμφάνιση… Την ίδια εικόνα ζούμε βέβαια και σήμερα , αντεστραμμένη… Ένας νεαρός ηγέτης και μια νεανική ομάδα που συνεχώς ανανεώνεται, να κυβερνά, πλαισιωμένοι από ηλικιωμένους σοφούς…   

-Χρησιμοποιούν τον Βαμπιρισμό. Αφαιμάσσουν ,όχι τους δούλους όπως έκαναν οι πλούσιες κυρίες τον 17ο αιώνα για να κάνουν μπάνιο στο αίμα τους, προσδοκώντας σε αντιγήρανση, αλλά “αφαιμάσσουν” οικονομικά ομάδες του κοινωνικού  συνόλου, που δεν τις θεωρούν φιλικές προς αυτούς… 

-Προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την μεταμόσχευση γεννητικών οργάνων για ανανέωση.  Όχι όπως γινόταν τον 19ο αιώνα από τον Βορονώφ που μεταμόσχευε όρχεις πίθηκων σε γέροντες. Αλλά προσπαθούν να ανανεωθούν, μεταμοσχεύοντας στους εαυτούς τους ιδέες άλλων, που είναι προσανατολισμένες σε πιο ρεαλιστικά και δοκιμασμένα ιδεολογικο-πολιτικά πρότυπα μιας ελεύθερης οικονομίας.

Η ιατρική επιστήμη , παρότι έχει κάνει μεγάλες προόδους και έχει συντελέσει αποτελεσματικά στην αύξηση του χρόνου ζωής των ανθρώπων, ακόμα δεν είναι σε θέση να παρατείνει την ζωή επ΄αόριστον . Και τούτο γιατί ορισμένες νόσοι φθοράς, όπως οι καρδιοπάθειες και ο καρκίνος , παρά τις προόδους, παραμένουν ως κύριες αιτίες θανάτου. 
Το ίδιο ισχύει και για την πολιτική, είτε πρόκειται για πολιτικούς σχηματισμούς, είτε για πολιτικό προσωπικό.

Δεν μπορεί, ούτε ο χρυσός, ούτε η επίπλαστη ανανέωση, ούτε ο Βαμπιρισμός, ούτε οι μεταμοσχεύσεις γεννητικών οργάνων να συντηρήσει κάτι παρωχημένο, κάτι που έχει αστοχήσει, είτε στην άσκηση εξουσίας , είτε γενικότερα στην διατύπωση παραγωγικού πολιτικού λόγου και προτάσεων…

Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα  και η άσκηση εξουσίας δεν είναι αυτοσκοπός.
Οι πολιτικοί σχηματισμοί και το πολιτικό προσωπικό, έχουν αρχή και τέλος. 
Και η αρχή και το τέλος τους ,καθορίζονται από τις ιστορικές συγκυρίες ,τις ανάγκες του λαού και της χώρας και την αποτελεσματικότητά τους στην άσκηση της εξουσίας…  
 
 *Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης
Είναι καθηγητής Καρδιολογίας