Δημήτρης Δανίκας

Παράδειγμα ο  σπουδαίος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.  Ο  ζωντανός κόφτης κάθε  ελληνικής  ταχυδακτυλουργίας. Ο τσάρος της ευρωπαικής οικονομίας. Που κάθε  φορά  το  Grexit ήταν γι αυτόν ότι  το καφενείο για εμάς. Ελλάδα και έξοδος από το ευρώ ένα και το αυτό!

Εγώ, λέει,  ουδέποτε απείλησα την  Ελλάδα με Grexit! Μπα η   ιδέα μας ήταν. Προφανώς κάποιος  σωσίας  του μας έκανε  ψυχρολουσία.   Τι να πω; Οτι η μικροπολιτική  δεν είναι το αποκλειστικό προνόμιο του αυτόχθονου πολιτικού προσωπικού!

Πάμε  τώρα στα δικά μας. Στον τετραγωνισμό του  Συριζαίκου κύκλου. Τι έγινε παιδιά; Α μια  χαρά. Δεν πρόκειται να πάρουμε μέτρα ούτε  για μισό ευρώ. Να πετάξουμε  από την χαρά μας. Ν ανοίξουμε σαμπάνιες. Να γλεντήσουμε  το  τριήμερο του καρναβαλιού. Ουφ ανακουφίστηκαμε. Βόλφγκανγκ πες αλεύρι. Ο Αλέξης σε  γυρεύει!

Κι  όμως  τίποτα απ  ολα αυτά. Ναι  στην προνομοθετήση μέτρων. Προληπτικά. Που  σημαίνει ότι έτσι  και ο λογαριασμός εκτροχιαστεί  τότε  μπαμ και κάτω. Κάπως έτσι

Επομένως ναι μεν αλλά. Που σημαίνει όχι  άλλα μέτρα προς το παρόν.  Ομως   για να  ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση πρέπει από  τώρα να ψηφίσετε μέτρα που θα ενεργοποιηθούν σ εκείνη  την περίπτωση που  δεν  θα πάτε καλά!

Γιατί  αυτό; Επειδή  καμία  εμπιστοσύνη στην  αξιοπιστία  των  ελληνικών  κυβερνητικών. Επειδή μόνο έτσι,  με τον μπαμπούλα των νέων μέτρων, υπάρχουν  σοβαρές πιθανότητες οι έλληνες να συνετιστούν και να συμμορφωθούν. Και επειδή έτσι,  για μια ακόμα φορά, οι δανειστές  μας λειτουργούν με το σύστημα «καρότο και μαστίγιο»!

Πρώτο συμπέρασμα λοιπόν, Χάθηκε πολύτιμος  χρόνος προκειμένου ο Αλέξης να εξαντλήσει όλες  τις επικοινωνιακές του  φιγούρες  προς εσωτερική κατανάλωση. Ο,τι αντιστέκεται, ό,τι ορθώνει το  ανάστημά του. Ο,τι είναι  σκληρός διαπραγματευτής. Και ό,τι προασπίζεται  τα συμφέροντα  του  λαού του. Αποτέλεσμα;  Περίπου μια  τρύπα στο νερό. 


Δεύτερο συμπέρασμα. Αυτή η επικοινωνιακή  τακτική  έχει να κάνει με  τις εσωκομματικές ενστάσεις   των «σκληρών»  βουλευτών. Είδατε; Εγώ προσπάθησα!

Τρίτο  συμπέρασμα. Με την ίδια επικοινωνιακή τακτική  και οι  βουλευτές του. Προς τους ψηφοφορούς  τους. Είδατε παιδιά;  Προσπαθήσαμε. Τα καταφέραμε!

Επί της ουσίας άνθρακας ο   θησαυρός. Επί  της ουσίας χωρίς παραγωγική ανάπτυξη. Χωρίς εξόντωση της  γραφειοκρατίας και της πολυνομίας. Χωρίς  νοικόκυρεμα της  «μηχανής»  του Δημοσίου. Χωρίς μια  πιο ευνοική φορολογική πολιτική. Και  χωρίς σταθερό πολιτικό περιβάλλον, μηδέν στο πηλίκον!

Με απλά  λόγια  χωρίς  πλούτο η Ελλάδα μονίμως στην ομηρία,  την επαιτεία,  τη  αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και  την «κρεμάλα».  Το  βασίλειο  της επικοινωνίας. Η παράγκα της τριτοκοσμικής  ακινησίας!